เป็นตอนบ่ายของอีกวัน รถสปอร์ตสีดำกำลังแล่นบนถนนขับไปยังเป้าหมายที่ใดที่หนึ่ง
เจย์นั่งเบาะข้างๆตามเดิม เขามองออกไปนอกหน้าต่าง
โจนาธานมีท่าทีที่เงียบ สงบ และดูอันตราย น่ากลัวเหมือนกับเสือที่กำลังจะตะครุบเหยื่ออย่างใจเย็น
โจนาธานพูดขึ้นหลังจากเงียบไปนาน "ไม่ถามหน่อยหรอว่างานใหญ่ที่ว่านั่นคืออะไร?"
เจย์หันมามอง "แล้วงานใหญ่คืองานอะไรครับ?"
โจนาธานเลิกคิ้วมองพร้อมกับยิ้มมุมปาก"เดี๋ยวนายก็รู้"
...****************...
กลุ่มของโจนาธานก้าวเข้ามาในโรงแรมหรูของมาร์โก บรรยากาศเงียบสงบแต่เต็มไปด้วยการจับตามองของบอดี้การ์ด เมื่อประตูลิฟต์เปิดสู่ชั้นเพนท์เฮาส์ โจนาธานเดินนำเข้ามาในห้องรับรอง มาร์โกนั่งอยู่ก่อนแล้ว เขายกแก้วไวน์ขึ้นจิบอย่างสบายใจ
โจนาธานนั่งลงตรงข้าม ลีอายืนข้างซ้าย เจย์ยืนข้างขวา สายตาสองข้างต่างมองคู่เจรจาตรงหน้าอย่างระมัดระวัง
มาร์โก : "คุณตรงเวลามาก...แบบนี้น่าคบหาดี"
โจนาธาน : "ธุรกิจใหญ่ไม่ควรเริ่มจากความล่าช้า จริงไหม?"
มาร์โก : "จริง...แต่ธุรกิจใหญ่มักเริ่มจากความไว้ใจ ซึ่งมันแพงกว่าของที่คุณจะขายเสียอีก"
โจนาธาน : "ความไว้ใจซื้อขายกันไม่ได้ แต่ผมเอาของจริงมาพิสูจน์แทน"
มาร์โกยิ้มมุมปาก: "ผมได้ยินว่าคุณมีล็อตใหม่...ปืนไรเฟิลรุ่นล่าสุด?"
โจนาธาน : "HK416…ปรับแต่งพิเศษ ควบคุมแรงถีบได้ดีกว่าเดิม เหมาะกับสนามรบหรือแม้แต่การ์ดส่วนตัวของคุณ"
มาร์โก : "ของดี...แต่ราคาล่ะ? ผมได้ยินว่าคุณตั้งไว้สูงเกินไป"
โจนาธาน : "สองพันดอลลาร์ต่อกระบอก พร้อมกระสุนเบื้องต้นหนึ่งพันนัด"
มาร์โก หัวเราะเบา: "ราคาคนอยากรวยเร็วเกินไป…ผมซื้อทีละห้าร้อยกระบอกนะ ไม่ใช่สิบยี่สิบ"
โจนาธาน : "ก็เพราะคุณซื้อทีละห้าร้อย ผมถึงกล้าตั้งราคาแบบนี้ คุณจ่ายไม่ใช่เพื่อปืน แต่เพื่อความมั่นคงของคุณเอง"
มาร์โก : "ผมรู้ว่าความมั่นคงแพง แต่ไม่แพงขนาดนั้น...หนึ่งพันห้าร้อยต่อกระบอก ผมรับได้"
โจนาธาน ยกคิ้วเล็กน้อย:"หนึ่งพันห้าร้อย? นั่นราคาที่พ่อค้ารายย่อยขายกัน ไม่ใช่ผม"
มาร์โก : "แล้วคุณอยากได้เท่าไหร่?"
โจนาธาน : "หนึ่งพันแปดร้อยต่อกระบอก ส่งตรงถึงคลังคุณภายในเจ็ดวัน ไม่ต้องเสี่ยง ไม่ต้องรอคิว"
มาร์โกนิ่งไปครู่หนึ่ง วางแก้วไวน์ลงบนโต๊ะ: "หนึ่งพันเจ็ดร้อย…ผมปิดดีลทันทีตอนนี้"
โจนาธานเอนตัวพิงพนัก เก็บรอยยิ้มจาง ๆ :"คุณคงรู้...ผมไม่ใช่คนที่ชอบต่อราคานาน แต่ก็ไม่ใช่คนใจอ่อนง่าย ๆ"
มาร์โก: "ถ้าอย่างนั้นขอให้มันเป็นเครื่องพิสูจน์...ว่าเราไว้ใจกันได้"
โจนาธาน พยักหน้า: "หนึ่งพันเจ็ดร้อยต่อกระบอก…ห้าร้อยกระบอก ผมตกลง"
มาร์โกยื่นมือมาให้ "ข้อตกลงที่น่าพอใจ"
โจนาธานจับมือแน่น "นี่แค่การเริ่มต้น ผมมั่นใจว่าเราจะได้เจอกันอีก...ในล็อตที่ใหญ่กว่า"
เสียงแก้วไวน์กระทบกันเบา ๆ ปิดฉากการเจรจา ห้องเงียบสงัดแต่เต็มไปด้วยความหมายลึกซึ้ง การเจรจาครั้งนี้ไม่มีคำพูดฟุ่มเฟือย แต่ทุกประโยคคือเดิมพันของทั้งสองฝ่าย
...****************...
รถลีมูซีนสีดำเคลื่อนออกจากหน้าโรงแรมอย่างเงียบเชียบ ภายในห้องโดยสารหรูหรากลับมีเพียงเสียงเครื่องยนต์กับบรรยากาศอึมครึมที่กดทับอยู่ โจนาธานเอนหลังพิงเบาะ สูบซิการ์อย่างใจเย็น ส่วนลีอายืนกอดอกเงียบอยู่ข้างๆ ดวงตาคมยังจับจ้องที่เจย์อย่างไม่ไว้วางใจ
เจย์เหลือบมองชายตรงหน้า ความสงบเย็นชาของโจนาธานยิ่งทำให้รู้สึกกดดัน ก่อนจะเอ่ยขึ้นเสียงเบาแต่แฝงความสงสัย
เจย์: "คุณนี่...โหดจังนะ ผมไม่เคยเห็นการต่อรองที่กดดันอีกฝ่ายขนาดนั้นมาก่อน"
โจนาธานหันสายตาคมมาทางเจย์ เพียงแวบเดียวก็ทำให้บรรยากาศหนักขึ้นกว่าเดิม เขาสูบซิการ์อีกครั้งก่อนพูดด้วยน้ำเสียงเรียบ แต่เฉียบคม
โจนาธาน: "โหดเหรอ...นี่คือธุรกิจ ถ้านายไม่แข็งพอ อีกฝ่ายก็จะลากนายลงไปอยู่ใต้เท้า"
เจย์นิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะถามต่อด้วยความไม่เข้าใจ
เจย์:"แต่คุณพูดเหมือนอ่านเกมเขาออกตั้งแต่แรกเลย คุณรู้ได้ยังไงว่ามาร์โกจะยอมลดราคา?"
โจนาธานหัวเราะในลำคอเล็กน้อย เสียงหัวเราะนั้นเต็มไปด้วยความมั่นใจ
โจนาธาน: "ผู้ชายอย่างมาร์โก...ยอมเสียกำไรเล็กน้อยเพื่อรักษาหน้า แต่ไม่มีทางยอมเสียดีลใหญ่ ถ้านายฟังให้ดี ทุกคำที่เขาพูดมันบอกอยู่แล้วว่าเขาต้องการเรามากกว่าที่เราต้องการเขา"
ลีอาหันมามองเจย์แวบหนึ่ง ราวกับจะบอกว่า "เด็กใหม่อย่างนายอย่าคิดว่าทันเขาได้ง่ายๆ" แต่ก็ไม่ได้พูดออกมา
เจย์เม้มปาก มองชายตรงหน้าอย่างครุ่นคิด ความรู้สึกเหมือนยืนอยู่ต่อหน้าคนที่ทั้งน่ากลัวและน่าทึ่งในเวลาเดียวกัน
โจนาธานน้ำเสียงเข้ม: "จำไว้นะ เจย์...ในโลกนี้ ใครที่อ่อนข้อให้ก่อน คือคนที่แพ้แล้วตั้งแต่ยังไม่เริ่มเกม"
บรรยากาศในรถเงียบลงอีกครั้ง มีเพียงควันซิการ์ลอยคลุ้งตัดกับแสงไฟนอกหน้าต่างที่เคลื่อนผ่านไปช้าๆ
...****************...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 6
Comments