มินตราก้าวเข้าสู่ป่าใหญ่ เสียงกิ่งไม้แห้งกรอบใต้ฝ่าเท้า และเสียงลมพัดผ่านคร่ำครวญลอดผ่านต้นไม้สูงชะลูด ทำให้บรรยากาศยิ่งดูน่ากลัว
"อย่ากลัว...อย่ากลัว..." เธอพึมพำปลอบใจตัวเอง
เส้นทางตามแผ่นที่นำเธอเข้าลึกไปในป่าที่ไม่คุ้นเคย ต้นไม้เบียดเสียดแน่นหนา
จนแสงแดดแถบไม่ลอดผ่าน แม้จะเป็นเวลากลางวันแต่โลกของมินตรากลับดูเหมือนพลบค่ำ
ระหว่างเดินทาง เธอสังเกตเห็นป้ายไม้ผุๆ ติดอยู่กับต้นไม้ต้นหนึ่ง
| " ห้ามผ่าน-อันตรายถึงชีวิต "
มินตราชะงัก หัวใจเต้นแรง " นี่มัน...เส้นทางต้องห้ามจริงๆหรอ" เธอพึมพำ
แต่เมื่อคิดถึงแม่ที่นอนซมอยู่ และชาวบ้านที่กำลังทรมาน เธอก็เม้นปากแน่นแล้วก้าวเดินต่อไปโดยไม่หันหลังกลับ
ทันไดนั้นเอง พื้นดินเบื้องหน้าก็ยุบตัวลง มินตราตกใจร้องลั่นรีบกระโดดถอยหลังแถมไม่ทัน
หลุมลึกกว้างเบื้องหน้าปรากฏขึ้น มีเศษไม้แหลมคมปักอยู่เต็มก้นหลุม
"กับดับ..." มินตราพึมพำเสียงสั่น
เธอหอบหายใจแรง หัวใจเต้นรัว แต่ก็บังคับตัวเองให้ใจเย็นลง แล้วค่อยๆหาเส้นทางเลาะหลุมไป
อย่างระมัดระวัง
ไม่ทันไร ก็มีเสียงฝัเท้าดังกรอบแกรบมาจากพุ่มไม้ข้างทาง มินตราชักมีดพกออกมากำแน่น
"ใครน่ะ! " เธอตะโกนด้วยเสียงแข็ง แต่หัวใจกลับเต้นแรง
จากพุ่มไม้ เงาร่างหนึ่งกระโจนออกมาอย่างรวดเร็ว มินตราเงื้อมีดขึ้นหมายป้องกันตัว
แต่ร่างนั้นกลับยกมือขึ้นสองข้างเป็นเชิงยอมแพ้
" อย่า! ฉันไม่ใช่ศัตรู !"
เสียงของเด็กหนุ่มดังขึ้น เขาอายุใกล้เคียงกับเธอ ผิวคล้ำจากแดด ผมยุ่งเยิงและเสื้อผ้าขาดวิ่น
" แกเป็นใคร? " มินตรายังคงยกมีดไว้
" ชื่อเทียน... ฉัน ... ก็หลงทางอยู่เหมือนกัน " เด็กหนุ่มพูดพลางชี้ไปทางป่า มินตราหรี่ตามองอย่างไม่ไว้ใจ
" หลงทาง ? แล้วทำไมถึงมาอยู่ในเส้นทางต้องห้ามนี่ได้ละ"
เทียนเกาหัวแกรกๆ " ก็...ฉันกำลังตามหาของบางอย่างเหมือนกัน"
มินตรายังลังเล แต่เมื่อเห็นแววตาจริงใจของอีกฝ่าย เธอจึงลดมีดลงช้าๆ
" แล้ว...เธอละ...มาทำอะไรที่นี่" เทียนถามบ้าง
มินตรานิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนตัดสิ่นใจตอบ " ฉันต้องไปหาหุบเขาลืมเลือน...ฉันต้องช่วยหมู่บ้านของฉัน"
เทียนตาโตขึ้นเล็กน้อย " หุบเขาลืมเลือนเหรอ ...! งั้นเราคงมีจุดมุ่งหมายเดียวกันละ"
เขายิ้มบางๆ ก่อนจะยื่นมือออกมา
" ร่วมเดินทางด้วยกันไหม? ทางนี้อันตรายเกินกว่าจะไปคนเดียว"
มินตรามองมือที่เทียนยื่นมา เธอรู้ดีว่าการมีเพื่อนร่วมทางอาจเป็นทั้งกำลังใจ...และความเสี่ยง
แต่ท้ายที่สุด เธอก็เอื้อมมือไปจับมือเทียนแน่น " ตกลง " เธอกล่าว
เสียงหมอกแผ่วเบาแทรกซึมเข้ามาอีกครั้ง ลมพัดต้นไม้ไหวเอนราวกับเตือนภัยที่มองไม่เห็น
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments