ตอนที่5ฝึกฝน

ในเช้ากลังออกมาจากป่านั้น คุณเเวนกาดที่พักอยู่ที่บ้านของผมนาน3วันเเละเขาก็เดินทางกลับหลังจากนั้นไม่นาน

ผมในตอนนี้กำลังศึกษาวิธีใช้คำภีร์ อย่างตั้งใจ

จนเริ่มควบคุมมันได้บ้างเเล้ว ผมศึกษาดูจนรู้ว่าถ้าจะใช้งานคาทาในคำภีร์โดยไม่ให้เกิดผลข้างเคียงเเละใช้งานง่ายยิ่งขึ้นโดยไม่ต้องท่องคาทาคือ ต้องบรรจุพลังลงในคำภีร์เพราะคำภีร์นี้คือตัวกลางในการเเปลงพลังให้เป็นไปตามคาทาที่เขียนเอาไว้

ซึ้งพลังที่ถูกเเปลงออกมานั้นจะมีอนุภาคมากหรือน้อยขึ้นอยู่กับ

3ปัจจัยหลักๆคือ 1ประเภทของคาทา 2พลังที่บรรจุลงไป

3เเรงใจของผู้ใช้งาน

ผมลองบรรจุพลังจากดวงตาที่สามลงไปเเต่ก็เกิดเรื่องไม่คาดคิดขึ้น ทันทีที่พลังของผมสัมพัสกับคำภีร์นั้นทำให้พลังของผมดูดกลืนมันเขาไปสลักกับวิญญาณของผม

ทำให้ตอนนี้คำภีร์มิติรัตติกาล กลายเป็นส่วนหนึ่งของพลังดวงตาที่สามของผมเเล้วเเละในตอนนี้ผมก็โจมตีทั้งปีศาจเเละผีรุนเเรงขึ้นมาก เเต่ต้องเเลกมากับการที่คนทั่วไปสามารถมองเห็นพลังของผมได้เเล้วทั้งตอนที่ใช้กับผีเเละปีศาจ

ตลอดการฝึกการใช้คำภีร์นั้นไม่มีการจ้างงานเข้ามาเลยเเต่ก็ไม่มีผลอะไรเพราะเงินที่มีอยู่นั้นมากมายเลยที่เดียว สมาคมนักล่าเองก็ไม่เคลื่อนไหวอะไร ทำให้ผมได้พักผ่อนอย่างเต็มที่

เเต่ก็นะ เวลาเเห่งความสุขก็อยู่ได้ไม่นานนัก

สมาชิกกลุ่มนักล่าผีได้มาที่บ้านของผมทุกคนรวมถึงคันนะจังด้วยพวกเขามาเพื่อเอาตัวผมเข้าไปฝึกในสมาคม

ทั้งทีผมไม่ได้อยู่ในกลุ่มเเล้วเเต่ต้องจำใจรับตำเเหน่งเป็นหนึ่งในสมาชิกนักล่าเพราะ การที่ผมนั้นรับเครื่องเเบบมาก็หมายความว่าได้ตกลงการเป็นสมาชิกของกลุ่มเเล้วนั่นเอง เพราะเเบบนี้ผมจึงได้รับโค้ดเนมอย่างเป็นทางการว่า g-6

เห้อ! รู้เบบนี้เเล้วผมอยากจะย้อนเวลาไปในตอนที่คันนะจังเอาเครื่องเเบบมาให้จังเลยถ้าตอนนั้นผมปฏิเสธไป

คงไม่ต้องมาลงเอยเเบบนี้

การฝึกเริ่มขึ้นในอีก2วันต่อมา กลุ่มนักล่าผีของผมต้องฝึกร่วมกับกลุ่มนักล่าปีศาจโดยใช้บทสดสอบเดียวกันซึ่งการฝึกครั้งนีมันพิเศษกว่าครั้งไหนๆ นั้นก็คืมีกฏการฝึกเพิ่มเข้าจากโดยตรงจากเร็นที่เป็นประธานสมาคม กฏที่ว่าก็จะมีดังนี้

1การฝึกครั้งนี้อนุญาตให้ใช้ได้เเต่อาวุทระยะประชิดเท่านั้น

2การฝึกในครั้งนี้ถ้าใครมีคะเเนนต่ำกว่าที่กำหนดไว้จะถูกไล่ออกทันที

3อาวุทของใครเสียหายจนใช้งานไม่ได้ในตอนฝึกก็จะถูกปรับตกทันที

หลังจากนั้นทุกคนต้องสวมเครื่องเเบบของหน่วยหรือกลุ่มที่ตัวเองสังกัดอยู่ ซึ้งนั้นเป็นครั้งเเรกที่ผมได้ใส่เครื่องเเบบของกลุ่มถึงผมจะไม่อยากใส่ก็ตาม เเละทุกคนที่ได้รับการฝึกก็ไปรวมตัวที่สนาม

พร้อมกับอาวุทของตัวเองซึ้งทุกคนก็จะใช้เป็นมีดสั้นกับดาบในการฝึกครั้งนี้

ยกเว้นกลุ่มของผมที่ไม่มีอาวุทเพราะอาวุทของทุกคนพังตั้งเเต่สู้กับผีในนิวรณ์เเล้วทุกคนเลยมาของให้ผมช่วย ผมเลยสร้างดาบขึ้นมา5เล่มจากพลังของผมเองทุกคนดูตกใจมากที่เห็นผมทำอย่างนั้นโดยเฉพาะ g-1 เเต่ทุกรีบมากเลยไม่ได้พูดคุยกันมากนัก

พอมาถึงสนามฝึกก็ถึงเวลาฝึกพอดี เเต่ละการฝึกก็จะมี

1ทักษะการต่อสู้โดยเป็นการสร้างความเสียหายให้ได้มากที่สุดในเวลาที่กำหนดคือ30วินาที เป็นโจมตีไปที่หุ้นเเบบพิเศษที่มีเซนเซอร์วัดความเสียหาย

2ทักษะการป้องกัน โดยเป็นการป้องกันกระสุ่นที่ยิงเข้ามา(กระสุนยาง) โดยจะมีกรรมการนับคะเเนน

3ทักษะการปฎิบัตงาน คือการจัดการกับปีศาจที่สมาคมปล่อยออกมาในสนาม

คร่าวๆก็จะมีประมาณนี้

การฝึกดำเนินไปอย่างราบรื่นเเต่ก็มีคนโดนปรับตกไปมากเหมือนกัน กลุ่มของเราผ่านมาได้เเละคะเเนนดีเลยทีเดียว โดยผมมีคะเเนนสูงสุดจากการฝึกทั้ง2อย่างที่ผ่านมา ทุกคนตกใจที่ผมมาใหม่เเต่ก็มีคะเเนนมากกว่าสมาชิกที่อันดับสูงกว่า พอมาถึงบททดสอบที่สามกลุ่มของผมจะเป็นกลุ่มสุดท้ายที่ฝึกเพราะ กลุ่มของพวกเราเป็นนักล่าผี เลยต้องฝึกทีหลัง

ระหว่างที่ผมที่จะรับการฝึกนั้นเองผมก็ได้ยินกลุ่มของนักล่าปีศาจระดับสูงคุยกันว่า

"เห้ยนายเห็นเด็กใหม่นั้นมั้ยเข้ามาใหม่เเท้ๆเเต่กลับทำคะเเนนในการฝึกได้เป็นอันดับหนึ่ง"

"เห็นสิ การเคลื่อนไหวของเจ้านั้นต่างกับพวกเรามาก การตอบสนองที่รวดเร็ว ทักษะการใช้ดาบอย่างยอดเยี่ยม ซึ้งเหนื่อกว่าพวกเราซะอีก"

"ราวกับว่าเจ้านั้นผ่านการต่อสู่ที่ยากลำบากมายังไงยังงั้นเลย"

"เห้อพวกเเกบ่นอะไรนักหนาว่ะหะ เจ้านั้นก็เเค่โชคช่วยเท่านั้นเอง

ถ้าไม่มีดาบนั้นมันเองก็ทำอะไรไม่ได้หรอกรวมถึงคนในกลุ่มด้วย

ถ้าไม่มีดาบที่มีพลังเวทสถิตอยู่เเบบนั้น พวกมันก็เเค่กลุ่มเบียวๆกลุ่มนึงเท่านั้นเเหละ ไปกันได้หละเราต้องฝึกกับพวกมันในรอบที่จะถึงนี่รีบไปก่อนที่พวกมันจะมา"

ผมได้เเต่นั้งฟังพร้อมกับg-1 เขาพูดกับผมว่า

"อย่าไปสนใจสิ่งพวกนั้นพูดเลยนะ พวกนั้นก็เเค่อิจฉาเท่านั้น

ที่พวกนั้นอยู่ในระดับที่สูงกว่าพวกเราเพราะว่าโกงไงล่ะ"

"โกงหรอ! เเล้วเร็นปล่อยผ่านมาได้ยังไงล่ะ"

"ประธานบอกกับพวกเราว่ากลุ่มนักล่านั้นไม่นานก็ตายเเล้วไม่ต้องไปสนใจหรอก "

"ดูเหมือนว่าคุณเร็นจะสนใจเเค่คุณภาพของบุคคลมากกว่าตำเเหน่ง สินะ"

"ก็คงงั้น"

[เสียงประกาศ]

สมาชิกกลุ่มนักล่าผีกรุนามาที่สนามฝึกเพื่อรับการฝึกด้วย

ผมกับสมาชิกคนอื่นก็ได้ไปทีสนามพวกเดินผ่านกลุ่มนักล่าปีศาจที่ได้รับบาดเจ็บจากการฝึก

g-1พูดขึ้นว่า

"คนพวกนั้นหลังจากที่รักษาตัวเเล้วก็จะถูไล่ออกทั้งหมดเพราะถือว่าฝึกไม่ผ่านเช่นเดียวกับพวกที่อาวุทพังนั้นเเหล่ะ

เเต่ดาบทีนายสร้างขึ้นมานั้นเเข็งเเรงเเละทนทานเป็นอย่างมากพวกเราต้องขอบคุณนายจริงๆg-6นายช่วยเราได้มากเลย

ไว้วันหลังพวกเราจะตอบเเทนนายนะ"

"ได้สิ"

เเละพวกเราก็ได้ฝึกกลับกลุ่มนักล่าขี่โกงพวกนั้น

ผีที่สมาคมเอาฝึกพวกเราคือผีซามูไรที่เกิดจากความเเค้นของคนที่มีต่อคนที่ก่อสงคราม ทางสมาคมไดควบคุมผีตัวนี้เอาไว้เพื่อใช้ในการฝึก กฎมีอยู่ว่าให้ต่อสู้กับมันให้ถึง5นาที่โดยที่อาวุทไม่พังระหว่างต่อสู้ เเค่นั้น

กลุ่มของนักล่าขี่โกงนั้นไม่มีใครทนต่อสู้กับผีซามูไรได้ถึง5นาทีเลย เเต่กลับกันกลุ่มของพวกเรานั้นต่อสู้ได้อย่างยอดเยี่ยมจนผ่านการฝึกในครั้งนี้มาได้ กลุ่มนักล่าขี่โกงก็ถูกไล่ออกทั้งหมด

ตกดึกในวันนั้นทุกคนต้องนอนในตึกของสมาคมโดยผมต้องนอนกับg-3หรือก็คือคันนะจัง g-1 บอกกับผมว่า

"โทษทีนะ g-6พอดีห้องเต็มเล้วน่ะ"

เห้อทำไมผมต้องมานอนกับคนที่น่ากลัวขนาดนี้ด้วยเเต่ก็ทำอะไรไม่ได้เเล้วเลยต้องจำใจนอนกับg-3ไปในคืนนี้...

เเล้วก็จบวันไปอีกครั้ง

[อีกด้านของมุมมืดที่ว่างเปล่าในตึกสมาคม]

"ขอโทษครับคุณพ่อผมผิดไปเเล้ว"

"ขอโทษด้วยครับท่านที่ผมมาคุณหนูผ่านการฝึกไม่ได้"

"ฉันพาพวกเเกไปอยู่ในระดับที่สูงเต่พวกเเกกลับไม่ผ่านการฝึกง่ายๆ พวกเเกถูกไล่ออกอย่างเป็นทางการ"

ปั้ง ปั้ง ปั้ง!

"เห้อ!ลากศพพวกมันทั้งสามไปทำลายซะอย่าให้เหลือร่องรอย"

"ครับท่าน"

"ท่านคะมีรายงานคะ"