หลังจากวันนั้น มินตรารู้สึกได้ว่า อะไรบางอย่างกำลังเปลี่ยนไปในตัวเธอ
เสียงกระซิบที่เคยได้ยินแค่ในฝัน... ตอนนี้เริ่มดังขึ้นในขณะที่เธอตื่นอยู่
บางครั้งก็อยู่ในห้องเรียน บางครั้งในห้องน้ำ หรือแม้แต่ในห้องนอนของเธอเอง
>เธอกลับมาแล้ว... เหมือนเดิมทุกอย่าง”
คำพูดนั้นดังซ้ำ ๆ จนเธอเริ่มแยกไม่ออกว่ามันเป็นความคิดตัวเอง หรือของใคร
ระหว่างคาบเรียนวันหนึ่ง มินตรากำลังวาดรูปในสมุดโน้ตตามนิสัยเดิม
แต่เมื่อเธอก้มลงดูรูปที่เพิ่งวาดเสร็จ—มันไม่ใช่รูปดอกไม้หรือภาพน่ารัก ๆ อย่างเคย
มันคือภาพใบหน้าผู้หญิงคนหนึ่ง... มีเลือดไหลออกจากดวงตา และเขียนไว้ใต้ภาพว่า:
“มันไม่ใช่แค่เธอคนเดียวที่จำได้”
มินตราขว้างสมุดโน้ตลงพื้นแทบจะทันที ใจเต้นระส่ำ
เพื่อนรอบข้างเริ่มมองเธออย่างแปลก ๆ รวมถึงแก้มที่นั่งข้าง ๆ ก็เงียบกว่าทุกวัน
หลังเลิกเรียน เธอตัดสินใจจะคุยกับครูแนะแนว
แต่เมื่อไปถึงห้องปรึกษา ประตูห้องกลับปิดแน่น และมีกระดาษแปะไว้ว่า
“งดรับนักเรียนชั่วคราว — อยู่ระหว่างจัดการเอกสารสำคัญ”
มินตราไม่รอช้า เธอเดินกลับไปที่ห้องสมุด และแอบลงไปยังใต้ดินอีกครั้ง
ในครั้งนี้ เธอพบลิ้นชักเก่า ๆ ที่ไม่ได้สังเกตเมื่อครั้งก่อน มันมีแฟ้มชื่อว่า "ผู้ปกครองพิเศษ - ห้อง 5/6"
เธอเปิดแฟ้มออก... มีรายชื่อนักเรียนอยู่สิบสองคน แต่มีเพียงเก้าคนที่มีรูปถ่ายแนบอยู่
สามคนที่ไม่มีรูปถ่าย... หนึ่งในนั้นมีชื่อว่า "มินตรา ชุติมล"
มินตราเบิกตากว้าง เธอรู้ว่าเธอเพิ่งย้ายมาจากต่างประเทศ และนี่เป็นปีแรกที่ได้มาอยู่ที่โรงเรียนนี้
แต่... ทำไมชื่อเธอถึงอยู่ในแฟ้มเก่าเกินสิบปี!?
เธอกำลังจะหยิบแฟ้มกลับขึ้นไป แต่ทันใดนั้น เสียงฝีเท้าเบา ๆ ดังขึ้นที่ปลายบันได
“มีใครอยู่ในนั้นมั้ย?” เสียงผู้หญิงที่คุ้นหูดังลอดลงมา
มินตราชะงัก ลมหายใจขาดเป็นช่วง ๆ เธอรีบซ่อนตัวอยู่หลังตู้เอกสาร
เงาเลือน ๆ ของใครบางคนยืนอยู่ตรงหน้าประตู
ผ่านไปไม่กี่วินาที เสียงฝีเท้าก็เงียบไป
มินตราเงยหน้ามองกระจกเก่า ๆ ด้านข้างตู้ ก่อนจะพบว่า... เงาที่สะท้อนในนั้น ไม่ใช่เธอคนเดียว
มีร่างอีกคนยืนอยู่ด้านหลังในกระจก ห่างไปเพียงคืบเดียว
เด็กหญิงหน้าคล้ายเธอในฝัน กำลังยิ้ม... และเอานิ้วชี้แตะที่ปากอย่างเงียบ ๆ
“อย่าพูดนะ”
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 16
Comments