Love In A Psychiatric Hospital(IDV)
ย้ายเข้ามาครั้งแรก
เรื่องนี้สร้างขึ้นมาเพื่อความบันเทิง
ไม่มีเจตนาจะทำให้เกมเสียหาย
ในคืนพระจันทร์สาดส่องที่โรงพยาบาลจิตเวชแห่งหนึ่ง มีผู้หญิงนักจิตคนหนึ่งถือกระเป๋าเดินทางขนาดใหญ่ เพื่อจะมาทำงานที่นี่
Ada Mesmer
(เข้ามาแล้วรู้สึกไม่ดีเลย บรรยากาศหลอนสุดๆ)
Ada Mesmer
(แล้วห้องของฉันอยู่ไหนล่ะเนี่ย)
เธอมองไปรอบๆและไม่รู้ว่าห้องของเธออยู่ส่วนไหนของโรงพยาบาล
Ada Mesmer
(ไม่คิดจะเปิดไฟกันเลยหรอเนี่ย)
Ada Mesmer
(ดีนะที่ฉันเอาเทียนไขมา)
เธอจุดเทียนไขและมองไปรอบๆไปโถงทางเดิน
Ada Mesmer
(มีแค่แสงจากนอกหน้าต่างที่ลอดเข้ามาหรอ)
Emily Dyer
สวัสดีค่ะ คุณเอด้าใช่มั้ยคะ
Ada Mesmer
เอ๊ะ อ๋อ~ใช่ค่ะ
Ada Mesmer
พอดีว่าฉันพึ่งย้ายเข้ามาที่นี่
Ada Mesmer
แล้วไม่รู้ว่าห้องพักของฉันอยู่ไหน
Emily Dyer
กุญแจห้องของคุณเป็นเบอร์อะไรหรอคะ?
Emily Dyer
ชั้น2ทางซ้ายห้องที่4นะคะ
Ada Mesmer
ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือค่ะคุณ...
Emily Dyer
เอมิลี่ ไดเออร์
Emily Dyer
เรียกฉันเอมิลี่ก็ได้ค่ะ
Ada Mesmer
ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ
เมื่อทำความรู้จักเสร็จ เธอก็เดินขึ้นชั้น2และเดินเข้าห้องพัก
Ada Mesmer
โห ไม่ได้แย่เลยหนิ แม่บ้านที่นี่คงจะเข้ามาทำความสะอาดกันทุกสัปดาห์สินะ
Ada Mesmer
เก็บของก่อนดีกว่า อุตส่าห์เดินทางมาเหนื่อยๆ
Ada Mesmer
พรุ่งก็นี้ได้ทำงานวันแรกแล้วสิน้าา
Ada Mesmer
อยู่แต่ในห้องไม่รู้จะทำอะไรละ
Ada Mesmer
ออกไปเดินเล่นคงไม่เป็นไรหรอก
เมื่อเธอเปิดประตูและเดินลงไปข้างล่าง เธอก็พบกับผู้หญิงตาบอดที่กำลังเดินวนเวียนอยู่แถวๆบันได
Helena Adam
เอ่อ.. มีอะไรหรอคะ
Ada Mesmer
ให้ฉันช่วยรึปล่าว ดูแล้วคุณน่าจะตาบอดด้วยนะคะ
Helena Adam
ได้ค่ะ! พอดีฉันอยากจะออกไปข้างนอก
Helena Adam
อยู่ในนี้มันอืดอัด ได้ยินแต่เสียงคนเต็มเลย
เอด้าเดินไปจูงมือกับหญิงตาบอดที่ถือไม้เท้า
แล้วเธอก็พาเดินออกไปที่สวนข้างนอก
เมื่อถึงที่สวนหญิงตาบอดคนนั้นก็เดินมานั่งบนม้านั่งใกล้ๆ
Ada Mesmer
ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฉันขอตัวนะคะ
ในระหว่างที่เอด้ากำลังจะเดินจากไป หญิงตาบอดคนนั้นก็เรียกให้เธอมานั่งด้วยกัน
Helena Adam
เดี๋ยวก่อนค่ะ!
Helena Adam
มานั่งกับฉันมั้ยคะ ข้างนอกอากาศเย็นดี
Helena Adam
ในนั้นอืดอัดจะตาย มานั่งเป็นเพื่อนฉันเถอะค่ะ
หลังจากเธอตอบตกลง เธอก็เดินไปนั่งกับหญิงตาบอดด้วยกัน
Helena Adam
ว่าแต่... คุณชื่ออะไรหรอคะ?
Helena Adam
ไม่เคยเห็นหน้าเลย
Ada Mesmer
เอด้า เมสเมอร์ เป็นนักจิตวิทยาค่ะ
Helena Adam
ฉันเฮเลน่า อดัม
Helena Adam
ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ!
คุณเอด้า^▽^
รอยยิ้มอันเป็นมิตรปรากฏขึ้นบนใบหน้าของสาวน้อย ทำให้เอด้าเริ่มไว้ใจเธอ
เพราะที่นี่ไม่ใช่ทุกคนที่สามารถไว้ใจได้
Ada Mesmer
ว่าแต่ทำไมคุณถึงตาบอดหรอคะ
รอยยิ้มนั้นค่อยๆเลือนลางหายไป หลังจากได้ยินคำถามนี้
Helena Adam
ฉันไม่ได้ตาบอดตั้งแต่เกิดหรอกค่ะ
Helena Adam
ฉันก็เหมือนเด็กปกติทั่วไปนี่แหละค่ะ
Helena Adam
แต่พอฉันอายุได้ปีเดียว ฉันก็ต้องเผชิญกับโรคร้ายที่ไม่สามารถหาทางรักษาได้
Helena Adam
หลังจากที่ฉันสลบไป พอฉันตื่นมาอีกทีฉันก็พบว่า..
Helena Adam
โลกทั้งใบมันกลับมืดไปหมด ไร้ซึ่งแสงตะวันอีกเลย
Helena Adam
แต่ฉันก็ไม่ยอมแพ้และสู้กับโรคร้ายนี้ต่อไป
Helena Adam
พ่อของฉันก็เลยมอบไม้เท้าแสนสวยให้ฉันนำมันติดตัวไปทุกที่
Helena Adam
จนมาถึงตอนนี้นี่แหละแหละค่ะ
Ada Mesmer
โห คุณเก่งมากเลยค่ะ
Ada Mesmer
สู้กับโรคร้ายมาตั้งแต่เด็กจนถึงตอนนี้ สุดยอดเลยค่ะ
Helena Adam
ขอบคุณสำหรับคำชมนะคะ
หลังจากนั้น ทั้งคู่ก็นั่งคุยกันเป็นเวลานาน
Helena Adam
(ทำไมฟ้าครึ้มแปลกๆล่ะเนี่ย?)
Helena Adam
(ฝนจะตกรึปล่าวนะ)
อยู่ดีๆก็มีเสียงฟ้าผ่าลงมาอย่างดังจนทำให้ทั้งสองคนสดุ้งตกใจกลัว
Helena Adam
ฟ้าผ่าา!!!! ฉันกลัววว
เฮเลน่าหวาดกลัวอย่างมากและเธอก็รีบวิ่งเข้าไปด้านใน
Ada Mesmer
คุณเฮเลน่ารอฉันด้วย!
Ada Mesmer
ฉันไม่อยากอยู่ข้างนอกคนเดียว!!
เมื่อทั้งสองเข้ามาฝนก็ตกลงมาและเสียงฟ้าร้องก็ดังไม่หยุด
Helena Adam
น่ากลัวจัง ฉันเกลียดบรรยากาศแบบนี้ที่สุด!
Ada Mesmer
ไม่เป็นไรหรอกค่ะ นานๆเดี๋ยวก็ชินเอง
อยู่ๆก็มีบุคคลปริศนาเดินเข้ามาในห้อง
และเธอก็คือเอมิลี่ คนที่เอด้าคุยกันตอนพึ่งเข้ามา
Emily Dyer
อ้าว พวกคุณสองคนมาทำอะไรกันในนี้ล่ะคะ
Helena Adam
ฉันกลัวเสียงฟ้าผ่าค่ะ ก็เลยเข้ามาอยู่ในนี้สักพัก
Ada Mesmer
ฉันแค่ตามคุณเฮเลน่ามาค่ะ ฉันว่าจะมาสำรวจที่นี่สักหน่อย
Emily Dyer
อย่างนี้เองหรอคะ
Emily Dyer
โอเคค่ะ แล้วก็..คุณเอด้า
Emily Dyer
อีก10นาทีก็ต้องไปดูแลผู้ป่วยแล้วนะคะ
Emily Dyer
ผู้ป่วยที่คุณจะต้องไปดูแลก็คือห้องหมายเลข004
Emily Dyer
กรุณาไปเตรียมตัวด้วยนะคะ
เมื่อเอมิลี่เก็บของเสร็จจากนั้นเธอก็เดินออกไป
Ada Mesmer
(ไหนพ่อฉันบอกว่าพรุ่งนี้ไง ทำไมมันเร็วจังล่ะ)
Ada Mesmer
(ว่าแต่.. นกหวีดของฉันล่ะ?)
Ada Mesmer
(สงสัยอยู่บนห้องแน่เลย)
Ada Mesmer
(ออกไปเอาก่อนแล้วกัน)
Helena Adam
คุณเอด้ากำลังจะออกไปไหนหรอคะ?
Ada Mesmer
กลับห้องไปเอาของค่ะ คุณอยู่คนเดียวได้ใช่มั้ยคะ?
Helena Adam
ฉันอยู่คนเดียวได้อยู่แล้วค่ะ คุณไม่ต้องมาเฝ้าฉันหรอก
Helena Adam
กลับไปเตรียมตัวเถอะค่ะ
เอด้าเดินออกจากห้องและปล่อยให้เฮเลน่าอยู่คนเดียวตามลำพัง
Ada Mesmer
มืดจัง เปิดไฟหน่อยดีกว่า
เอด้าเดินไปเปิดสวิตช์ไฟบนผนังและกลับมาที่โต๊ะ
Ada Mesmer
นี่ไง!เจอแล้ว นึกว่าหายไปไหน
Ada Mesmer
ยังใช้ได้อยู่มั้ยล่ะเนี่ย ลองเป่าดูซิ
เอด้าหยิบนกหวีดออกมาจากกระเป๋าและลองเป่าดูว่าเสียงยังดีอยู่มั้ย
Ada Mesmer
ยังใช้ได้อยู่สินะ เท่านี้ก็เหลือแค่รอเวลาแล้วล่ะ
เอด้านั่งรอก่อนที่จะไปดูแลผู้ป่วย
และระหว่างรอ เธอก็ทำอะไรหลายๆอย่างแก้เบื่อจนกระทั่งถึงเวลา
เธอดูนาฬิกาที่ติดอยู่บนผนัง และเธอก็รู้ว่าได้เวลาทำงานแล้ว
Ada Mesmer
ถึงเวลาดูแลผู้ป่วยแล้วหรอเนี่ย ไวกว่าที่คิดแฮะ
เอด้าเดินออกไปจากห้องพร้อมกับนกหวีดของเธอ
The writer ✍️📘
เพิ่มเติมนะคะ
The writer ✍️📘
เสียงของนกหวีดที่เอด้าเป่าไม่ใช่เสียงนกหวีดทั่วไป
The writer ✍️📘
คนที่เล่นไอเดนจะรู้ว่าเสียงนกหวีดของเอด้ามันเป็นแบบไหน
The writer ✍️📘
อันนี้เราบอกไว้เผื่อคนที่ยังไม่รู้นะคะ
The writer ✍️📘
ถ้าแต่งไม่ถูกใจใครก็ขอโทษด้วยนะคะ
Comments