เสียงครืดเบาๆ ดังมาจากมุมมืด เงาร่างบางขยับเพียงน้อยนิด คิรินทร์หรี่ตาลง มือลดปืนลงช้าๆ — ไม่ใช่เพราะหมดภัย แต่เพราะเขารู้ว่าไม่มีใครเหลือจะยิงอีกแล้ว
ยกเว้นเธอ
ริวา...
เขาไม่แน่ใจว่าสิ่งที่เห็นคือภาพหลอน หรือความจริงที่กลับมาเผชิญหน้ากับเขาอีกครั้ง
"นานแล้วนะ" เสียงเธอนุ่ม แหบพร่า ราวกับฝุ่นและเถ้าถ่านของอดีตปกคลุมไว้
คิรินทร์ไม่ขยับ ยืนนิ่งเหมือนรูปสลัก ดวงตาเขาจับจ้องที่เงานั้น — ไม่ใช่ด้วยความกลัว แต่ด้วยสิ่งที่ลึกกว่า...ความรู้สึกที่ยังไม่จาง
"เธอควรหนีไปจากที่นี่ตั้งแต่วันนั้น"
"ฉันไม่เคยหนี" เธอก้าวออกมาจากเงา ร่างผอมบางแต่มั่นคง แผลเป็นบนแก้มขวาเป็นสิ่งเดียวที่บอกว่าเธอก็ผ่านนรกมาไม่น้อย
"แค่รอดเหมือนนาย"
สายตาพวกเขาปะทะกันในความเงียบ — ไม่มีเสียงปืน ไม่มีเสียงร้อง มีแค่ความทรงจำที่ยังไม่เคยถูกพูดถึง
"แล้วตอนนี้ล่ะ?" คิรินทร์ถาม น้ำเสียงเย็นเยียบแต่แฝงความปวดร้าว
"เธอกลับมาทำไม?"
ริวาหยุดยืนห่างออกไปไม่ถึงสิบก้าว เธอหยิบบางสิ่งออกจากเสื้อคลุม — แฟลชไดรฟ์สีดำมันวาว
"เพราะความจริงมันยังไม่จบ" เธอยื่นมันให้เขา "และนายคือคนเดียวที่กล้าจะเปิดมันดู"
มือคิรินทร์สั่นเล็กน้อยเมื่อรับแฟลชไดรฟ์นั้น เขามองมันอย่างลังเล คล้ายกับรู้ดีว่า...อะไรบางอย่างในนั้นจะเปลี่ยนทุกอย่างที่เขาเคยเชื่อมา
ริวาถอยหลังหนึ่งก้าว แววตาเศร้าสร้อย
"มันอาจฆ่าเราได้ทั้งคู่"
"ก็เหมือนทุกอย่างที่เคยฆ่าเราไปแล้ว…" เขาว่าพลางกำแฟลชไดรฟ์แน่น
ความเงียบกลับคืนมาอีกครั้ง — ไม่ใช่เพราะเรื่องราวจบลง แต่เพราะบทใหม่เพิ่งเริ่มต้น
และในดวงตาของคิรินทร์ มีเพลิงที่ยังไม่มอด — พร้อมจะลุกไหม้เพื่อค้นหาความจริงสุดท้ายในเงามืดของอดีต
ริวาหันหลังให้เขา แต่ก่อนจะก้าวออกไป เธอหันกลับมาเอ่ยประโยคหนึ่ง
“อย่าปล่อยให้มันกลืนเราไปอีก…ไม่ใช่คราวนี้”
คิรินทร์พยักหน้าเบาๆ แล้วจ้องมองไปยังแฟลชไดรฟ์ในมือ
ข้างในนั้น คือความจริง
และความจริง...ไม่เคยปรานีใคร.
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments