รักข้ามภพ6

รักข้ามภพ (ต่อ)

หลังจากเหตุการณ์ที่ตลาด รินรดาก็กลายเป็นหัวข้อสนทนาของใครหลายคน ไม่ใช่แค่เพราะเธออยู่ใกล้ชิดเพลิง แต่ตอนนี้ยังมีพ่อค้าฝรั่งอย่างจอร์จเข้ามาวนเวียนอีก

"เฮ้อ... อยู่ที่นี่ไม่กี่วัน ฉันเป็นจุดสนใจขนาดนี้เลยเหรอ?" รินรดาบ่นกับตัวเอง ขณะเดินกลับเรือน

"ก็เพราะเจ้าทำตัวไม่เหมือนคนที่นี่ไง"

เสียงใสๆ ดังขึ้นจากข้างหลัง รินรดาหันไปมอง ก็พบกับหญิงสาวร่างเล็ก ผิวขาวเนียน ดวงตากลมโตเป็นประกาย

"เจ้าคือ..."

หญิงสาวยิ้ม "ข้าชื่อ 'เมฆา' เป็นเพื่อนของข้าวหอม เจ้าอยู่ที่นี่ ข้าก็อยากทำความรู้จักด้วย"

รินรดายิ้มกว้าง "ดีเลย! ฉันกำลังต้องการเพื่อนพอดี!"

เมฆาหัวเราะเบาๆ "ว่าแต่... เจ้ากับพี่เพลิงนี่ เป็นอะไรกันแน่หรือ?"

รินรดาถึงกับสำลักอากาศ "ห้ะ!? ไม่ๆๆ ไม่มีอะไรทั้งนั้น!"

เมฆายกคิ้วขำๆ "แต่ข้าเห็นเขามองเจ้าบ่อยๆ นะ"

รินรดาถอนหายใจ โอ๊ย ทำไมใครๆ ก็จับคู่ฉันกับเพลิงกันหมด!

แต่ก่อนที่เธอจะพูดอะไรต่อ เสียงแหลมสูงก็ดังขึ้นจากอีกทาง

"อะไรกันน่ะ? แม่นางรินรดากำลังสร้างพรรคพวกเหรอ?"

รินรดาหันไปมองก็พบกับฟ้าฝนและสร้อยคายืนอยู่ ใบหน้าของทั้งสองเต็มไปด้วยรอยยิ้มจอมปลอม

ให้ตายสิ... ฉันจะมีเพื่อนดีๆ ซักคนไม่ได้เลยรึไง

-----------‐--

ฟ้าฝนยิ้มบางๆ แต่ในแววตากลับแฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์ "ทำไมจึงต้องทำท่าทางเป็นมิตรกับคนที่ยังไม่รู้จักกันดี? พี่เพลิงเขาจะเห็นว่าเจ้าทำตัวไม่เหมาะสมหรือเปล่า?"

รินรดารู้สึกถึงแรงกดดันจากคำพูดของฟ้าฝน เธอหันไปมองเมฆาที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็เห็นเมฆาที่ยิ้มให้ฟ้าฝนอย่างเรียบเฉย

"ฟ้าฝนคะ ขอโทษที่ขัดจังหวะ แต่ว่ามิสรินรดาเพิ่งมาถึง ข้าเลยแค่แนะนำตัวเอง" เมฆาพูดอย่างสงบ "แล้วก็ไม่เห็นว่าท่านพี่เพลิงจะว่าอะไรเลย"

ฟ้าฝนหัวเราะเสียงหวาน แต่เสียงนั้นกลับดูไม่จริงใจเลยสักนิด "ก็แค่...เป็นห่วงเพียงเท่านั้น"

รินรดาไม่ชอบใจในน้ำเสียงของฟ้าฝน แต่ก็รู้ดีว่าการทะเลาะกับนางตรงๆ อาจไม่ใช่ทางเลือกที่ดีนัก เธอจึงตัดสินใจยิ้มให้เล็กน้อย

"ขอบใจค่ะ เมฆา"

เมฆาหันไปยิ้มให้รินรดา ก่อนจะหันไปมองฟ้าฝน "ถ้าเช่นนั้น ข้าคงต้องขอตัวไปก่อนแล้วค่ะ"

ฟ้าฝนมองตามทั้งสองคนไปอย่างไม่พอใจ ก่อนจะหันมาทางสร้อยคาแล้วพยักหน้าให้เบาๆ สร้อยคาที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็ยิ้มบางๆ แล้วเดินตามหลังฟ้าฝนไปอย่างช้าๆ

รินรดารู้สึกถึงอากาศที่เริ่มหนาวเย็นขึ้นในใจ ฟ้าฝนและสร้อยคาคงไม่ยอมให้ฉันอยู่อย่างสงบๆ แน่ๆ

เมฆามองเธอด้วยสายตาเข้าใจ "อย่ากังวลไปเลยนะรินรดา ถึงแม้ว่าเขาจะมีอำนาจมากแค่ไหน แต่พวกเราไม่จำเป็นต้องกลัว"

รินรดายิ้มให้เมฆา "ขอบใจนะเมฆา ข้าคงต้องการเพื่อนแบบเธอมากๆ เลย"

เมฆาเอื้อมมือไปจับไหล่ของรินรดาเบาๆ "ไม่ต้องห่วง ข้าจะอยู่ข้างเจ้าเสมอ"

ในขณะที่ทั้งสองสาวเดินไปข้างหน้า เสียงของจอร์จก็ดังขึ้นอีกครั้งจากข้างหลัง

"มิสรินรดา! ข้าอยากรู้จักเจ้ามากขึ้น ข้ามีธุรกิจมากมายที่ข้าอยากเสนอเจ้า"

รินรดาหันไปมองพ่อค้าฝรั่งผู้เป็นพระรอง ก่อนจะยิ้มให้เขา "เอาไว้ข้าค่อยตัดสินใจนะจอร์จ ข้าต้องทำความเข้าใจกับที่นี่มากกว่านี้ก่อน"

จอร์จยิ้มกว้าง "แน่นอน มิส จะรอคำตอบจากท่าน"

เมฆาหันไปมองจอร์จด้วยสายตาแปลกๆ "นั่นพ่อค้าฝรั่งอีกคนใช่ไหมคะ?"

"ใช่" รินรดาตอบเสียงเบา "เขากำลังเสนอธุรกิจอะไรบางอย่างให้ข้า..."

เมฆามองอย่างใคร่รู้ "ระวังตัวนะค่ะ ข้าได้ยินมาว่าพวกฝรั่งเหล่านี้มักมาพร้อมกับเงื่อนงำ"

รินรดาหัวเราะเบาๆ "ข้าก็แค่ทำความรู้จักไว้บ้าง"

"ยังไงก็ต้องระวังตัวนะค่ะ" เมฆากระซิบ

รินรดาพยักหน้า "ขอบใจมากๆ เมฆา"

เธอเริ่มรู้สึกว่าชีวิตในโลกนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยจริงๆ แต่บางที การมีเพื่อนที่ดีอย่างเมฆาก็คงทำให้เธอมีแรงสู้กับทุกปัญหาที่เกิดขึ้น

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***