ความเข้าใจผิด

ณ ห้องพักโรงแรมปกติธรรมดาๆแห่งหนึ่ง

"งื้ม...งื้ม"

สาวผมขาวตื่นขึ้นมานั่งบิดตัวสบายๆ แล้วสายตาของเธอก็เหลือบมองไปข้างหน้า

"นั้นอะไรนะ"

เธอเห็นเงาสีดำลางๆไม่ชัด เธอก็เลยขยี้ตากระพริบตารัวๆ เงานั้นเริ่มชัดขึ้น เธอเห็นเป็นผู้ชายนั่งบนเก้าอี้ตรงข้ามเตียงผมดำสนิทใส่ชุดแปลกไม่คุ้นตา

"ไง ตื่นแล้วเหรอหลับซะนานเลยน่ะ"

ชายคนนั้นยกมือทักทายด้วยรอยยิ้ม

สาวผมขาวเธอได้มองไปที่ในตาของคนที่อยู่ข้างหน้า ในตาของเขานั้นดำสนิทไร้แววตาใดๆ ในตาของเขานั้นทำให้้เธอนึกกลัวขึ้นมา

เธอพยายามนึกว่าชายที่นั่งอยู่ตรงหน้านั้นคือใครกันแน่ แต่ด้วยความยังไม่สางเมา ทำให้นึกไม่ออกสักที

แต่ความสงสัยก็พุดขึ้นมาในใจ เธอได้มองไปรอบๆห้องสิ่งต่างในห้องทำให้เธอรู้ได้ทันทีว่านี่ไม่ใช่ห้องของเธอ ความคิด1ผุดขึ้นในใจ

(หรือว่าฉันจะโดนลักพาตัว)

ชายคนนั้นลุกขึ้นเอามือท้าเอวแล้วพูดว่า

"เธอน่ะกว่าฉันจะจับให้นอนนิ่งได้นี่ซะนานเลย"

แล้วเขาคนนั้นพูดเสร็จก็ยิ้มออกมา

ด้วยคำพูดของชายคนนั้น ทำให้เธอมั่นใจได้ทันทีว่าเธอโดนลักพาตัวมา มือเธอนั้นกางออกใช้พลังเวทย์รวบรวมดินหินที่อยู่รอบๆรวบรวมเป็นก้อนหิน โดนพยายามไม่ให้ชายคนนั้นเห็น

"แล้วจะนั่งจ้องแบบนั้นอีกนานไหมล่ะเนี่ย"

ชายคนนั้นพูดเสร็จก็ยังยิ้มอยู่เหมือนเดิม

(จังหวะนี้แหละ)

สาวผมขาวยิงก้อนหินขนานเท่ากำปั้นด้วยความเร็วสูง ก้อนหินนั้นพุ่งเข้าไปที่หัวของชายผมดำแล้วทะลุหลังคาฝุ่นตลบไปหมด

"(เสียงหายใจแรง)เอาล่ะใจเย็นไว้ตัวฉัน"

เธอสำรวจร่างกายของเธอว่าโดนทำมิดีมิร้ายแล้วแล้วหรือยัง

"เฮ้ย....."

ซึ่งเธอก็โล่งเพราะเธอยังใส่ชุดเดิมของเธออยู่

สาวผมขาวเธอกำลังลงจากเตียงเท้าของเธอได้รู้สึกถึงสัมพัสหนุ่มๆที่ฝ่าเท้า

เธอได้ก้มลงไปมองเห็นเห็นสาวผมดำนอนหงายหลับบนพื้นขี้มูกโป่งที่ฝ่าเท้าของเธอเหยียบพุงสาวผมดำอยู่

"เฮ้ย!"

เธอตกใจเด้งตัวออกไปอีกด้านของเตียงแล้วเธอก็เหลียวหลังไปที่ข้างหลังเห็นสาวผมสีนํ้าเงินขอบตาดำปี๋นอนขดตัวหลับอยู่เช่นกัน

"นี่มันบ้าอะไรกันเนี่ย"

สาวผมขาวลุกขึ้นบนเตียงมองไปที่มุมหนึ่งของห้องเห็นสาวผมเหลืองใส่ชุดซิสเตอร์นอนโดยการนั่งพิงมุมห้องชันเขาข้างนึง

"เอ๊ะเดี๋ยวน่ะ"

เธอเริ่มจำเรื่องบางอย่างได้ เธอได้หันไปมองอีกมุมหนึ่ง ก็เห็นชายผมดำปลายเลือดนอนตัวตรงบนพื้น

"โอ ไม่น่ะ"

ความจำก่อนที่เธอจะดื่มเหล้าเข้าปากภาพตัดก็พุดขึ้นมา เธอทำหน้าเจื่อน ค่อยๆหันมอง เธอก็เห็นโต๊ะกินข้าว ที่ชายผมดำตาเทานอนฟุบกับโต๊ะนํ้าลายไหล

แล้วเธอก็หันมองกลุ่มควันที่เธอเพิ่งจะยิงเวทดินเข้าไป เธอได้นึกภาพชายใส่สูทที่หัวเละ

"นี่ฉัน....ฉัน....ฉันขอโทษ"

นํ้้าตาของสาวผมขาวไหลออกมาด้วยความรู้สึกผิด

"ตื่นมาก็ทักทายกันซะแรงเลยน่ะ"

เสียงๆหนึ่งดังมาจากกลุ่มควัน สาวผมขาวมองไปที่กลุ่มควันที่จางลง

เห็นชายผมดำสนิทใส่สูทเดินเอียงคอออกมาจากกลุ่มควัน สาวผมขาวอึ้งกับคนที่อยู่ตรงหน้า

"ได้ยังไงกันฉันยิงเร็วซะขนานนั้น"

"ก้อนหินเมื่อกี้เหรอความเร็วแค่นั้นหลบสบายอยู่แล้ว"

ชายใส่สูทเดินเข้ามาอยู่หน้าเตียงที่สาวผมขาวยืนอยู่

"เออฉันขอโทษน่ะพอดีฉัน.........."

"ไม่เป็นไรน่าอย่าคิดมากน่ะ"

ชายใส่สูทก็ยังยิ้มให้สาวผมขาว

แต่เธอก็นึกเรื่องที่ชายใส่สูทพูดได้

"แต่เดี๋ยวนะทำไมนายบอกว่า"เธอน่ะกว่าฉันจะจับให้นอนนิ่งได้นี่ซะนานเลย"นี่นายทำอะไรฉันหรือเปล่าเนี่ย"

สาวผมขาวหันตัวไปทางอื่น แล้วทำสีหน้าบึ้งตึง

ชายใส่สูทได้ยินแบบนั้นก็ตอบกลับไปว่า

"อย่ามาหาเรื่องโกรธกลบเกลื่อนน่า ที่ฉันหมายถึงก็แค่เธอนอนดิ้นจะตกเตียงตลอดอยู่แล้วกว่าจะจับให้อยู่นอนนิ่งได้โธ่ใช้เวลาเป็นชั่วโมง"

แล้วเธอก็ทำหน้าเจื่อนอีกรอบ

"ฉัน...ฉันขอโทษ"

"เอาน่าไม่เป็นไรเดี๋ยวช่วยกันปลุกทุกคนหน่อย ว่าหลังจากมีทุกคนจะเอายังไงกันต่อ"

"โอเค"

หลังจากนั้นทั้งสองคนก็แยกกันไปปลุกทุกคนขึ้นมา

โดยที่เริ่มแรกชายใส่สูทก็ไปปลุกสาวผมเหลืองใส่ชุดซิสเตอร์ โดยที่เขาเขย่าตัวเธอแล้วแต่เธอก็ไม่ตื่น

"ปลุกให้ตื่นกันอยากจริงๆนะเนี่ย"

โดยวิธีต่อมาเขาได้ลองดีดนิ้วข้างหูเธอไปเรื่อยๆ

"12 12 12 123"

ในจังหวะที่เขานับ 3 เขาได้ตบมือเข้าหากันที่หน้าของเธอแล้วเธอก็สะดุ้งตื่น

"เฮ้ยๆ อะไรเนี่ย"

สาวผมเหลืองทำหน้าอึ่นๆและดูเหมือนมีอาการเมาค้างอยู่

"ตื่นได้แล้วนะเช้าแล้วนะ"

สาวผมเหลืองมองหน้าชายใส่สูทที่กำลังยิ้มเล็กน้อย แล้วส่ายหน้า

"นายนี่เองแล้วตอนนี้ฉันอยู่ไหนแล้วเนี่ย"

"ตอนนี้อยู่เธออยู่ในห้องพักโรงแรมของฉันน่ะ"

"งั้นเหรอ"

ชายใส่สูทก็ลุกขึ้นยื่นมือออกมาให้สาวผมเหลือง

"ไม่ต้องหรอกน่า"

สาวผมเหลืองปัดมือชายใส่สูทแล้วลลุกขึ้นด้วยตัวเอง

เธอลุกขึ้นมาแต่แต่ก็มีอาการปวดหัวจากการเมาค้าง

"ให้ฉันช่วยพยุงไหม"

"ไม่ต้องเลย ฉันไม่ได้อ่อนแอขนานนั้นซะหน่อย"

สาวผมเหลืองดันตัวชายใส่สูทออกจากทางเดินแล้วก็เดินไปนั่งที่โต๊ะ ที่ชายตาสีเทานอนฟุบอยู่ สาวผมเหลืองเห็นแบบนี้พูดเสียงดังไปว่า

"เห้ยตื่นได้แล้วโว้ย!"

"ห๊ะอะไรน่ะ"

ชายตาสีเทาสะดุ้งตื่นขึ้นอย่างตื่นขึ้นอย่างสะลึมสะลือ

"ตื่นได้แล้วนะเช้าแล้วนะ"

แล้วสาวผมเหลืองก็ไปนั่งที่โต๊ะด้วย

".....ปวดหัวแปล่กๆเลยแฮะ"

ชายตามเทาเอามือกุมหัวตัวเอง

ขณะเดียวกันสาวผมขาวก็ไปปลุก 2 สาวที่นอนข้างเตียงของเธอ

"เห้ยเธอตื่นได้แล้วจะนอนนอนขี้เซาไปถึงไหนเนี่ย"

"ขอนอนอีกนิดนึงน่า"

สาวผมนํ้าเงินขอบตาดำปัดมือสาวผมขาวแล้วก็นอนต่อ

แล้วสาวผมขาวก็หันไปปลุกสาวผมดำ

"เฮ้ยตื่นได้แล้วน่า"

ในจังหวะที่สาวผมขาวจะเขย่าตัวสาวผมดำ เธอได้ถูกมือของสาวผมดำปัดด้วยความเร็ว แล้วเธอก็เข้ามาล็อคคอสาวผมขาวอยู่ด้านหลัง

"เฮ้ยๆๆ!นี่ฉันเองทำอะไรของเธอเนี่ย!"

จากนั้นสาวผมดำก็ขยี้ตาตัวเองมองสาวผมขาว จากนั้นสาวผมดำก็ปล่อยสาวผมขาว

"ฉันขอโทษฉันขอโทษฉันขอโทษ ฉันแค่เห็นเธอ ไม่มีอะไร ไม่มีอะไร"

สาวผมดำมีสีหน้ารู้สึกผิด

สาวผมดำเห็นแบบนั้นก็ถอนหายใจ

"ไม่เป็นไรนะแต่วันหลังก็ช่วยมองกันก่อนนิดนึงน่ะ"

"อือ"

สาวผมดำตอบรับอย่างรู้สึกผิด

"เฮ้ยเมื่อกี้คิดจะทำอะไรน่ะ"

ชายใส่สูทพี่มาอยู่ด้านหลังสาวผมดำเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ถามด้วยสีหน้าน่ากลัว

"เดี๋ยวๆๆเธอไม่ทำอะไรทั้งนั้นนั่นแหละ"

สาวผมขาวรีบลุกยืนพูดแก้ต่างให้

ชายใส่สูทเห็นแบบนั้นก็ยิ้มออกมา

"โอเคเธอพูดถึงขนาดนั้นก็ไม่เป็นไรหรอก"

แล้วชายใส่สูทก็เดินออกไป แล้วสาวผมขาวก็หันมามองสาวผมดำ

"เฮ้ยเออเธอช่วยเมื่อฉันปลุกไอ้คนขี้เซานั่นหน่อยดิ"

"โอเคแล้วไหนพาฉันไปดูหน่อย"

สาวผมขาวก็ชี้ไปให้สาวผมดำมองสาวผมน้ำเงินที่นอนขี้เซาไม่รู้เรื่องอะไรเลย

"จะทำยังไงดีเนี่ยฉันเขย่าตัวเธอก็แล้วตะโกนเสียงดังอัดหูกันแล้วก็ไม่ยอมตื่นเลย"

"อืมฉันคิดว่ามีแผ่นเหล็กไหมอ่ะ"

ไปแล้วพวกเธอก็มองไปยังแผ่นเหล็กทรงกลมที่มาจากไหนก็ไม่รู้อยู่ใต้เตียง

"โอเคเจอล่ะ"

พวกเธอก็หยิบแผ่นเหล็กมาคนละอันแล้วก็หาอะไรสักอย่างมาเคาะเสียงดังข้างหูสาวผมน้ำเงินขอบตาดำ โดยที่ชายใส่สูทเหลียวหลังมองพร้อมขำไปด้วย

"อะไรกันวะเนี่ยใครมาตีเหล็กข้างหูวะ"

สาวผมน้ำเงินสะดุ้งตื่นขึ้น แล้วก็เห็นสาวผมขาวแล้วผมดำที่ทำได้เหนื่อยใจ

"เออพวกเธอตอนนี้ฉันอยู่ไหนแล้วเนี่ย"

"เดี๋ยวตื่นก่อนเดี๋ยวจะให้คนใส่ชุดแปลกๆที่ดูดีอธิบายแล้วกัน"

"งั้นเหรอ"

และแล้ว 3 สาวก็พากันเดินไปนั่งที่โต๊ะ

ในขณะเดียวกันใช่ใส่สูทก็เข้าไปปลุกชายผมปลายเลือด

"เฮ้ยตื่นได้จะนอนจะไปถึงไหนแล้วเนี่ยเมื่อกี้เสียงดังขนาดนั้นยังไม่ตื่นอีกหรอ"

"หาาาาาอะไรน่ะ"

อยู่ชายผมปลายเดือนก็ตื่นแบบงงๆ

"รีบตื่นเถอะน่าทุกคนก็รออยู่นะ"

ชายใส่สูทชี้นิ้วเป็นอย่างคนที่นั่งอยู่บนโต๊ะแล้วชายผมไปเรียกก็หันไปมองตาม

"โอเค"

แล้วชายใส่สูทก็ลุกขึ้นแล้วยื่นมือออกมาให้ชายผมปลายเลือดจับ

"ไม่ต้องเลยฉันไม่ได้สนิทกับนายซะหน่อย"

ชายผมไปเลือดก็ปัดมือชายใส่สูทแล้วลุกขึ้นด้วยตัวเอง

ชายใส่สูทดึงมือกลับแล้วคิดกับตัวเองว่า

(นั่นสินะ............แต่ถ้าอย่างนั้นฉันก็อยากจะสนิทกับทุกคนเหมือนครั้งนั้น)

แล้วชายผมปลายเลือดไปเล่นก็เข้าไปนั่งที่โต๊ะ

โดยที่ชายผมพายเรือจะนั่งตรงข้ามสาวผมดำ และนั่งข้างๆสาวผมเหลืองโดยที่สาวผมเหลืองนั่งตรงข้ามสาวผมขาวแล้วผมน้ำเงิน แล้วชายตาสีเทาก็นั่งที่หัวโต๊ะ

จากนั้นชายใส่สูทก็เดินไปยังหัวโต๊ะอีกฝั่งนึง แล้วเริ่มพูดขึ้นว่า

"โอเคทุกคนตื่นแล้วเป็นยังไงกันบ้างเนี่ย"

เมื่อทุกคนได้ยินแบบนั้นก็บางคนก็ไม่อยากพูดบางคนก็ไม่รู้จะพูดอะไรดี

"โอเคงั้นฉันขอเข้าประเด็นเลยแล้วกันฉันอยากให้ทุกคนมาเป็นปาร์ตี้นักผจญภัยด้วยกันทุกคนคิดว่าไงบ้าง"

ทุกคนก็ทำหน้าเหวอทำตัวไม่ถูกเพราะว่าอยู่ๆก็ถูกถามแบบนี้

-โปรดติดตามตอนต่อไป-

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***