กระจกแห่งเรื่องราว #1 เริ่มต้น

ยินดีต้อนรับ~

ทุกท่านเข้าสู่

กระจกแห่งเรื่องราว

ที่จะต้องเข้าไปในกระจกเพื่อปลดปมต่างๆของเรื่องราวทั้งหมด

และดำดิ่งสู่ช่วงเวลาปริศนามากมาย

ลึกลงไปจนถึงก้นบึ่งแห่งกระจกอันงดงาม

หรือดำมืดกันนะ~

หรือจะเป็นเรื่องราวอันบิดเบี้ยวกันนะ~

ต๊อก ต๊อก

เสียงนาฬิกาดังกึ่งก้อง

และได้มีชายหนุ่มทั้งสามที่ยืนอยู่ตรงนั้น

รัว(นักเดินทาง)

ที่ไหนละเนี้ย//มองรอบๆ

รัว สถานะ:ถูกนำมาที่นี้โดยสูญเสียความทรงจำ

คิรัน(นักเดินทาง)

....

คิรัน สถานะ:ถูกนำมาที่นี้โดยที่ไม่รู้ว่าตนนั้นมาได้ยังไงและจำอะไรไม่ได้

อามะ(นักเดินทาง)

ให้ตายสิ....

อามะ สถานะ:ถูกนำมาที่นี้โดยที่สติยังครบท่วนและเหมือผ่านเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน(รึป่าว)

คิง(???)

ยินดีต้อนรับนักเดินทางทั้งสาม

คิรัน(นักเดินทาง)

ที่นี้ที่ไหน...//ยช.

รัว(นักเดินทาง)

...

อามะ(นักเดินทาง)

เห้อ

คิง(???)

เอาละ

คิง(???)

ผมขอแนะนำตัว

คิง(???)

ผมชื่อคิง

คิง(???)

เป็นคนพาพวกคุณมายังที่แห่งนี้

คิง(???)

เพื่อนแก้ไขและปลดปล่อยเรื่องราวในกระจกทั้ง11บาน

อามะ(นักเดินทาง)

ละทำไมต้องเป็นผมด้วย?

รัว(นักเดินทาง)

นั้นสิ

คิรัน(นักเดินทาง)

แปลกๆแฮะ...

คิง(???)

เพราะพวกคุณถูกเลือกจากเหล่ากระจก

คิรัน(นักเดินทาง)

ไม่เห็นจะเข้าใจ...

คิง(???)

ผมจะแนะนำตัวพวกคุณเองแล้วกัน

ได้ประกฎรายชื่อสถานะอย่างชัดเจน

รัว อายุ:20 สูง:180 น้ำหนัก:67 เกิด:14/08 ครอบครัว:ไม่มี นิสัย:ร่าเริงเกินไป ไม่คิดหน้าคิดหลัง สภาวะจิตใจปัจจุบัน:ดีไม่มีความเสียหาย สภาวะจิตใจก่อนมาที่นี่:เจ็บทั้งกายทั้งใจและไร้จิตใจโดยสมบูรณ์

รัว(นักเดินทาง)

....

คิรัน อายุ:21 ส่วนสูง:180 น้ำหนัก:68 เกิด:20/04 ครอบครัว:ไม่ชัดเจน นิสัย:นิ่งๆ เย็นชา ไม่แสดงอารฌด้านใดด้านหนึ่ง สภาวะจิตใจปัจจุบัน:ปกติไม่มีความเสียหาย สภาวะจิตใจก่อนมาที่นี้:ไร้อารฌสภาวะสิ้นหวังกับทุกสิ่งใจแตกสลาย

คิรัน(นักเดินทาง)

อะไรละเนี้ย..ไม่เข้าใจเลย..

อามะ อายุ:20 ส่วนสูง:167 น้ำหนัก:58 เกิด:19/06 ครอบครัว:สูญเสีย นิสัย:เย็นชา นิ่ง เงียบ โหดร้าย ก้าวร้าว สภาวะจิตใจปัจจุบัน:จิตใจเสียหายโศกเศร้าเล็กน้อย สภาวะจิตใจก่อนมาที่นี้:ใจแตกสลายสินหวังอยากตาย

อามะ(นักเดินทาง)

...

คิง(???)

คนสุดท้ายนี้นายโอเครึป่าวนะ?

อามะ(นักเดินทาง)

ผมก็ปกติดี

คิง(???)

งั้นก็

คิง(???)

หลังจากนี้

คิง(???)

พวกคุณทั้งสามคนจะได้ดำดิ่งสู่กระจกเรื่องราวบานแรก

คิง(???)

หวังว่าพวกท่านจะปลดปมทุกเรื่องราวได้//ดีดนิ้ว

อามะ(นักเดินทาง)

!//จมลงไปในน้ำสีดำ

คิรัน(นักเดินทาง)

!?//+

รัว(นักเดินทาง)

!?//+

. .

กระจกบานแรก

รัว(นักเดินทาง)

เราต้องเข้าไปในไอกระจกนี้จริงๆหรอแล้วข้างในมันมีอะไรกันนะ//จิ้มๆกระจก

คิรัน(นักเดินทาง)

ไม่รุ้สิ//ยักไหล

อามะ(นักเดินทาง)

อยากรู้ไหมละ//มองรัว

รัว(นักเดินทาง)

แน่นอน~

อามะ(นักเดินทาง)

งั้นก็เข้าไปเลยสิ^^//ถีบรัว

รัว(นักเดินทาง)

อ๊ากกกก//เข้าไปในกระจก

คิรัน(นักเดินทาง)

เอิ่ม...

อามะ(นักเดินทาง)

นายจะเข้าไปเองไหมหรือให้ฉันส่งเข้าไปแบบหมอนั้นดี^^

คิรัน(นักเดินทาง)

ฉันเข้าไปเองดีกว่า...//เดินเข้าไป

อามะ(นักเดินทาง)

//+

. .

ด้านในกระจก

รัว(นักเดินทาง)

โอ้ยๆ~//ค่อยๆลุก

อามะ(นักเดินทาง)

แสบตาชะมัด....

คิรัน(นักเดินทาง)

ที่ไหนละเนี่ย....

อามะ(นักเดินทาง)

ไม่รู้สิ...//เดินขึ้นบรรได

คิรัน(นักเดินทาง)

//+

รัว(นักเดินทาง)

เอะ!รอด้วยสิ!//เดินตาม

คิรัน(นักเดินทาง)

นั้นมัน?...//ชี้ไปที่ไหนสักแห่ง

อามะ(นักเดินทาง)

//มองตาม

รัว(นักเดินทาง)

//+

มีคนกำลังนั่งอยู่ตรงกลางที่โต๊ะน้ำชา

รัว(นักเดินทาง)

เห้....คุณนะ..อุบ!//โดนปิดปาก

คิรัน(นักเดินทาง)

อย่าเรียกแบบนั้นสิ

รัว(นักเดินทาง)

ทำไมละ

อามะ(นักเดินทาง)

เราไปคุยกันเถอะ//เดินนำหน้าไป

รัว(นักเดินทาง)

รอด้วย

บุคคลปิศนา(??)

โอะ

บุคคลปิศนา(??)

มีแขกมาหรอไม่เห็นรู้เลย

เพสเทีย(กระจกบานที่1)

หืม~

เพสเทีย(กระจกบานที่1)

ไม่ได้มีแขกมานานแล้วนี่น่า...//เสียงเรียบ

อามะ(นักเดินทาง)

ขอถามได้ไหม

เพสเทีย(กระจกบานที่1)

หืม

เพสเทีย(กระจกบานที่1)

อ่า..จะถามเลยหรอไม่มานั่งดื่มชากันหน่อยหรอ

อามะ(นักเดินทาง)

ก็ได้ครับ

ทั้งสามคนได้นั่งลงที่โต๊ะน้ำชา

เพสเทีย(กระจกบานที่1)

อ่า...ขอบคุณที่ตอบรับนะ//มองนกบินไปมา

รัว(นักเดินทาง)

นกสวยจัง

คิรัน(นักเดินทาง)

...

เพสเทีย(กระจกบานที่1)

งั้นหรอคงจะเป็นแบบนั้นสำหรับพวกคุณละนะ

ชายหนุ่มแม้จะพูดออกมาอย่างเป็นมิตรแต่เสียงของเขานั้นกลับดูเรียบเฉยสุขุมจนน่ากลัว

อามะ(นักเดินทาง)

(เสียงดูเรียบขึ้นแฮะ)

อามะ(นักเดินทาง)

คุณอยู่ที่นี้มานานแล้วสินะ

เพสเทีย(กระจกบานที่1)

รู้ด้วยหรอ

อามะ(นักเดินทาง)

ไม่หรอกครับแค่เดา

คิรัน(นักเดินทาง)

นานขนาดไหนกันนะ

รัว(นักเดินทาง)

ไม่รู้สิ

เพสเทีย(กระจกบานที่1)

ก็นานจนที่นี้ดูน่าเบื่อไปหมดละนะ

รัว(นักเดินทาง)

หมายความว่ายังไงนะ

คิรัน(นักเดินทาง)

ที่นี้ดูมีอะไรให้ทำตั้งเยอะเลยนะครับ

เพสเทีย(กระจกบานที่1)

เหอะงั้นหรอ

เพสเทีย(กระจกบานที่1)

ที่นี้นะน่าเบื่อ

เพสเทีย(กระจกบานที่1)

ต้องอยู่คนเดียวในนี้

เพสเทีย(กระจกบานที่1)

โดยที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทำไมที่นี้ถึงมีฉันแค่คนเดียว

เพสเทีย(กระจกบานที่1)

ราวยังกับว่าโดนกักขังอยู่ที่นี่

เพสเทีย(กระจกบานที่1)

ไม่สามารถตายได้ไม่สามารถทำร้ายตัวเองได้

เพสเทีย(กระจกบานที่1)

ใช่ชีวิตมีแต่เรื่องแบบเดิมๆ

เพสเทีย(กระจกบานที่1)

ชมนกดื่มชานอน

เพสเทีย(กระจกบานที่1)

และก็-.....!อึก

รัว(นักเดินทาง)

อะไรนะ!?

คิรัน(นักเดินทาง)

ทำไมถึงได้เงียบไปกระทันหันละ

เพสเทีย(กระจกบานที่1)

อะไรกัน....

อามะ(นักเดินทาง)

(พูดปมออกมาตรงๆไม่ได้สินะ)

เพสเทีย(กระจกบานที่1)

นี้เป็นครั้งที่2ที่ได้เจอแขกแบบนี้เลยนะเนี้ย//ยิ้มมุมปาก

จบ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ