กลางคืน - ห้องนอนมินตรา
เสียงแจ้งเตือนจากโทรศัพท์ดังขึ้น
มินตราหยิบขึ้นมาอ่านข้อความจากพี่ธีร์
"พรุ่งนี้มีเวลาไหมครับ อยากชวนไปถ่ายรูปที่สวนลับข้างมหา'ลัย มีดอกหญ้าขึ้นเต็มเลย สวยมาก"
เธอจ้องหน้าจอไปสักพัก.................ก่อนจะพิมพ์ตอบว่า
"ได้ค่ะ เจอกันตอนเย็นนะ"
เกลที่นอนเตียงอยู่ข้าง ๆ แอบชะโงกหน้ามา
"จะลองเปิดใจกับพี่ธีร์เหรอ"
มินตรายิ้มน้อย ๆ
"เปล่า......แค่จะเลิกพยายามกับคนที่ไม่เคยตอบกลับ"
เย็นวันต่อมา - สวนดอกหญ้าข้างมหา'ลัย
พี่ธีร์ยืนรอพร้อมกล้อง
มินตราเกินมาด้วยชุดลำลองสบาย ๆ แต่ดูก็รู้ว่าเลือกมสอย่างตั้งใจ
"ขอบคุณที่มา.......ไม่คิดว่าจะตอบรับง่าย ๆ แบบนี้"
"แค่รู้สึกอยากอยู่กับคนที่เห็นค่าหนูจริง ๆ บ้างค่ะ"
เสียงลมพัดเบา ๆ พี่ธีร์ยิ้ม......แล้วพูดออกมาโดยไม่หลบสายตา
"มิน.....เราชอบเธอจริง ๆนะ ไม่ได้เล่น ไม่ได้แซว"
เธอชะงัก
"พี่รู้ว่าเธอยังไม่ลืมใครบางคน แต่ถ้าวันหนึ่งเขายังไม่หันมา...ขอแค่เธอลองมองมาทางนี้บ้าง ได้ไหม?"
มินตรากำลังจะตอบ แต่ทันใดนั้น....
เสียงฝีเท้าเดินเร็ว ๆ ดังมาจากทางด้านหลัง
"มิน!"
พี่ภีมยืนหอบเล็กน้อย ใบหน้าขึงขัง ดวงตานิ่งมีแววบางอย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อน
"อย่าเพิ่งตอบ......เขาได้ไหม?"
พี่ธีร์เลิกคิ้ว
"แปลว่าพี่มีอ่ะไรจะพูด?"
"ใช่"
มินตรามองหน้าทั้งสองคน สับสนเล็กน้อย
พี่ภีมหันมาทางเธอช้า ๆ
"ฉันไม่รู้ว่าควรพูดยังไง.....แต่เวลาที่เธอหายไปมันทำให้ฉันรู้ว่า"..........
เงียบไปพักนึง ก่อนเสียงเขาจะดังขึ้นอีกครั้ง - ชัดเจน
"ฉันไม่อยากให้เธอไปจากฉัน"
มินตรานิ่งไป นํ้าตาคลอเบ้า
พี่ธีร์ยิ้มจาง ๆ มองทั้งสองคน ก่อนจะพูดเบา ๆ
"แค่นี้ก็พอแล้วล่ะครับ ผม.....คงไม่ใช่คนที่เธอรอ"
เขาเดินจากไปเงียบ ๆ ทิ้งไว้เพียงสองคน
ในทุ่งหญ้าสีทอง
พี่ภีมหันมาสบตาเธอ
"ขอโทษที่ทำให้เหนื่อยมาตลอด"
"รู้ไหม......แค่พี่พูดออกมาสักคำ หนูก็พร้อมยืนตรงนี้ตั้งแต่แรกแล้ว"
เธอยิ้มทั้งน้ำตา
ก่อนที่เขาจะยื่นมือมาจับเธอไว้
"ถ้ายังไม่สายไป......ขอฉันเริ่มต้นใหม่กับเธอได้ไหม?"
สรุปตอนนี้
พี่ธีร์สารภาพรักอย่างจริงใจให้กับมินตราแต่ต้องถอยออกมาเมื่อพี่ภีมเผชิญหน้าออกมายอมรับความรู้สึกที่พูดครั้งแรกว่าว่าสารภาพรักมินตราอย่างจริงใจ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments