ตอนที่1

เสียงออดพักเที่ยงดังขึ้นเหมือนระเบิดเวลา

ทันทีที่เสียงสุดท้ายจางหาย เด็กนักเรียนทั้งโรงเรียนก็ออกจากห้องด้วยพลังชีวิตที่ดูเหมือนจะหายไปตั้งแต่เรียนคาบเช้า

แต่มีหนึ่งคน...ที่ดูเหมือนจะมีแรงมากเป็นพิเศษในตอนนี้

ข้าวไก่ทอด!!

เสียงร้องจากปากของไอซ์ เด็ก ม.5 ธรรมดาคนหนึ่งในโรงเรียนประจำจังหวัดดังลั่นจนเพื่อนข้างห้องหันมามอง

ไอซ์รีบสะพายกระเป๋าผ้าแล้ววิ่งพุ่งตรงไปยังโรงอาหารที่อยู่ฝั่งอาคาร 3 ด้วยความเร็วระดับโอลิมปิก

กูจะไม่ยอมแพ้เด็กห้องคิงอีกต่อไป ไก่ทอดต้องเป็นของกู!”

เขากระซิบฮึกเหิมกับตัวเองระหว่างวิ่ง

แต่ขณะจะเลี้ยวตรงทางมุมอาคาร...

โครมม!!!

"อ๊ะ—!"

แก้วน้ำแดงพุ่งกระจายจากแรงกระแทก กลิ่นเฮลบลูบอยอบอวลในอากาศ เสื้อไอซ์เปียกเป็นวง และร่างของเขาถลาถอยหลังไปสองก้าว

"โอ๊ย! ขอโทษครับ พี่ไม่ทันมอง..."

เสียงทุ้มต่ำ รีบพูดขอโทษ พร้อมกับมือใหญ่ที่ยื่นมาจะจับแขนไอซ์ไว้

แต่สิ่งที่ทำให้ไอซ์หยุดพูด ไม่ใช่แค่น้ำแดง...

...แต่เป็นหน้าของคนตรงหน้า

“เฟรม” เดือนโรงเรียน ม.6 หน้าคม ผิวขาว ตัวสูง 190 แบบไม่ต้องกดหัวใคร

เขาเป็นคนที่ทั้งโรงเรียนพูดถึง—ทั้งจากหน้าตา ฐานะ และนิสัยที่ "ดูเย็นชา" แต่ไม่เคยหยิ่ง

แค่ยืนเฉย ๆ คนก็พร้อมกรี๊ด

ไอซ์: อ๋อ ไม่เป็นไรครับพี่

ร่างบางรีบพูดด้วยใบหน้ายิ้มกลบเกลื่อน ทั้งที่ใจเต้นตุ้บ ๆ ไม่หยุด

ไอซ์:แค่เปียกเอง เสื้อผ้าแห้งได้

เฟรมก้มมองเสื้อไอซ์อย่างพิจารณา ก่อนพูดเสียงเรียบ

เฟรม:ไปห้องพยาบาลกัน เดี๋ยวพี่รับผิดชอบ

ไอซ์:ไม่เป็นไรครับพี่ ไม่เป็นไรจริงๆ พี่ไปกินข้าวเถอะ

เฮ้ย!!”

ยังไม่ทันได้ปฏิเสธจบ เฟรมก็คว้าข้อมือเขาแล้วลากออกไปจากหน้าโรงอาหาร

เสียงกรี๊ดจากนักเรียนหญิงดังระงม

เสียงเพื่อนสนิทสองคนที่เพิ่งเดินตามมาอย่าง “บาส” และ “ปั้นหยา” ก็ร้องลั่น

บาส:ไอซ์!!มึงจะไปไหนวะ!?

ปั้นหยา:ว้ายตายแล้ว เดือนลากมึงไปห้องพยาบาล! ฟินนนน!

ไอซ์หน้าแดงจัด ไม่รู้เพราะอายหรือเพราะแรงดึงจากเฟรม

เขาเดินตึง ๆ ตามแรงมือไปจนถึงห้องพยาบาล

ในหัวมีแต่คำว่า “นี่กูโดนลาก หรือโดนจี้วะ!?”

ณ ห้องพยาบาล

เฟรม:นั่งตรงนี้

เฟรมกดไหล่ไอซ์ให้นั่งลงบนเตียงเล็ก แล้วหยิบผ้าเช็ดตัวจากตู้

ไอซ์:จริงๆไม่ต้องขนาดนี้ก็ได้นะพี่

เฟรม:เปียกทั้งอก เสื้อขาวด้วย เดี๋ยวคนมอง พี่รับผิดชอบ

คำพูดเรียบ ๆ แต่ตรงประเด็นของเฟรม ทำให้ไอซ์พูดไม่ออก

เขาได้แต่นั่งนิ่งให้เฟรมซับน้ำให้เงียบ ๆ

เฟรม:ม.5ใช่มั้ย

ร่างหนาถามระหว่างบิดผ้า

ไอซ์:ครับ...ชื่อไอซ์

ร่างหนาพยักหน้าเบาๆ

เฟรม:พี่ชื่อเฟรม

ไอซ์:รู้ครับ

ไอซ์หลุดปากก่อนจะกัดลิ้นตัวเอง

แน่ล่ะ ใครจะไม่รู้จักเดือนโรงเรียน?

เฟรมหัวเราะเบา ๆ จนไอซ์แอบชะงัก

เฟรม:รู้ว่าเป็นเดือนโรงเรียนหรือรู้ว่าเป็นพี่ที่ทำน้ำแดงหกใส่?

ไอซ์:อันหลังครับ

ร่างหนายิ้มนิดๆ

เฟรม:ดี จะได้ไม่ลืมกันง่ายๆ

ไอซ์ได้แต่กลอกตาแล้วหันไปอีกทาง

หัวใจเขาเต้นแรงไม่หยุด จนเริ่มสงสัยว่าตัวเองติดหวัด...

หรือเริ่ม “ติดใจ” เดือน ม.6 คนนี้เข้าให้แล้ว

หลังจากเหตุการณ์นั้น...

ไอซ์ไม่ได้ไก่ทอด

แต่ได้อะไรบางอย่างที่อาจมากกว่านั้น—

...อาจจะเป็น “ความผูกพัน” ที่เริ่มจากเรื่องบังเอิญ

หรือบางที...เป็นแค่โชคชะตาที่อยากเล่นตลกกับเขาทั้งคู่แล้วไอซ์จะจัดการกับความรู้สึกนี้ยังไง?

เฟรมที่ดูเย็นชา...มีเหตุผลอะไรถึงเริ่มเข้ามาวนเวียนในชีวิตของเขา?

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***