ตามจีบรุ่นพี่สุดซึน
บทนำ:แค่ได้ยิ้มกลับมาก็พอแล้ว
ในวันปฐมนิเทศของคณะนิเทศศาสตร์
เสียงเพลงเปิดเบาๆ ในหอประชุม นักศึกษาปีหนึ่ง
ทยอยนั่งลงอย่างตื่นเต้น
"มินตรา"หรือ มิน เด็กใหม่สายพูดเก่ง หน้าตาน่ารักสดใส
กำลังจ้องเขม็งไปที่ชายหนุ่มคนหนึ่งบนเวที
ชายคนนั้น.....คือ "พี่ภีม" ปีสาม หน้าตาหล่อเข้ม ดวงตาเรียบนิ่ง และมักใส่เสื้อแขนยาวถึงข้อศอกแม้จะร้อนแค่ไหน เขามีตำแหน่งเป็นหัวหน้าชมรมถ่ายภาพ และเป็นที่รํ่าลือกันว่า...
"หล่อ แต่เงียบ ขี้หงุดหงิด ถ้าหลงเข้าไปคุยด้วย
คือโดนเมินแน่นอน
แต่มินตราไม่สน
"ฉันจะจีบพี่เขาให้ได้! ใครว่าเอาไม้แข็งเอาไฟอ่อนๆ อย่างฉันไม่อยู่ เดี๋ยวรู้เลย
วันต่อมา มินตราเดินตรงไปที่ชมรมถ่ายภาพ พร้อมกุหลาบในมือหนึ่งดอก(สีเหลือง สดใส เหมือนตัวเอง)
"สวัสดีค่ะพี่ภีม~ พี่เคยได้รับดอกไม้ตอนเปิดเทอมมั้ยคะ?"
"ไม่เคยครับ และไม่ต้องก็ได้ครับ"
ฟึ่บ-พี่ภีมหยิบแฟ้มขึ้นมาบังหน้า แล้วเดินหนีไปเงียบๆ เหมือนไม่มีอ่ะไรเกิดขึ้น
สรุปบรรยากาศเปิดเรื่อง
มินตรา\=สาวน้อยผู้ไม่เคยยอมแพ้
พี่ภีม\=รุ่นพี่สายเย็นชา ใจดีแบบไม่ยอมรับว่าตัวเองใจดี
ความต่างของทั้งคู่กำลังจะวุ่นวายป่วนหัวใจ ที่ทั้งตลกและอบอุ่นไปพร้อมกัน
ไปอ่านตอนที่1กันเถอะ
💌ตอนที่1:รุ่นพี่คะ ขอยิ้มหน่อยหน่อยได้มั้ย?
วันอังคารเช้า -ลานคณะนิเทศศาสตร์
นักศึกษาหลายคนกำลังนั่งกินข้าว พูดคุยกันเสียงดัง แต่มินตรานั่งจ้องกล้องถ่ายภาพตัวใหญ่ในมืออย่างตั้งใจ
"ฟังก์ชั่นนี้มันใช้ยังไงวะ....."
"นั่นมันของชมรมพี่ภีมนี่นา เดี๋ยวเขาจะหาว่าเล่นของแพง!!!
เสียงจากข้างตัวคือ"เกล"เพื่อนสนิทของมินตรา สาวเปรี้ยวมั่นสายแซะที่ทั้งหวงเพื่อนและห่วงเพื่อนในเวลาเดียวกัน
"ก็ฉันอยากหาเรื่องไปคุยกับเขานี่นา~"
"นั่นไม่เรียกหาเรื่อง นั่นเรียกหาเรื่องจริง ๆ"
🎯ภารกิจวันนี้ของมินตรา:
"ขอให้พี่ภีมหันมายิ้มให้สักครั้ง......แค่ยิ้มก็พอ ไม่ต้องพูด!"
ช่วงบ่าย-ชมรมถ่ายภาพ
มินตราเดินเข้าไปพร้อมกับขนมกล่องเล็ก ๆและน้องหมาแสนน่ารักในมือถือ
"พี่ภีมคะ นี่รูปน้องหมาค่ะ หนูถ่ายมาเองเลยนะ!"
พี่ภีมเงยหน้าขึ้นจากหน้าจอคอมอย่างเชื่องช้า...........
"รูปเบลอครับ "แสงโอเวอร์"
จบประโยค เขาก็หันกลับไปทำงานต่อ
มินตรายิ้มค้าง😅
"แค่ชมว่าหมาน่ารักไม่ได้เหรอพี่ ฮือออออ"
หลังจากนั้น1ชั่วโมง
มินตราเดินออกมาหน้าชมรมด้วยใบหน้าเศร้าๆ
"พี่เขาไม่เห็นใจคนพยายามเลยอ่ะ ฮือ"
เกลเดินถือชานมมาปลอบ
"เธอนี่มัน.......รักคนผิดประเภทจริง ๆ"
ทันใดนั้น เสียงทุ้มต่ำก็ดังขึ้นข้างหลัง "ขนมเมื่อกี้....อร่อยดีครับ"
มินตราหันขวับ-พี่ภีมยืนถือกล่องขนมว่างเปล่าในมือแล้วเดินจากไปเหมือนไม่มีอ่ะไรเกิดขึ้น
ใบหน้าเขายังนิ่ง แต่ปลายหู......แดงจาง ๆจนสังเกตุได้
🌟จุดเริ่มต้นของหัวใจที่ขยับเบา ๆ
ในห้องชมรม พี่ภีมนั่งมองจอภาพ แต่เหมือนใจไม่ได้อยู่ตรงนั้น
มือเลื่อนไปหยุดอยู่ที่ "ขนม" กล่องใหม่ที่วางอยู่บนโต๊ะพร้อมโน๊ตแปะไว้ว่า
"พี่ภีมยิ้มทีดิ หนูจะได้ไม่เหนื่อย ฮ่าๆๆ"
ริมฝีปากเขายกขึ้นเล็กน้อย.....โดยไม่รู้ตัว
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments