ไหนว่าแค่...FWB? ตอนที่ 3 : ดื่มไปเต้นไป จูบไป งงไป

ปิ่นรักกลับเข้ามาในร้านหลังจากที่ภามเดินจากไป ปลายนิ้วยังรู้สึกอุ่นจากสัมผัสสายตาของคนแปลกหน้าเมื่อครู่ แต่เขาไม่อยากคิดมาก เลยทำเพียงแค่ก้าวกลับเข้าไปในฝูงชนอย่างตั้งใจจะหลอมตัวให้กลายเป็นส่วนหนึ่งของมันอีกครั้ง

เสียงบีตกระแทกแรงแบบ EDM ผสม house ทำให้ร่างกายเริ่มเคลื่อนไหวตามอัตโนมัติ เขาเต้นอยู่ในมุมหนึ่งของฟลอร์ ไม่ไกลจากโต๊ะกลุ่มเพื่อนเท่าไหร่นัก นิ้วเรียวยกแก้วขึ้นจิบอีกครั้ง แอลกอฮอล์เริ่มทำหน้าที่ของมันอย่างซื่อตรง

มือหนึ่ง (พอ.)

“มึงหายไปไหนมา” //มือหนึ่งเดินเข้ามาใกล้

ปิ่นรัก (นอ.)

“ออกไปสูดอากาศ”

ปิ่นรัก (นอ.)

"มีคนตามไปด้วยแหละ"

มือหนึ่ง (พอ.)

"ใคร?"

ปิ่นรัก (นอ.)

"ภาม"

คำตอบนั้นทำเอาคิ้วของมือหนึ่งกระตุกเบาๆ ก่อนจะพ่นลมหายใจออกมาเหมือนไม่คิดจะพูดอะไรต่อ

ปิ่นรัก (นอ.)

“เต้นกับกูดิ” //ปิ่นรักว่าพลางคว้ามือเพื่อนลากเข้าฟลอร์

มือหนึ่งทำหน้าเหมือนไม่อยาก แต่ก็ไม่ได้ขัดขืน เขาปล่อยให้เพื่อนสนิทลากตัวเขาเข้าไปอยู่ท่ามกลางแสงไฟกับกลุ่มคนที่ปล่อยตัวให้จังหวะพาไป

จังหวะเพลงดึงทั้งสองคนให้ขยับเข้าหากันโดยอัตโนมัติ แขนของปิ่นรักพาดลงบนไหล่ของมือหนึ่ง ขณะที่มือหนึ่งวางมือไว้ที่สะโพกเพื่อน ราวกับพวกเขาทำแบบนี้มานับครั้งไม่ถ้วน

มือหนึ่ง (พอ.)

“กูว่ามึงเริ่มเมา”

ปิ่นรัก (นอ.)

“กูว่ากูเมาไม่พอ”

พวกเขาเต้นต่อกันอีกสองเพลง จนเหงื่อเริ่มเกาะตามไรผม ปิ่นรักหยุดก่อน เอื้อมไปคว้าแก้วจากโต๊ะมาดื่มอีกคำแล้วทิ้งตัวนั่งลง มือหนึ่งตามมานั่งข้างกัน เหลือบมองแก้วในมือของเพื่อน

มือหนึ่ง (พอ.)

“มึงดื่มเยอะไปละนะ”

ปิ่นรัก (นอ.)

“ถ้ากูเมา มึงจะดูแลกูปะล่ะ?”

มือหนึ่ง (พอ.)

“แน่สิ”

ปิ่นรักดื่มต่อทันทีขยับเข้าหามือหนึ่งเล็กน้อย และคุณหมอก็ตอบรับด้วยการโอบปิ่นรักเอาไว้

ขณะที่ต้องรักที่ควงสาวอยู่กลางฟลอร์ เมืองน่านมองใครบางคนมาสักพักใหญ่ ต้นข้าวโดนรุมจีบ และสายธารที่ท่าทางสนุกไม่แพ้กัน

มือหนึ่ง (พอ.)

“มึงรู้ไหม ว่ามึงโคตรน่ารำคาญเวลาเมา” //มือหนึ่งพูด พลางใช้หลังมือปัดเส้นผมที่เปียกเหงื่อออกจากหน้าผากของปิ่นรัก

ปิ่นรัก (นอ.)

“รู้”

ก่อนที่บทสนทนาจะไปไกลกว่านี้ เสียงโห่ร้องบางอย่างจากฟลอร์ดึงความสนใจของพวกเขาทั้งคู่

สายธาร (เพื่อน)

“ไอ้ปิ่นรัก! ดูน้องมึงดิ!” //เสียงสายธารตะโกนพร้อมชี้ไปที่กลางฟลอร์

ต้องรักยืนอยู่ตรงนั้น กับสาวคนหนึ่งที่ดูเหมือนกำลังจะ...จูบเขา

ปิ่นรัก (นอ.)

“หาสาวได้แล้ว? ไวใช้ได้”

มือหนึ่ง (พอ.)

“มันเมาหนักกว่ามึงอีก”

ปิ่นรัก (นอ.)

“มึงก็เมาด้วยดิ” //ปิ่นรักเอาแก้วเหล้าต่อปากมือหนึ่ง

มือหนึ่ง (พอ.)

“กูต้องขับรถพามึงกลับ”

ปิ่นรัก (นอ.)

"อือ"

มือหนึ่งถอนหายใจยาวแล้วกระดกแก้วจากมือเพื่อนเข้าไปครึ่งหนึ่ง ก่อนจะวางมันลงบนโต๊ะอย่างระวัง มืออีกข้างยังโอบปิ่นรักไว้เหมือนเดิม แรงกอดนั้นแน่นขึ้นนิดหนึ่ง เมื่อปิ่นรักเอนศีรษะพิงลงบนไหล่เขาอย่างวางใจ

ปิ่นรัก (นอ.)

“กูง่วง”

มือหนึ่ง (พอ.)

“กลับมั้ย”

ปิ่นรัก (นอ.)

"กลับ"

มือหนึ่งพยักหน้า ก่อนจะประคองปิ่นรักลุกขึ้นจากเก้าอี้อย่างเบามือ แล้วพากันเดินฝ่าฝูงชนไปที่ประตูทางออก เสียงฝีเท้าผสมกับเสียงหัวเราะ เสียงพูดคุย ที่กระจายไปทั่วบริเวณ แต่สำหรับปิ่นรัก สิ่งเหล่านั้นเหมือนเป็นเพียงเสียงพื้นหลัง

เขาวางปิ่นรักบนเบาะรถก่อนจะคาดเข็มขัดให้ แล้วเดินไปนั่งฝั่งคนขับ

แสงไฟนีออนของถนนนอกหน้าต่างพร่าเลือนเป็นริ้วสีต่างๆ ขณะที่เครื่องเสียงในรถเปิดเพลงช้าๆ คลอเบาๆ ขณะที่รถเคลื่อนตัว

มือหนึ่ง (พอ.)

“นั่งดีๆปิ่นรัก”

ปิ่นรัก (นอ.)

“อือ”

มือหนึ่งค่อยๆ ยกมือขึ้นลูบหลังมือของปิ่นรักอย่างช้าๆ

ปิ่นรักเบลอ ๆ เหมือนคนเมาหนัก มือหนึ่งที่ยังลูบหลังมือเขาอย่างช้า ๆ ทำให้รู้สึกอุ่นใจ

เขายิ้มหวาน ๆ อมฝืนตาปรือ ๆ เอียงหน้ามาใกล้ มือหนึ่งยังไม่ทันตั้งตัว ปิ่นรักก็เอนตัวถลาเข้าหา

ริมฝีปากนุ่มลูบไล้เบา ๆ ที่ริมฝีปากของเพื่อนก่อนจะจูบอย่างอ้อยอิ่ง

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ