งั้นเราจะทำแบบนี้:
ส่งช่วงแรก 1,500 คำ
จากนั้นต่อ ช่วงสอง 1,500–2,000 คำ
ทำซ้ำจน ครบ 5,000 คำในตอนนั้น
เพื่อความต่อเนื่องและไม่สับสน เซยองจะเริ่ม ตอนที่ 7 ช่วงแรก 1,500 คำ ให้เลยค่ะ
ตอนที่ 7 : เงาลึกลับและรอยฝีเท้า (ช่วงแรก)
ค่ำคืนเงียบสงัดในเมืองเล็ก ๆ ฝนโปรยปรายบางเบา ถนนเปียกชื้นสะท้อนแสงไฟสลัว ขวัญ นายอำเภอหนุ่ม ก้าวออกจากสำนักงานตำรวจ มือถือในมือสั่นจากข้อความลึกลับ
> “คืนนี้…สายตาของเรา จะไม่หลุดไปไหน”
ขวัญอ่านซ้ำหลายครั้ง พึมพำกับตัวเอง
“เขา…ยังอยู่จริง ๆ หรือเป็นแค่เรื่องบังเอิญ?”
หมิง ผู้ช่วยหนุ่มเดินตามด้านหลัง
“ท่านครับ…คืนนี้ผมไปด้วยนะ”
“ไม่…คืนนี้ฉันต้องดูเอง” ขวัญตอบเสียงเรียบ แต่ใจเต้นแรง
การพบเจอใต้ต้นไม้ใหญ่
ใต้ต้นไม้ใหญ่ ร่างสูงในชุดสูทสีเข้มปรากฏชัดเจน
สายตาของทั้งคู่สบกัน — คราวนี้ชัดเจนยิ่งกว่าเดิม
ชายลึกลับยกมือขึ้นช้า ๆ ราวกับส่งสัญญาณให้เขาเข้าใกล้
หัวใจขวัญเต้นแรง รู้สึกอบอุ่นปนหวาดระแวง
“ทำไม…สายตานี้ถึงทำให้ใจฉันสั่นทุกครั้ง” ขวัญพึมพำ
ชายลึกลับยิ้มบาง ๆ ก่อนหายไปในฝน
ทิ้งร่องรอยฝีเท้าเปียกบนพื้นถนนให้ขวัญตาม
เบาะแสจากโซเชียล
กลับไปที่สำนักงาน ขวัญเปิดแท็บเล็ต
โพสต์ล่าสุดจากเพจท้องถิ่นเกี่ยวกับชายลึกลับมียอดแชร์หลายหมื่น
คอมเมนต์ของผู้คนสะท้อนความตื่นเต้นและความหวาดระแวง
“เห็นแล้ว…น่ากลัวแต่ดึงดูด”
“ทำไมทุกครั้งฝนตกต้องมีเขา?”
“คนนี้…เหมือนมีความลับบางอย่าง”
ขวัญมองภาพนิ่งจากกล้องวงจรปิด
“ทุกอย่างเชื่อมโยง…เขาไม่ใช่คนธรรมดาแน่ ๆ”
ความใกล้ชิดและปริศนา
ค่ำคืนนั้น ขวัญเดินตรวจซอยท่าฝนเพียงลำพัง
ชายลึกลับปรากฏใกล้กว่าคราวก่อน
ขวัญเห็นรายละเอียดหน้าตาและสายตาคมชัดเจน
หัวใจเขาเต้นแรง รู้สึกอบอุ่นปนความหวาดระแวง
ก่อนที่จะถามชื่อ…ชายลึกลับหายไปอีกครั้ง
ทิ้งไว้เพียงรอยฝีเท้าเปียกบนพื้นถนน
ฉันจะบอกคุณไปเองว่าเราไม่ต้องคิดมากเธอเป็นคนน่ารักยังไงเธอถึงเอาของฉันไปยังเมืองท่องเที่ยว
--
ทำไงดีละค่าผู้จัด
ปลัดอำเภอในหอ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 12
Comments