🚎กลับจากทริป - วันจันทร์ดูเงียบกว่าปกติ
หลังกลับจากทริป มินตราก็ยังคงมาเรียนตามปกติ
แต่เธอรู้สึกแปลก ๆ.....เหมือนพี่ภีม "กลับไปซึน" ยิ่งกว่าเดิม
เขาไม่ได้เปิดข้อความที่เธอส่ง ไม่กดไลค์รูป ไม่ทัก ไม่แม้แต่หันมามองในชมรม
☁️สนามหญ้าใต้คณะนิเทศ
มินตรานั่งเท้าคาง เหม่อมองท้องฟ้ากับเกล
"เราทำให้เขารำคาญรึเปล่านะ?"
เกลวางโทรศัพท์ลง ถอนหายใจ
"ฉันไม่อยากพูดงี้หรอกนะ แต่ถ้าผู้ชายทำเหมือนไม่สนใจเราตลอดเวลา......มันก็เหนื่อยอ่ะมิน"
"แต่เรารู้ว่าเขาไม่ได้รำคาญ.......เขาก็แค่ไม่พูดเฉย ๆ"
เกลนิ่งไป ก่อนจะถามกลับจริงจัง
"แล้วถ้าวันนึงเขาไม่พูด....เพราะไม่ได้รู้สึกจริงล่ะ?"
เธอจะยอมรับได้มั้ย?"
คำถามที่เหมือนมีดบาง ๆ กรีดลงกลางหัวใจมินตรา
เธอหัวเราะฝืด ๆ
"ไม่รู้เหมือนกัน.....แต่ตอนนี้เราแค่ไม่อยากเสียเขาไปเฉย ๆ
🌟ห้องชมรมถ่ายภาพ - เย็นวันนั้น
พี่ธีร์นั่งอยู่ก่อนแล้ว เขายิ้มให้มินตราแบบอบอุ่น
"วันนี้ไม่สดใสเหมือนวันก่อน ๆเลยนะ"
มินตราพยายามยิ้มกลบความเศร้า
"ขำ ๆค่ะ แค่เหนื่อยนิดหน่อย"
"แล้วถ้ามีคนพร้อมอยู่ข้าง ๆ ตอนเธอเหนื่อยล่ะ?"
เธอหันไปมองพี่ธีร์ที่สบตาเธออย่างชัดเจน
"พี่ก็อยู่ได้นะ ไม่ต้องวิ่งตามใครให้เหนื่อย"
ทันใดนั้น - เสียงประตูห้องชมรมเปิด
พี่ภีมเดินเข้ามา เห็นภาพที่สองคนกำลังนั่งคุยกันใกล้ชิดเขาชะงักไปเล็กน้อย สายตาเย็นขึ้นกว่าปกติ
มินตราหันไปมองเขา แต่เขาไม่แม้จะสบตาเธอเขาเดินไปนั่งอีกมุมแล้วเปิดโน๊ตบุ๊คทันที
💔จุดอ่อนของคนใจแข็ง
หลังจากทุกคนแยกย้าย
มินตราเดินกลับมาออกช้า ๆ แต่ภีมเรียกเธอไว้
"เดี๋ยว"
เธอหันกลับมา มองเขาอย่างประหลาดใจ
"......ไม่ต้องแจกขนมก็ได้ ถ้าเหนื่อย"
มินตราหัวเราจะเบา ๆ เสียงขมขื่น
"ขอบคุณที่เป็นห่วงนะคะ.......แต่พี่พูดชัดกว่านี้ไม่ได้หรอ?"
เธอเดินออกไปโดยไม่รอคำตอบ เหลือพี่ภีมที่ยืนนิ่งอยู่ลำพัง
เขาเงยหน้ามองเพดานห้อง แล้วพึมพำกับตัวเองเบา ๆ
".........ไม่อยากให้เธอหยุดเหมือนกัน"
มินตราเริ่มเหนื่อยกับความสัมพันธ์ที่ยังไม่ให้สถานะเริ่มเหนื่อยที่พี่ภีมไม่แสดงความรู้สึกรักหรือตอบโต้อ่ะไรเลย
พี่ธีร์เริ่มเปิดใจเข้าหามินตรา
แต่พี่ภีมที่ไม่พร้อมจะเปิดใจกล้ายอมรับความจริง
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments