เมื่อโลกส่งฉันมาเป็นตัวร้าย
เฌอรีน (1)
•• ขอความกรุณาอ่านคำเตือนหน่อยนะคะ ••
คำเตือน¹ : นิยายเรื่องนี้ล้วนสร้างขึ้นจากจินตนาการของผู้แต่งทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นตัวละคร สถานที่และเนื้อเรื่อง ล้วนแล้วแต่เป็นเรื่องสมมติที่เติมแต่งขึ้นเพื่อให้เกิดเรื่องราวแสดงถึงอรรถรสความบันเทิง หากเกิดข้อผิดพลาดประการใดทางนักเขียนต้องขออภัยเป็นอย่างสูงมา ณ ที่นี้
คำเตือน² : เนื้อหาในเรื่องจะประกอบด้วยกริยาและวาจาที่ผิดศีลธรรม การกระทำบางอย่างเด็กไม่ควรทำตาม ดังนั้นโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านอย่างมีสติ
คำเตือน³ : บุคคลหรือสถานที่ที่นำมาทุกภาพล้วนเป็นเพียงภาพประกอบ เพื่อให้นักอ่านสามารถจิตนาการและเข้าถึงอรรถรสในการอ่านได้มากขึ้น มิได้มีเจตนาที่จะทำให้เกิดความเสื่อมเสียชื่อเสียงของตัวบุคคลและสถานที่นั้นๆ แต่อย่างใด
คำเตือน⁴ : นิยายเรื่องนี้ขอสงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.๒๕๓๗ ความว่าห้ามมิให้ผู้ใดคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลงหรือนำส่วนใดส่วนหนึ่งไปใช้ โดยการเผยแพร่และอ้างอิง หากฝ่าฝืนมีโทษตามกฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด
เสียงเรียกของคนที่ยืนข้างเตียงดังขึ้นด้วยความตกใจ
มะเหมี่ยว
เจ็บตรงไหนบ้างคะ?
มะเหมี่ยว
ให้ดิฉันตามหมอให้ไหมคะ?
มะเหมี่ยว
คือ..เรื่องนี้ดิฉันขอโทษจริงๆค่ะ
มะเหมี่ยว
คะ..คุณเฌอรีนจะลงโทษดิฉันก็ได้ค่ะ..
ตามมาด้วยประโยคแสนยาวเหยียดที่แฝงด้วยน้ำเสียงสั่นกลัว
เฌอรีน
//รีบพยุงตัวขึ้นนั่ง
มะเหมี่ยว
นี่ค่ะน้ำ//รินใส่แก้วให้
ฉันเอ่ยถามด้วยความงุนงง ในชีวิตนี้ไม่เคยเห็นเธอคนนี้มาก่อนเลยด้วยซ้ำ
เฌอรีน
ขอบคุณที่เธอดูแลฉันนะ
เฌอรีน
แต่เดี๋ยวผู้จัดการฉันก็มาแล้ว
มะเหมี่ยว
ค..คุณเฌอรีนพูดเรื่องอะไรคะ
สิ้นประโยคคำถามนั้น ฉันก็ต้องหน้านิ่วคิ้วขมวดกว่าเดิม
เฌอรีน
เธอเรียกใครว่าเฌอรีน?
ฉันถามเธอด้วยใบหน้าที่จริงจังเปี่ยมไปด้วยความสงสัย
เธอตอบกลับเสียงอ่อยพลางหลบเลี่ยงสายตาจากฉัน
เฌอรีน
ถ้าจะมาแกล้งเล่นมุขกันก็ออกไปค่ะ
เฌอรีน
ไม่งั้นฉัันจะเรียกรปภ.มา
มะเหมี่ยว
ขะ..ขออภัยค่ะคุณเฌอรีน..
มะเหมี่ยว
ดะ..ดิฉันผิดไปแล้วค่ะ..//ก้มหน้างุด
เฌอรีน
ทำไมถึงเรียกฉันว่าเฌอรีน?
ฉันไม่อยากจะให้เรื่องมันวุ่นวายไปกันใหญ่ ยิ่งที่นี่เป็นโรงพยาบาลด้วย
แค่พลาดตกจากบันไดขณะถ่ายทำละครจนต้องพักกองแล้วก็ยังให็ฉันที่เป็นนางเอกพักรักษาตัวเกือบ 2 เดือน มันก็วุ่นวายมากพอแล้ว
มะเหมี่ยว
ชะ..เฌอรีนคือชื่อของคุณหนูค่ะ..
เฌอรีน
เธอเป็นทีมงานในกองนิ
เฌอรีน
ทำไมถึงจำชื่อฉันไม่ได้?
เฌอรีน
เอาเป็นว่าช่างเถอะ..
เฌอรีน
ฉันรอผู้จัดการฉันอยู่ที่นี่คนเดียวได้
ฉันไม่รอให้เธอคนนั้นได้พูดอะไรต่อ ก็เอนตัวลงนอนแล้วหลับตาลง เดี๋ยวเธอคนนั้นคงออกไปเองแหละ
Comments