รักข้ามภพ4

รักข้ามถพ

ในขณะที่บรรยากาศตึงเครียด รินรดารู้สึกได้ถึงสายตาหลายคู่ที่จับจ้องมา พวกคนรับใช้หญิงที่ยืนอยู่ไม่ไกลนัก ต่างซุบซิบกันเบาๆ

"แม่สร้อยคานางคงไม่ยอมง่ายๆ หรอก"

"ใช่เจ้าค่ะ ข้าว่าแม่นางรินรดาคงต้องเจอศึกหนักแน่"

รินรดากลอกตา ให้ตายเถอะ นี่ฉันกลายเป็นเป้าซุบซิบไปแล้วเหรอเนี่ย!

หนึ่งในคนรับใช้หญิงเดินเข้ามาหาเธอ เธอเป็นหญิงสาวตัวเล็ก หน้าตาอ่อนโยน แต่แววตาเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น

"แม่นางรินรดาเจ้าคะ หม่อมฉันชื่อข้าวหอม เป็นคนดูแลเรือนนี้ หากแม่นางต้องการสิ่งใด บอกหม่อมฉันได้นะเจ้าคะ"

รินรดายิ้มบางๆ "ขอบใจนะข้าวหอม"

ข้าวหอมยิ้มกว้าง ก่อนจะกระซิบเบาๆ "แต่แม่นางต้องระวังแม่สร้อยคานะเจ้าคะ นางไม่ใช่คนที่จะยอมแพ้ง่ายๆ"

รินรดาถอนหายใจ ไม่ต้องบอกก็รู้... นางร้ายขนาดนั้น

ในขณะเดียวกัน สร้อยคาที่เห็นคนรับใช้เริ่มให้ความสนใจกับรินรดาก็ขมวดคิ้ว ก่อนจะส่งสายตาเย็นชาไปทางพวกนางรับใช้

"ข้าหวังว่าพวกเจ้าจะไม่เลือกข้างผิด"

เสียงของนางเรียบแต่แฝงไปด้วยอำนาจ ทำให้พวกคนรับใช้บางคนรีบก้มหน้าหลบสายตา

รินรดาหันไปมองสร้อยคาด้วยสายตาเย้ยหยัน อำนาจอยู่ที่ปากสินะ ถ้าคิดว่าฉันจะกลัวละก็... คิดผิดแล้วล่ะ!

แต่สิ่งที่รินรดาไม่รู้คือ... ศึกครั้งนี้ยังอีกยาวไกล เพราะสร้อยคาไม่ใช่แค่นางร้ายธรรมดา แต่เป็นคนที่พร้อมจะทำทุกวิถีทางเพื่อกำจัดเธอออกไปจากชีวิตของเพลิง!

---‐---------------------------------------------

เช้าวันต่อมา เพลิงเดินเข้ามาหารินรดาที่เรือน ดวงตาคมมองเธออย่างพิจารณา

"เตรียมตัวให้พร้อม ข้าจะพาเจ้าไปวัด"

รินรดาชะงัก "ไปวัด?"

"ใช่" เพลิงตอบเสียงเรียบ "เจ้ามาจากที่อื่น ควรไปรับศีลรับพรเพื่อความเป็นสิริมงคล"

รินรดากะพริบตาปริบๆ นี่ฉันกำลังจะได้ไปเที่ยววัดในยุคอดีตเหรอ?

ข้าวหอมที่ยืนอยู่ใกล้ๆ ยิ้มกว้าง "แม่นางรินรดาโชคดีจริงๆ พระชายาในอนาคตของพี่เพลิงยังไม่เคยได้รับเกียรตินี้เลยนะเจ้าคะ"

รินรดาชะงัก "พระชายา? หมายถึงใคร?"

ข้าวหอมเม้มปาก ก่อนจะกระซิบเบาๆ "ก็แม่สร้อยคาน่ะสิเจ้าคะ นางหมายมั่นว่าจะได้เป็นพระชายาของพี่เพลิงมาโดยตลอด"

รินรดาถึงกับเบ้ปาก อ๋อ... พอจะเดาได้ว่าทำไมนางถึงไม่ชอบขี้หน้าฉัน

…

ณ วัดโบราณ

รินรดาเดินเคียงข้างเพลิงไปตามลานหินของวัด บรรยากาศร่มรื่น ลมพัดเย็นสบาย กลิ่นกำยานอบอวลอยู่ในอากาศ

เธอพนมมือแล้วหลับตาลง คิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดตั้งแต่ทะลุมิติมาที่นี่ ขอให้ฉันกลับไปได้ทีเถอะ...

"เจ้าขอพรอะไร?" เพลิงถามเสียงเรียบ

รินรดาหันไปมองเขา ก่อนจะยิ้มบางๆ "เรื่องของฉันน่ะ ไม่เกี่ยวกับท่านหรอก"

เพลิงมองเธอนิ่งๆ ก่อนจะเอ่ยขึ้น "ข้าขอให้เจ้าอยู่ที่นี่ต่อไป"

รินรดาถึงกับชะงัก หัวใจเต้นผิดจังหวะ "ท่านพูดอะไร?"

เพลิงมองเข้าไปในดวงตาเธอ "เจ้าทำให้ข้าเห็นอะไรหลายอย่างที่ข้าไม่เคยเห็นมาก่อน"

รินรดารู้สึกได้ถึงความจริงใจที่แฝงอยู่ในคำพูดของเขา เธอเม้มปากแน่นก่อนจะเบือนหน้าหนี นี่มันบ้าไปแล้ว... ฉันจะไปหวั่นไหวกับเขาไม่ได้นะ!

แต่ก่อนที่เธอจะคิดอะไรไปมากกว่านั้น เสียงของผู้หญิงคนหนึ่งก็ดังขึ้นจากด้านหลัง

"พี่เพลิงเพคะ! เหตุใดถึงพานางมาที่วัดด้วย!"

รินรดาหันไปมองก็เห็นสร้อยคายืนอยู่ไม่ไกล สีหน้าของนางเต็มไปด้วยความไม่พอใจ

เอาแล้วไง... ศึกใหม่กำลังจะเริ่มขึ้นอีกแล้ว!

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***