จุดเริ่มต้นของเกมอันตราย

เสียงฝนโปรยปรายกระทบหลังคาสังกะสีของโกดังเก่า เสียงหยดน้ำดังก้องสะท้อนอยู่ในความเงียบงันของรัตติกาล แสงไฟจากหลอดนีออนเพียงดวงเดียวที่แขวนอยู่กลางห้องสาดส่องลงมาอย่างอ่อนแรง เผยให้เห็นใบหน้าของชายหนุ่มคนหนึ่งที่นั่งก้มหน้าอยู่บนเก้าอี้เหล็กสนิมเกาะ ใบหน้าคมเข้มสะท้อนความเคร่งเครียด ดวงตาสีดำขลับเต็มไปด้วยประกายมุ่งมั่นและเด็ดเดี่ยว

“อัคคี...นี่ไม่ใช่ภารกิจธรรมดา”

เสียงผู้บังคับบัญชาก้องอยู่ในหัว ราวกับยังดังซ้ำในความทรงจำที่ไม่จางหาย

สองสัปดาห์ก่อน เขาได้รับการเรียกตัวเข้าพบหัวหน้าหน่วยสืบสวนพิเศษ ห้องประชุมปิดสนิทมีเพียงไม่กี่ชีวิตที่ได้รับอนุญาตให้เข้าไป ด้านหน้าของห้องมีแฟ้มสีดำหนาปึกวางอยู่ ภายในเต็มไปด้วยเอกสาร ข้อมูล และภาพถ่ายจำนวนมาก ทุกภาพถ่ายมีเพียงชายคนเดียวที่เป็นศูนย์กลาง—โจนาธาน

“หัวหน้าแก๊งมาเฟียที่ใหญ่ที่สุดในเมืองนี้” หัวหน้าหน่วยพูดขึ้น น้ำเสียงนิ่งขรึม “เราพยายามเล่นงานเขามาหลายปี แต่ไม่เคยมีหลักฐานแน่นหนาพอ ทุกคนที่กล้าเข้าใกล้ ล้วนหายไปอย่างไร้ร่องรอย”

อัคคีเลื่อนภาพถ่ายไปทีละใบ ดวงตาคมจ้องมองใบหน้าของชายผู้หนึ่งในชุดสูทสีดำตัดเย็บอย่างดี รอยยิ้มบางบนใบหน้านั้นดูทั้งมีเสน่ห์และอันตรายในเวลาเดียวกัน โจนาธาน…ชื่อที่ทุกคนรู้จัก แต่ไม่มีใครกล้าเอ่ยต่อหน้า

“คุณต้องการให้ผมทำอะไร” อัคคีถามทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าคำตอบคืออะไร

“แฝงตัวเข้าไปในกลุ่มของเขา”

หัวใจอัคคีเต้นแรง ความเงียบแผ่ปกคลุมชั่วขณะ ก่อนที่หัวหน้าหน่วยจะเลื่อนแฟ้มอีกเล่มมาตรงหน้า

“คุณจะไม่ได้ใช้ชื่ออัคคีอีกต่อไป คุณคือ ‘เจย์’ อดีตนักเลงที่เพิ่งพ้นคุกออกมา คนแบบนั้นโจนาธานอาจสนใจรับเข้ากลุ่ม หากคุณทำให้เขาเชื่อว่าคุณคือคนของโลกมืดจริง ๆ”

อัคคีมองแฟ้มตรงหน้า ภารกิจนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย เขารู้ดีว่าการเข้าไปในถ้ำเสือหมายถึงโอกาสรอดกลับออกมาอาจน้อยกว่าครึ่ง แต่เลือดนักสืบในกายกลับพุ่งพล่าน ความปรารถนาที่จะลากคนเลวออกมาเผชิญความยุติธรรมผลักดันให้เขาพยักหน้าอย่างไม่ลังเล

“ผมรับภารกิจ”

......................

คืนวันนั้นเป็นเพียงจุดเริ่มต้นของเส้นทางที่เต็มไปด้วยความเสี่ยง หลังจากนั้นหลายวัน อัคคีต้องเข้าสู่กระบวนการเปลี่ยนแปลงตัวตนอย่างสมบูรณ์ ทุกสิ่งที่เป็น “อัคคี” ต้องถูกลบหาย เหลือเพียง “เจย์” ชายผู้ถือกำเนิดใหม่จากเถ้าถ่านของอดีต

เขาตัดผมสั้น เปลี่ยนสไตล์การแต่งตัวจากตำรวจหนุ่มผู้เรียบร้อยไปเป็นคนเถื่อนในชุดหนังสีเข้ม ร่างกายที่ผ่านการฝึกฝนมานานถูกเสริมด้วยรอยสักปลอมที่สื่อถึงประวัติอาชญากรรมเลื่อนลอย ข้อมูลการปลอมแปลงถูกจัดทำขึ้นอย่างแนบเนียน—บันทึกคดีเก่า ๆ ชื่อในเรือนจำ เพื่อนฝูงในวงการใต้ดิน ทุกอย่างถูกสร้างขึ้นเพื่อให้ “เจย์” มีอยู่จริงในสายตาโลกมืด

คริส เพื่อนตำรวจที่สนิทที่สุดและเป็นเพียงไม่กี่คนที่รู้ความจริง มักคอยติดตามเขาอย่างใกล้ชิด

“แกแน่ใจนะว่าทำได้” คริสถามในคืนหนึ่งที่ทั้งคู่ยืนมองกระจกเงา ซึ่งสะท้อนภาพอัคคีในรูปลักษณ์ใหม่ที่แทบไม่เหลือเค้าเดิม

“ไม่มีใครแน่ใจได้หรอก” อัคคียกยิ้มมุมปาก สายตาแข็งกร้าว “แต่ถ้าไม่มีใครกล้าเข้าไปใกล้ ฉันก็จะทำ”

...****************...

ในที่สุด วันแรกของการเข้าสู่โลกของโจนาธานก็มาถึง อัคคีหรือเจย์เดินเข้าสู่บาร์ใต้ดินที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแหล่งรวมของแก๊งมาเฟีย เขาสวมเสื้อหนังสีดำ กางเกงยีนส์ขาด ๆ รองเท้าบู๊ตหนัก เส้นผมถูกรวบหลวม ๆ ดวงตาคมกริบจ้องไปข้างหน้าอย่างไม่หวั่นไหว

บาร์เต็มไปด้วยควันบุหรี่ เสียงเพลงจังหวะหนักและเสียงหัวเราะหยาบโลนของเหล่านักเลง เจย์ก้าวเข้าไปโดยไม่แสดงความประหม่าสักนิด ทุกสายตาหันมามองคนแปลกหน้า แต่เขาเดินตรงไปยังเคาน์เตอร์อย่างไม่หวั่นเกรง

“ฉันมาหาโจนาธาน” เสียงทุ้มเอ่ยกับบาร์เทนเดอร์

ชายคนนั้นชะงักเล็กน้อย ก่อนส่งสัญญาณให้ชายร่างใหญ่สองคนเข้ามาโอบล้อมเจย์ พวกเขาจับแขนทั้งสองข้างอย่างไม่อ่อนโยนและลากเข้าไปยังห้องด้านใน

ห้องนั้นกว้างใหญ่ เงียบสงัดกว่าโถงบาร์ ด้านในสุดมีโซฟาหนังสีดำตั้งอยู่ และเหนือโซฟานั้นคือบุคคลที่เจย์เฝ้ามองจากแฟ้มข้อมูลมานาน—โจนาธาน

ชายหนุ่มในชุดสูทสีเข้มยกแก้วไวน์ขึ้นจิบ ดวงตาสีเทาคมปลาบจับจ้องมาที่เขา แค่เพียงแววตามองผ่านก็ทำให้บรรยากาศรอบตัวหนักอึ้ง

“ใครกัน” เสียงโจนาธานดังขึ้นเรียบเย็น

“เจย์” เขาตอบอย่างมั่นคง “ฉันเพิ่งออกจากคุก และได้ยินว่าที่นี่กำลังมองหาคนที่มีประโยชน์”

เสียงหัวเราะเย็นเยียบดังขึ้นจากลีอา มือขวาสาวที่ยืนอยู่ข้างโจนาธาน “ทุกคนพูดแบบนี้ทั้งนั้น นายคิดว่าตัวเองมีค่าพอให้หัวหน้าเราสนใจหรือไง”

เจย์สบตากับเธอโดยไม่หวั่นไหว “ฉันไม่ใช่ของราคาถูกที่จะมาอวดเก่ง แต่ถ้าอยากรู้ว่าฉันทำอะไรได้บ้าง...ลองทดสอบดูสิ”

คำตอบนั้นทำให้โจนาธานเลิกคิ้วเล็กน้อย มุมปากโค้งยิ้มจาง ๆ เขายกแก้วขึ้นอีกครั้งอย่างเชื่องช้า

“กล้าใช้ชีวิตตัวเองเดิมพันงั้นสิ” เขาพูดช้า ๆ น้ำเสียงทั้งน่าหวาดหวั่นและชวนหลงใหลในคราวเดียว “ฉันชอบคนที่ไม่กลัวตาย”

บรรยากาศในห้องหนักอึ้งขึ้นทุกวินาที แต่เจย์ยังคงยืนตรง ดวงตาคมไม่หลบเลี่ยง ราวกับเขาไม่ได้สวมหน้ากากอะไรเลย ทั้งที่แท้จริงแล้ว เขากำลังเล่นเกมที่เสี่ยงที่สุดในชีวิต

และนี่...คือจุดเริ่มต้นของการเดินเข้าสู่โลกที่ไม่มีทางหวนกลับ

...****************...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***