ชีวิตวัยเรียน ตอนที่2 อดทน

⚠️คำเตือน⚠️

เรื่องนี้มีเนื้อหาค่อนข้างรุนแรง

โปรดใช้จักยารในการอ่าน

_____________________

เริ่มเรื่อง

ตอนที่2

. .

เลิกคาบ

อาจารย์

ใกล้จะสอบแล้วนะครับ

อาจารย์

ขอให้ทุกคนช่วยเอาใจใส่เรื่องการเรียนมากขึ้นด้วยนะครับ

ค่ะ/ครับ

เมื่ออาจารย์กล่าวจบ นักเรียนทุกคนก็ทำความเคารพพร้อมกับเสียงกริ่งที่ดังขึ้น

ฮารุ

//มองโช

ฮารุยังคงกำสมุดเรียนของโชไว้และยังไม่คิดจะให้คืน

ดูเหมือนว่าเขาจะสนุกกับท่าทางสับสนของโชด้วยช้ำ

ฮารุ

อยากได้คืนหรอ?//ยืนให้

โช

//กำลังจะหยิบ

ฮารุ

//ดึงคืน

ฮารุ

ไม่ให้

ฮารุ

มันดูง่ายไปมั้ย

โช

นายต้องการอะไร?

ฮารุมองอีกฝ่ายที่กำลังสับสนด้วยรอยยิ้มพึงพอใจอย่างน่าประหลาด

แต่ก่อนที่เขาจะพูดอะไรต่อ หัวหน้าห้องก็เดินมาและหยิบสมุดจากมือฮารุคืนให้โชทันที

ฮารุ

//ขมวดคิ้ว

โช

คุณหัวหน้าห้อง ขอบคุณมากนะครับ...//รีบรับ

ไอโกะ

อืม ไม่เป็นไรหรอก//เหลียบมองฮารุ

ไอโกะ

พอดีว่า

ไอโกะ

อาจารย์เรียกให้นายไปหาน่ะ

โช

ห๊ะ...ผมหรอ?//ชะงัก

โช

//กำแขนเสื้อแน่น

ไอโกะ

เอ่อ..โช ให้ฉันไปด้วยมั้ย//เป็นห่วง

ไอโกะ

ฉันจะได้บอกอาจารย์เรื่องนั้นน่ะ

โช

ไม่ต้องหรอก..//มองไปทางอื่น

ฮารุ

//มอง

โชไม่ได้พูดอะไรมากกว่านั้น เขาแค่ลุกขึ้นและเดินไปเปิดประตู พร้อมกับเสียงตระโกนไล่หลังจากเคนตะที่บังเอญได้ยินบทสนทนาเข้าได้ดังขึ้นจนเรียกร้องความสนใจของคนในห้องทันที

เห้ย! ไอ้โชเสี่ยเรียกหาแล้วหรอ!?

โช

//ชะงัก

นักเรียนหญิง

โห้ บ้าไปแล้ว..

นักเรียนคนอื่น

เอาจริงดิ //หันไปพูดกับเพื่อน

นักเรียนคนอื่น

นี่เพิ่งคาบแรกเองนะ...เหอะ..

โช

...//รีบเดินออกจากห้อง

ปึ้ง!

เมื่อประตูปิดลงร่างของเด็กชายก็หายไป เหลือไว้เพียงคำพูดและคำดูถูกจากปากของคนภายในห้องเรียนที่ยังคงสนุกสนานกับการเห็นเขาเป็นทุกข์

เคนตะ

คิกๆ แม่เป็นไง ลูกก็เป็นงั้นสินะ

นักเรียนหญิง

เอาน่า แม่คงสอนมาแบบนั้นนิ

เคนตะ

ขายขนาดนั้นไม่รวยได้ไงว่ะ ฮ่าๆ

นักเรียนคนอื่น

หึ โชน่าสงสารออกนะ เอ็นดูมันหน่อย

เคนตะ

ขนลุก//ทำหน้ารังเกียจ

ฮารุ

//มอง

ภายในห้องที่ห้องเต็มไปด้วยคำพูดที่ด้อยค่าคนๆหนึ่งได้ถูกพ่นออกมาจากปากของคนในห้องเรียนอย่างไม่ละอาย มีเพียงฮารุและไอโกะที่นิ่งเงียบไม่พูดอะไร

★ ★

-ห้องพักครู-

ในห้องพักครู ในเวลานี้อาจารย์บางท่านยังไม่ขึ้นมาด้วยช้ำเพราะมีประชุม นั้นจึงทำให้โชได้อยู่กันสองคนกับครูประจำชั้นของเขา

ห้องพักครูที่แทบจะมืดสนิทเพราะทั้งม่านและไฟก็ได้ถูกปิดเอาไว้ ราวกับกำลังซ้อนบางอย่างจากสายตาของผู้คน ชายหนุ่มวันกลางคนได้เดินมาหาผู้เป็นเด็กเรียนด้วยท่าทางครุ่นคิดก่อนจะยืนมือไปประคองหน้าของเด็กหนุ่มไว้

ครูประจำชั้น

โช..ใครทำให้หัวเธอเป็นแบบนี้

ครูประจำชั้น

หืม?

ครูประจำชั้น

ใครหน้าไหนมันกล้าทำหน้าสวยๆของเธอเป็นรอย

ชายวันกลางคนเริ่มพูดด้วยน้ำเสียงที่ครุ่นเครือพร้อทกดนิ้วมือลงที่แผลบนริมฝีปากของเด็กหนุ่ม

โช

อึก..!

โช

ผมเจ็บ..!//หันหน้าหนี

หมับ!

โช

!!?

ครูประจำชั้น

หันหน้ามานี้!//บีบคางโชเต็มแรง

เสียงตระคอกดังขึ้น แม้มันจะทำให้เด็กหนุ่มกลัวจนตัวสั่น แต่เขาก็อยู่นิ่งๆโดนที่ไม่ขัดขืน

ครูประจำชั้น

เด็กดี..//ยกยิ้ม

ครูประจำชั้น

ครูไม่ชอบให้ผิวที่ขาวเนียนของเธอเป็นรอยเลยจริงๆนะ..

โช

...//เม็มปาก

"สกปก..."

ครูประจำชั้น

//ลูบจากแก้มลงมาที่คอ

ครูประจำชั้น

ถ้าครูเห็นรอยพวกนี้อีกคงเสียใจแย่แน่...

"อย่าพูดออกไปเด็กขาด..."

ครูประจำชั้น

เข้าใจครูใช่มั้ยหืม?

"แค่"

โช

ครับ..เข้าใจแล้วครับ

"แค่อดทนไว้นะโช"

ชายวัยกลางคนเมื่อเห็นท่าทียอมจำนนของเด็กหนุ่มมันก็ยิ่งทำให้ความปรารถนาในตัวเขาลุกขึ้นมา และในวินาทีนั้นเขาได้โอบกอดร่างของเด็กหนุ่มอย่างใกล้ชิดจนแม้แต่ใครก็ห้ามไม่ได้

-หน้าห้องพักครู-

ฮารุ

//ยืนมองที่หน้าประตู

สายตาของฮารุได้มองจ้องเข้าไปข้างในด้วยความสนใจ รอยยิ้มยกขึ้นมาอย่าซุกชน

ฮารุ

โช...

ฮารุ

//ยืนมือไปจับลูบบิดประตู

ฮารุ

นายนี่มันเหลือเชื่อจริงๆโช

. .

จบตอนที่2

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ