ผมเกิดใหม่เป็นแมวของเพื่อนบ้านไปสะงั้น
ตอนที่ 6 นายยังจำฉันไม่ได้จริงๆ เหรอ?
[ณ ห้องนั่งเล่น – หลังจากยูริซังพาแมวตัวใหม่เข้ามา]
ยูริซัง
งั้นตั้งชื่อให้เธอว่า... “ชิโระ” ละกัน เพราะเธอขาวจั๊วะเลย~
ยูริซัง
ชิโระจังกับมารุคุง จะได้เป็นเพื่อนกันเนอะ!
ผม (มารุ)
"นี่มันเรื่องอะไรกัน... อยู่ดีๆ ก็มีแมวสาวพูดได้มาอยู่ในบ้านเดียวกัน!?"
ชิโระ
เลิกช็อกได้แล้ว ฉันแค่ใช้พลังจิตส่งเสียงเข้าหัวนายอยู่ตอนนี้
ชิโระ
ยูริน่ะ ไม่ได้ยินหรอก
ผม (มารุ)
"นี่มันเกินกว่าความเป็นแมวไปแล้ว! แล้วเธอเป็นใคร!?"
ชิโระ
เฮ้อ... นายนี่มันน่าหงุดหงิดเหมือนเดิมเลยนะ
ผม (มารุ)
"เธอเรียกชื่อจริงของฉันตอนเป็นมนุษย์!?"
ชิโระ
นายยังจำฉันไม่ได้จริงๆ เหรอ?
ชิโระ
เพื่อนสนิทของนายตอน ม.ปลาย ที่โดนรถชนตอนนั้น...
[แฟลชแบคแวบเข้ามา – ภาพหญิงสาววิ่งเข้ามาผลักเขาออกจากถนน...]
ผม (มารุ)
"ไม่จริง... เรนะคนนั้น... เธอกลับมาเกิดใหม่เป็นแมว!?"
ชิโระ (เรนะ)
ฉันก็จำไม่ได้หรอกว่าทำไมมาเป็นแมวได้...
ชิโระ (เรนะ)
แต่ที่แน่ๆ ฉันรู้ว่านายอยู่ที่นี่
ชิโระ (เรนะ)
และ... ฉันมีบางอย่างสำคัญที่ต้องบอกนาย
[ขณะนั้น ยูริซังกำลังนั่งดูทั้งสองตัวอย่างเพลินๆ]
ยูริซัง
โอ๊ย~ น่ารักสุดๆ มารุคุงกับชิโระจังดูสนิทกันจังเลยน้า~ เหมือนจะรู้จักกันมาก่อนเลยล่ะ
ผม (มารุ)
"ยูริซัง... ถ้าคุณรู้ความจริงว่าผมไม่ใช่แมวธรรมดา..."
ผม (มารุ)
"แถมมี “แมวอีกตัว” ที่เป็นอดีตเพื่อนสนิทโผล่มาด้วย"
ผม (มารุ)
"คุณจะยังลูบหัวผมด้วยรอยยิ้มแบบนั้นอยู่ไหมนะ..."
Comments