...ตอนที่ 3: ความทรงจำที่ไม่เคยหายไป...
...ยามเช้าของบ้านริมทะเลยังคงเงียบสงบ แสงแดดอ่อนๆส่องผ่านผ้าม่านบางๆเข้ามาในห้องนอน มินตราค่อยๆลืมตาขึ้นช้าๆก่อนลุกขึ้นจากเตียง เดินไปเปิดหน้าต่าง...
...เสียงคลื่นกระทบฝั่งยังคงดังมาเป็นจังหวะ แต่อยู่ๆก็มีเสียงหนึ่งในใจที่ดังมากกว่า เสียงของอดีต...
...“มิน รู้มั้ยว่าฉันชอบเวลาที่เราอยู่ริมทะเลด้วยกันที่สุดเลย”...
...เสียงนั้นดังขึ้นในหัวเธอ ราวกับความทรงจำตอกย้ำให้หวนคิดถึงใครบางคนที่จากไป...
...มินตราหลับตาลง ลมหายใจหนักขึ้นนิดหน่อย เธอยังคงจำได้ทุกอย่างแม้จะพยายามลืม...
...เขา ผู้ชายที่เคยเป็นทุกอย่างของเธอในวันหนึ่ง...
...ชื่อของเขาคือ “ธาม” รุ่นพี่ในชมรมถ่ายภาพ สมัยที่เธอยังเรียนมัธยมปลาย ทั้งสองคนเคยมาเที่ยวทะเลที่นี่ด้วยกันครั้งหนึ่ง มันเป็นทริปสุดท้ายก่อนที่เขาจะจากไปตลอดกาล...
...ธามจากไปเพราะอุบัติเหตุทางรถยนต์ ก่อนที่เขาจะได้เข้าเรียนมหาวิทยาลัย เธอเป็นคนสุดท้ายที่เขาโทรหาคืนก่อนเหตุการณ์นั้น...
...นับจากวันนั้น มินตราก็ไม่เคยกลับมาเหยียบที่ชายหาดเดิมนี้อีกเลย จนกระทั่งปีนี้......
...เธอลุกขึ้น เดินไปหยิบกล่องเหล็กเก่าๆที่ซุกไว้ใต้เตียง เปิดฝาออกอย่างเบามือ ด้านในคือรูปถ่ายใบหนึ่งที่เธอถ่ายคู่กับธามในวันที่พระอาทิตย์กำลังตกทะเล รอยยิ้มของเขาในรูปนั้นยังคงอบอุ่นและจริงใจไม่เปลี่ยน...
...เสียงเคาะประตูปลุกเธอออกจากห้วงความคิด...
...“มิน ตื่นหรือยังลูก?” เสียงคุณยายดังจากหน้าห้อง...
...“ตื่นแล้วค่ะ” เธอตอบแล้วรีบเก็บกล่องไว้ที่เดิม...
...หลังอาหารเช้า มินตราตัดสินใจออกไปเดินเล่นตามคำแนะนำของยายอีกครั้ง วันนี้เธอไม่ได้ใส่หมวกหรือแต่งตัวมากนัก เธอแค่อยากเดินอย่างเงียบๆปล่อยให้ทะเลกล่อมใจ...
...แต่พอเดินเลียบชายหาดได้ไม่ถึงครึ่งทาง เธอก็เห็นร่างหนึ่งนั่งอยู่ริมโขดหิน ถือกล้องในมือ...
...“คุณอีกแล้วเหรอ” มินตราพูดโดยไม่ทันรู้ตัว...
...พีทหันกลับมายิ้ม “ผมเริ่มคิดว่าโชคชะตาชอบแกล้งเรานะครับ เจอกันบ่อยเกินไปแล้ว”...
...“หรือคุณตามฉันอีกแล้วก็ไม่รู้?” เธอแกล้งย้อนกลับ...
...พีทหัวเราะเบาๆ ก่อนลุกขึ้นเดินมาใกล้ “เปล่าครับ ผมมาตรงนี้บ่อย มันเป็นจุดที่แสงตอนเช้าสวยที่สุด”...
...มินตราพยักหน้าเบาๆ สายตาของเธอมองไปยังกล้องในมือเขา “กล้องฟิล์มนี่มัน ยังมีเสน่ห์อยู่นะคะ”...
...“คุณก็สนใจเหรอ?”...
...“เคยสนใจมาก แต่เลิกไปนานแล้วค่ะ” น้ำเสียงของมินตราแผ่วลง เธอไม่รู้ว่าทำไมถึงเผลอเปิดใจง่ายดายกับคนแปลกหน้าอย่างเขา...
...พีทมองเธอเงียบๆ ราวกับกำลังสัมผัสได้ถึงบางอย่างในแววตา “บางอย่างเราเลิกไปได้ แต่ความรู้สึกที่เคยมี...มันก็ยังคงอยู่ลึกๆใช่มั้ยครับ?”...
...คำพูดนั้นเหมือนแทงเข้าไปกลางใจของเธอพอดี...
...มินตราหลบตา “คุณนี่พูดเหมือนรู้จักฉันมานาน”...
...“บางครั้ง การมองผ่านเลนส์ ทำให้ผมเห็นอะไรมากกว่าที่คนทั่วไปเห็น”...
...เธอเงียบไปชั่วขณะ ก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง “คุณชื่อพีทใช่มั้ย?”...
...“ครับ แล้วคุณชื่ออะไร?”...
...“มินตรา เรียกมินก็ได้”...
...พีทยิ้มกว้างขึ้น “ยินดีที่ได้รู้จัก มินตรา”...
...เธอพยักหน้า แล้วทั้งคู่ก็เดินเลียบทะเลไปด้วยกันโดยไม่ได้พูดอะไรอีก คำพูดไม่จำเป็นสำหรับช่วงเวลานั้น...
...ลมทะเลพัดผ่านปลายผมของเธอเบาๆกลิ่นเกลือในอากาศยังคงเหมือนเดิม แต่วันนี้...มินตราเริ่มรู้สึกว่าอะไรบางอย่างในใจเธออาจจะกำลังเปลี่ยนแปลง...
...จบตอนที่ 3...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments
♥\†JOCY†/♥
อารมณ์ตื่นเต้นรออัพใหม่แอดดด
2025-05-04
1