เปลวไฟเล็กๆ ไหววูบตามแรงลม ส่องให้เห็นเงาดำ
เคลื่อนไหวรอบกองไฟ สัตว์ปีศาจรูปร่างคล้ายหมาป่า แต่ดวงตากลับแดงฉาน และลำตัวปกคลุม
ไปด้วยหมอกดำหนาทึบ
" มันไม่ใช่สัตว์ธรรมดา " เทียนกระซิบและใจเต้นรัว
" มันคือวิญญาณหมอก! "
สัตว์ปีศาจตัวหนึ่งกระโจนเข้ามา มินตราเบี่ยงตัวหลบฉับพลัน ฟาดมีดพกใส่มันคมมีดเฉือนเนื้อทะลุ
หมอก แต่มันกลับไม่บาดเจ็บแม้แต่น้อย
" ทำไมถึงฆ่ามันไม่ได้ " มินตราอุทาน
" ต้องโจมตีหัวใจมัน ! " เทียนตะโกนพลางเหวี่ยงไม้
ใหญ่ใส่อีกตัวหนึ่ง แต่กลับถูกหมอกกลืนหายไปเฉยๆ
มินตราขบกรามแน่น ดวงตามุ่งมั่น เธอรวบรวมสติ
ใช้สร้อยหยกที่ยายเคยให้ไว้จับให้แน่นแนบอก
" คุณยายได้โปรด...ช่วยหนูด้วย "เธอภาวนาในใจ
ทันใดนั้น สร้อยหยกก็เปล่งแสงนวลเรืองรอง
มินตรารู้สึกถึงพลังบางอย่างหลั่งไหลเข้าสู่ร่างกาย
เธอวิ่งพุ่งตรงเข้าหา วิญญาณหมอกดำตัวหนึ่ง
แสงจากสร้องหยก ก็เปล่งออกจากมีดพก
ปักเข้ากลางอกของสัตว์ปีศาจเต็มแรง
สัตว์ปีศาจกรีดร้องลั่น ก่อนร่างมันจะแตกสลาย
เป็นหมอกและหายไป
" ได้ผล !! " มินตราอุทานตื่นเต้น
" ทำอีก! อย่าหยุด! " เทียนตะโกน
พวกเขาร่วมกันต่อสู้อย่างเต็มกำลัง มินตราคอย
โจมตีด้วยพลังจากสร้อยหยก ส่วนเทียนเบี่ยง
ตัวเป็นตัวล่อ ความสนใจของเหล่าวิญญาณหมอก
ให้ห่างจากเธอ
สุดท้าย หลังจากการต่อสู้อันยาวนาน
ทั้งสองก็ยืนเหนื่อยหอบอยู่ท่ามกลางหมอกที่เริ่มจางลง
" เราทำได้ " มินตราพูดเสียงสั่น หัวใจยังคงเต้นแรง
แต่ยังไม่ทันได้พัก เสียงบางอย่างก็ดังขึ้นดังกึกก้อง จากพื้นดิน แผ่นดินสั่นสะเทือน
ใต้เท้า ราวกับมีบางสิ่งที่ใหญ่มหึมากำลังจะโผล่ออกมา
" อะไรอีกเนี่ย !?" เทียนร้องเสียงหลง
เบื้องหน้าพวกเขา ผืนดินค่อยๆแยกออก
เผยให้เห็นแท่นศิลาประหลาดตั้งตระหง่าน
มีสัญลักษณ์เรืองแสงแกะสลักอยู่ทั่วผิวหิน
ข้างแท่นศิลามีข้อความสลักเป็นตัวอักษรโบราณ
|" ผู้มีจิตใจบริสุทธิ์ จงพิสูจน์ตน ความกลัว ความโกรธ ความเศร้า จะเปิดประตู...หรือขังเจ้าตลอดกาล
เทียนแ่านพลางหน้าเคร่งเครียด
" เหมือน...เราต้องเผชิญหน้ากับจิตใจตัวเอง "
มินตรากำสร้อยหยกแน่น จู่ๆ หมอกหนาก็ปกคลุม
ตัวเธออีกครั้ง แต่ครั้งนี้เธอไม่ได้เห็นต้นไม้
หรือเพื่อนร่วมทาง
เบื้องหน้าคือภาพของแม่เธอ นอนอยู่บนเตียง
หายใจรวยริน ใบหน้าเต็มไปด้วยความทุกข์ทรมาน
" แม่!! "มินตราร้องลั่น
แม่เอื้อมมือมาหาเธอ น้ำตาไหลอาบแก้ม
" ทำไมเจ้าทิ้งแม่...ทิ้งหมู่บ้าน...เจ้าทำมันไม่ได้หรอก เจ้ายังอ่อนแอไป "
เสียงกระซิบซ้ำๆ ก้องอยู่ในหูมินตรา จนเธอรู้สึกผิด
" ไม่..ไม่จริง.." เธอพูดกับตัวเอง
แต่มือของแม่กลับเอื้อมมาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ
พร้อมเสียงกรีดร้องสยองขวัญ
ทันใดนั้น เสียงหนึ่งดังขึ้นจากในใจของมินตรา
" จงเชื่อในตนเอง มินตรา"
เธอกำสร้อยแน่น หลับตาลง
" แม่คะ...หนูรักแม่ หนูจะช่วยแม่ให้ได้! หนูจะไม่ยอมแพ้ " เธอตะโกนสุดเสียง
ภาพตรงหน้าสั่นไหว ทันใดนั้น เธอลืมตาขึ้นพบว่า
ตัวเองกลับมาอยู่ข้างแท่นหินอีกครั้ง
เทียนเองก็กำลังยืนหอบเหนื่อย เหงื่อไหลเต็มหน้า
ทั้งคู่ผ่านบททดสอบแล้ว
แท่นหินตรงหน้าค่อยๆ เปิดออก เผยให้เห็นบันได
หิน ทอดยาวลงสู่ความมืดเบื้องล่าง
" พร้อมหรือยัง " เทียนถามเสียงแผ่ว
มินตราสบตาเขา ก่อนพยักหน้าที่เต็มไปด้วยความแน่วแน่และมุ่งมั่น
" ไปกันเถอะ "
พวกเขาก้าวลงไปในความมืด สูการผจญภัยที่
ยิ่งใหญ่กว่าที่เคยเจอ...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments