ในวันที่สายลมแปรปรวน ลวกๆ

คิน

ไม่คิดเลยนะ ว่าพ่อจะกล้าให้เด็กที่เกิดจากเมียน้อยขึ้นมาแทนฉัน

เก้า

ถ้าพี่ทำได้ดีพอ พ่อก็คงไม่ต้องเปลี่ยน

รอยยิ้มของคืนหายไปแทบจะทันที แววตาของเขาแข็งกร้าวขึ้น ก่อนจะเดินเข้ามาใกล้เก้า

คิน

อย่าคิดว่าแกจะอยู่ในตำแหน่งนี้ได้นาน ฉันจะเอามันคืนมา ไม่ว่าวิธีไหนก็ตาม

เก้า

หึ... พี่จะทำอะไรล่ะ? ใช้วิธีสกปรกเหมือนเมื่อก่อน?

คินยกมือขึ้นราวกับจะกระชากคอเสื้อของเก้า แต่ทันใดนั้น เสียงหนึ่งก็ดังขึ้นขัดจังหวะ

พีท

หยุดเดี๋ยวนี้นะ!!

ทั้งสองหันไปมอง เห็นพีทก้าวเข้ามายืนขวางระหว่างพวกเขา สายตาของพีทเต็มไปด้วยความไม่พอใจ

พีท

ถ้าคิดจะใช้กำลังล่ะก็ ลองแตะตัวเก้าดูสิ แล้วจะได้รู้ว่าผลมันจะเป็นยังไง

คินจ้องพีท ก่อนจะหัวเราะในลำคอเบาๆ

คิน

หึ... ปกป้องกันขนาดนี้ คงเป็นเด็กของแกสินะเก้า?

เก้า

(มองพีท) ใช่ แล้วพี่มีปัญหาอะไรไหม?

คินขบกรามแน่น ก่อนจะถอนหายใจอย่างหงุดหงิด

คิน

ฮึ! ไว้ดูแล้วกัน ว่าจะปกป้องกันไปได้ถึงเมื่อไหร่

พูดจบ คินก็หมุนตัวเดินจากไป ปล่อยให้เก้าและพีทยืนอยู่ตรงนั้น

พีท

ไอ้หมอนั่นมัน—

เก้า

ไม่ต้องห่วง ฉันจัดการได้

พีทจ้องมองเก้า รู้ดีว่าอีกฝ่ายไม่ใช่คนอ่อนแอ แต่ลึกๆ แล้ว เขาก็อดเป็นห่วงไม่ได้อยู่ดี...

และก็ถูกทำร้ายตอนออกมากินข้าวเที่ยงที่ร้านของหนึ่ง น้องของเก้า แต่ยังไม่ทันได้เข้าร้าน เพิ่งออกจากรถก็โดนทำร้านเสียก่อน

เก้า

ก็แค่พวกคนขยะที่คิดจะทำร้ายฉัน... หึ... อย่างน้อยก็ไม่ทำให้ฉันยอมแพ้ // กัดฟันพูดพร้อมกับเช็ดเลือดที่มุมปาก

บุคคลทั่วไป

ก็แค่โชคร้ายที่เจอฉัน... แกคิดว่าจะรอดไปจากที่นี่ได้เหรอ?

เก้า

ไม่ใช่แค่โชคร้าย... แต่พวกแกมันโง่ต่างหากที่คิดว่าจะทำอะไรฉันได้ //พยายามลุกขึ้นแม้จะมีอาการเจ็บ

บุคคลทั่วไป

อย่ามาโชว์เก่งเลย ยังไม่รู้เลยว่าจะรอดไปไหม

เก้า

อย่าลืมสิ... ฉันไม่ได้มาตัวเปล่า //เสียงกดต่ำและมั่นคง

เก้าผลักพวกเขาด้วยพลังที่เหลืออยู่

เก้า

อย่าเข้ามาเปิ่น(ตะโกน)

บุคคลทั่วไป

จับไอนั่นไว้

เก้า

พวกแกคิดว่าพวกแกจะมาทำร้ายคนของฉันได้เหรอ?!

พีท

นาย //ถูกล๊อคคอไว้จากคนร้ายอีกคน

เก้า

//วิ่งเข้าไปช่วยพีท

บุคคลทั่วไป

หึ... พวกแกนี่... ต้องการเจ็บตัวกันให้หมดเลยหรือว่ะ!?

เก้า

ลองทำดูสิ... แต่พวกมึงจะเสียใจทีหลัง //ฟาดหมัดใส่คนร้ายที่จับตัวพีท

เก้าผลักพีทออกไปไกลตัว และหลังจากนั่นก็ต่อสู้กันจนฝ่ายคนร้ายแพ้ แต่คนร้ายยังไม่ท้อจนกระทั่งหยิบมีดมาฟัน เฉียดแขนเก้านิดหน่อย แล้ววิ่งหนีออกไป เพราะจัดการขู่สำเร็จ แต่เก้าไม่ยอม จนเก้าได้กำจัดพวกนี้โดยใช้มีดพวกมัน สักลงฝ่ามือจนเจ็บจนทนไม่ไหว

เก้า

บอกแล้วว่า... พวกแกไม่สามารถทำอะไรฉันได้ //พูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นแม้ว่าจะเจ็บ

บุคคลทั่วไป

ไป!! //วิ่งหนีไปขับรถออกจากตรงนั้น

พีท

นายเป็นอะไรบ้าง? เจ็บมากมั้ย? //มองเก้าอย่างกังวล

เก้า

แค่ลวกๆ

พีท

นายแน่ใจนะว่าไม่เจ็บมาก? //ยังคงกังวล

พีท

โดนฟันเลยนะ

เก้า

ไปคุยในร้านเถอะ //เดินเข้าไปในร้าน

พีท

เดี๋ยวไปหาหมอก่อนนน

เข้าไปนั่งในร้าน

และ หนึ่ง ได้นำอุปกรณ์แพทย์มาให้ เพื่อทำแผล

หนึ่ง

หนึ่งอยากอยู่ถามพี่นะ แต่ลูกค้าแน่นร้านมาก

หนึ่ง

ที่นั่งประจำแต่ก่อนพี่ ถึงจะไม่มานาน แต่โดดเดี่ยวและปลอดจากสายตาคนมากมายได้อยู่

หนึ่ง

น้องคงหายห่วงแล้ว

เก้า

พี่ขอบใจนะ ไปเถอะ

พีท

นายคิดยังไงกับการที่ลูกน้องของไอตาพี่คินนั่นมาหาเรื่องนายแบบนี้? มองยังไงก็รู้ว่าใช่เขาชัดๆ!?

เก้า

ก็แค่เรื่องปกติของชีวิตฉัน... เจ้าเปิ่นไม่ต้องกังวลหรอก //พูดพร้อมกับยิ้มอย่างไม่ใส่ใจ

พีท

นายไม่ได้เป็นห่วงตัวเองบ้างเลยหรอ? ทำไมต้องทำร้ายตัวเองแบบนี้? //พูดเสียงเครียด

เก้า

ใครมันจะไปยอมให้พวกนั้นทำร้ายเราได้ล่ะ? ฉันก็แค่ป้องกันตัวเองเท่านั้นเอง เจ้าเปิ่นก็ไม่ต้องมาห่วงอะไรขนาดนั้นหรอก

เก้า

ฉันยังไงก็ไม่ยอมแพ้หรอก เจ้าเปิ่นอย่ากังวลมากไป // ยิ้มอย่างรู้สึกปลอบใจ

พีท

ถ้านายเจ็บหนักขึ้นมาแล้วจะทำยังไงล่ะ? //จับมือเก้าเบาๆ

เก้า

เจ็บนิดหน่อยแหละ เจ้าเปิ่นก็ไม่ต้องทำให้มันใหญ่โตขนาดนั้น //พูดด้วยน้ำเสียงเหนื่อยๆ แต่ยังคงไม่ยอมแสดงออก

พีท

ไม่ใช่แค่นิดหน่อยหรอก... เรารู้หรอกว่ามันเจ็บ แต่ยังไงก็อย่าลืมว่ามีเราอยู่ข้างๆ นายเสมอ // มองเก้าอย่างเต็มไปด้วยความห่วงใย

เก้า

พอเถอะ เจ้าเปิ่น... จะทำให้มันเหมือนว่านายเป็นพ่อของฉันเลยนะ //หัวเราะเบาๆ แต่ในใจแอบดีใจที่พีทห่วงใย

พีท

....

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ