ชีวิตวัยเรียน ตอนที่1 นักเรียนใหม่

ตอนที่1

. .

-ห้องน้ำชาย-

เคนตะ

เห้ย! ไอ้กะหรี่ โดนแค่นี้ทำเป็นสำออย//เขี่ยหน้าโช

โช

อึก..ผมขอโทษ...//น้ำตาคลอ

โชได้นอนตัวขดอยู่บนพื้นหลังจากที่โดนเคนตะและเพื่อนของเขาเตะเข้าท้องหลายครั้งจนอาเจียนออกมา

เคนตะ

แม่ง..เหอะ โครตทุเรศเลยว่ะ..//เดินไปจับคอเสื้อโชให้ลุกขึ้น

หมับ!

โช

ฮ..ฮึก! นายจะทำอะไร..!?//สั่นด้วยความตกใจ

ดวงตาของโชที่บวมเล็กน้อยจากการร้องไห้ เริ่มฉายแววความกลัวออกมาอีกครั้ง เขาพยายามดิ้นเพื่อที่จะปกป้องตัวเอง

ปั๊ก!

ตัวของโชที่พยายามจะดิ้นก็โดนเคนตะฟาดลงพื้นจึงทำให้โชหัวแตกจนสติเริ่มเลือนลาง

ชิบหายแล้ว มันหัวแตก!

แล้วไง? มันดิ้นเอง!

เห้ยๆ! อาจารย์มาๆ!

โช

อ..อึก..ฮึก..//สั่น

"ถ้าอาจารย์มาเขาจะรู้มั้ยนะว่าฉันกำลังนอนอยู่ตรงนี้ ถึงรู้เขาจะสนใจมั้ยนะ.."

"พื้นตอนนี้มันเย็นมาก.."

โช

//หลับตาลง

เคนตะและเพื่อนๆได้หนีออกจากห้องน้ำทำเหมือนมันไม่มีเกิดขึ้นและทิ้งร่างของโชไว้อย่างงั้นอีกตามเคย

โชถูกทิ้งไว้ในสภาพนั้นจนสุดท้ายก็มีคนมาเห็นและพาไปห้องพยาบาล

-ห้องพยาบาล-

พึบ!

โช

!//สะดุ้งตื่น

โช?

โช

?!//หันไปมอง

ไอโกะ

หือ? เป็นอะไรหรือเปล่า..?

โชที่กำลังอยู่ในภาวะตื่นตระหนกเมื่อเห็นไอโกะที่นั่งอยู่ข้างเตียง แววตาของเขาก็อ่อนลงและเปลี่ยนเป็นความรู้สึกโล่งใจทันที

โช

คุณหัวหน้าห้อง..

โช

ขอโทษนะครับ.. ผมทำคุณเสียเวลา//ก้มหน้าลง

ไอโกะ

คิดมากไปแล้วนะโช

ไอโกะ

เรื่องแบบนี้ฉันต้องทำอยู่แล้วนะ

ไอโกะ

แล้วนี่เจ็บมากมั้ย//จับมืออีกฝ่าย

โชที่โดนจับมือเขาก็หน้าแดงขึ้นมาทันทีก่อนจะพยายามดึงกลับด้วยท่าที่เขินอาย

โช

ผม..ไม่เป็นไรครับ!

ทั้งคู่ได้พูดคุยกันอยู่สักพักพยาบาลก็ไล่ให้โชกลับห้องเรียนโดยอ้างเหตุผลที่ว่าไม่ได้เป็นอะไรมาก นั้นทำให้ไอโกะไม่พอใจแต่ก็โดนโชห้ามไว้และยอมเดินกลับห้องแต่โดยดีทั้งที่สภาพตัวเองก็ไม่สู้ดีนัก

-หน้าห้องเรียน-

ไอโกะ

แน่ใจหรอว่าโชไม่เป็นไร

ไอโกะ

ถ้านายยังเจ็บอยู่ฉันจะขออาจารย์ให้..

โช

ไม่ต้องหรอกนะ..//ยิ้มอ่อนให้

โช

ขอบคุณมากนะครับ แต่ผมไม่เป็นไรจริงๆ..//ค่อยๆเปิดประตูเข้าไป

บรรยากาศในห้องเรียนเต็มไปด้วยความสนุกสนานและเสียงที่ดังเหมือนทุกวัน ผมได้ก้าวเดินเข้าไปในห้องที่มีทั้งสีสันและเสียงหัวเราะ ผมเดินมาหยุดที่โต๊ะของผม เสียงฝีเท้าและเสียงฮือฮาก็เบาลง ผมมองลงไปบนโต๊ะมีทั้งคำต่างๆนาๆที่ค่อยต้อนรับผมในทุกวัน

" ไปตายชะไอ้ขยะ "

" คนอย่างมึงแม่งโครตทุเรศ "

เมื่อผมอ่านคำนั้นจบลง มันเหมือนกับว่าผมได้ตระโกนบอกกับทุกคนว่าผมอ่านมันแล้ว เสียงจากนักเรียนภายในห้องเริ่มดังขึ้นอีกครั้ง และในนั้น มีชื่อผมที่ถูกเติมแต่งด้วยคำพูดที่รู้สึกชวนอึดอัดเต็มไปหมด

" โชไอ้ลูกกระหรี่ "

ไม่นาน เสียงฝีเท้าที่แสนครุ่นเคยก็ดังขึ้นและเสียงของคนรอบข้างก็เบาลงอีกครั้ง ผมได้แต่นั่งบนโต๊ะนั้นทำเหมือนมองไม่เห็นข้อความตรงหน้าพยายามใช้สายตาจับจ้องไปที่เสียงฝีเท้า นั้นคืออาจารย์ที่เดินเข้ามา

อาจารย์ได้เปิดประเด็นเริ่มคาบด้วยการแนะนำเด็กใหม่

อาจารย์

วันนี้เรามีนักเรียนใหม่มาเรียนกับเรานะครับ อาจจะกระทันหันหน่อย

อาจารย์

แต่ก็ช่วยต้อนรับเพื่อนดีๆด้วยนะครับ

สิ้นเสียงของอาจารย์สายตาของทุกคนก็จับจ้องไปที่ชายที่กำลังเดินเข้ามา

ฮารุ

//เดินเข้ามา

อาจารย์

เอาละ แนะนำตัวหน่อยครับ

ชายหนุ่มที่ยืนอยู่หน้าห้องไม่ได้แสดงท่าที่ตื่นเต้นแม้แต่น้อย มีเพียงรอยยิ้มจางๆที่สะกดให้ผู้หญิงหลายคนหลงไหลในชั่วพริบตา

ฮารุ

ชื่อฮารุ เรียกแค่ฮารุก็พอ ไม่ต้องถามนามสกุลนะ เพราะผมไม่สะดวกบอก

เคนตะ

อะไรของมันว่ะ...//ขมวดคิ้ว

ลูกครึ่งหรอ..? เขาสูงมากเลยนะ//ชุบชิบ

อาจารย์

เข้าใจแล้วนะทุกคน เอาเป็นว่า นักเรียนเลือกที่นั่งตามสบายเลยนะครับ

ฮารุ

ครับ

อาจารย์

เอาละ เรามาเริ่มเรียนกันเลยนะครับ เปิดไปหน้าที่43

ไอโกะ

//มอง

ฮารุได้เหลียบมองที่นั่งสักพักก่อนจะเดินไปโต๊ะหลังห้อง ชึ่งมีที่ว่างอยู่พอดี เขานั่งลงโดยไม่ได้พูดอะไรก่อนจะสังเกตเห็นโชที่นั่งข้างๆ เขามองไปที่โชด้วยสีหน้าครุ่นคิด สายตาของเขาดูมีอะไรบางอย่างหลังจากที่เห็นโต๊ะของอีกฝ่ายก่อนจะแย่งสมุดที่โชกำลังอ่านมาจากมือ

โช

ฮารุ

//ยิ้มให้

โช

น..นั้น สมุดผม..//มือสั่นเล็กน้อย

ฮารุ

ก็รู้ แต่พอดีฉันไม่มีสมุด

ฮารุได้ยกสมุดขึ้นมาและขยับเกาอี้ไปข้างๆเล็กน้อยพร้อมทำท่าเชิญชวนให้อีกฝ่ายเขยิบมาข้างๆ

โช

...

เคนตะที่เห็นพอดีจึงขำออกมาเล็กน้อยและตั้งใจจะคิดจะแกล้งโชต่อ

โชที่กลัวจะโดนเคนตะจะทำอะไรอีกจึงตัดสินใจยอมขยับเกาอี้ไปนั่งข้างๆฮารุแม้จะไม่ไว้ใจก็ตาม

ฮารุเมื่อเห็นว่าโชยอมขยับเกาอี้มานั่งข้างตนจึงยกยิ้มออกมาอย่างพอใจก่อนจะแกล้งดึงเกาอี้โชเข้ามาอีก

โช

จะ..ทำอะไรครับ?

ฮารุ

มันอ่านไม่ถนัดน่ะ นายนั่งชะไกลเลย

โช

ก็บอกผมดีๆก็ได้นิ...

โช

ไม่ต้องทำแบบนั้นหรอก..

ฮารุ

ทำแล้วทำไม?

โช

เปล่าครับ..

ทั้งคู่นั่งเรียนกันอย่างนั้นจนลืมสังเกตสายตาจากคนในห้องร่วมถึงเคนตะไปเลย

ไอโกะ

//มอง

ไอโกะ

(ทำไมไปนั่งตรงนั้นละ?)

. .

จบตอนที่1

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ