ผมเกิดใหม่เป็นแมวของเพื่อนบ้านไปสะงั้น
ตอนที่ 1 ตื่นมาอีกทีก็มีหางไปสะแล้ว
"คำพูด" คือพูดกับตัวเองในหัวนะครับ
ผม (มารุ)
"หะ... หืม? ทำไมเสียงของผมถึงได้เบาขนาดนี้?"
ผม (มารุ)
"เดี๋ยวนะ ทำไมมือผมกลายเป็น...อุ้งเท้า!? แล้วทำไมตัวผมถึงมีขนเต็มตัว!?"
เสียงเปิดประตูห้องนั่งเล่น
？？？
มารุคุง~ วันนี้อยากกินทูน่าหรืออาหารเปียกล่ะ?
ผม (มารุ)
"หือ... เสียงใครอะ? น่ารักเป็นบ้าเลย..."
ผม (มารุ)
"เดี๋ยวนะ... นี่มันยูริซัง! เพื่อนบ้านข้างห้องที่ผมแอบชอบ!?"
ยูริซัง
มาๆ~ มากินข้าวกันก่อนนะ เจ้าแมวน้อย~
ผม (มารุ)
"เดี๋ยวๆๆ ผมกลายเป็นแมวของยูริซังเหรอ!?"
ตอนที่ 2 การใช้ชีวิตเป็นแมว
ยูริซัง
มารุคุง~ ขึ้นมานั่งบนตักซะสิ
ผม (มารุ)
"ห่ะ!? ขึ้นตัก!? นี่ผมเป็นแมวนะ ไม่ใช่... เอ่อ... มนุษย์!?"
ผม (มารุ)
"แต่ถ้าผมไม่ไป ก็จะถูกมองแปลกๆ... เอาเถอะ ยังไงก็ต้องคุ้นเคยกับชีวิตใหม่"
ยูริซัง
มาเร็วๆ นะเจ้าแมวน้อย ฉันจะนั่งดูหนังแล้ว~ (ยิ้มหวาน)
ผม (มารุ)
"อะ... ยูริซังน่ารักไปไหมเนี่ย..."
ยูริซัง
นี่ๆ อย่าหลับสิ! เธอต้องเป็นแมวที่ตื่นตลอดเวลา! ถ้าฉันจับขนเธอมาแปรงล่ะ... จะทำไงดีน้า?
ผม (มารุ)
"สุดท้าย... ผมก็กลายเป็นแมวแล้วสินะ... ถูกยูริซังยกขึ้นมานั่งบนตักแบบนี้... ก็มันน่ารักแหละนะ"
เสียงกริ๊กๆ (เสียงแปรงขน)
ผม (มารุ)
"ไม่นะ... ผมไม่ชอบให้ใครแปรงขนเลย! ถ้าผมเป็นคน... คงจะบอกยูริซังไปแล้ว!"
ยูริซัง
เอ๊ะ? เธอทำหน้าเหมือนอยากหนีเลยนะ... แต่อย่าหนีไปนะ!
ผม (มารุ)
"นี่ผมจะต้องอยู่ในร่างแมวแบบนี้ไปตลอดเลยเหรอ...? คงไม่... หวังว่า... วันหนึ่งจะกลับมาเป็นมนุษย์นะ..."
ยูริซัง
แต่ถ้าเธอเป็นแมวแบบนี้ตลอดไป... ก็จะกลายเป็นแมวที่ฉันรักตลอดไปนะ... น่ารักที่สุดเลย~
ผม (มารุ)
หือ? ยูริซังหวานเกินไปแล้วนะ...
ยูริซัง
อ่ะ! วันนี้มารุคุงดูแลดีๆ นะ ฉันจะไปทำงานแล้ว คืนนี้อย่าลืมเฝ้าบ้านให้ฉันด้วยนะ!
ผม (มารุ)
"...เหมือนชีวิตใหม่ของผมจะเริ่มต้นขึ้นแล้วล่ะครับ!"
Comments