It’S You//วันนี้วันไหนก็คือเธอ
05
ไพลิน(แม่เพรชใส)
เพรชกลับมาได้เวลาพอดี
ไพลิน(แม่เพรชใส)
ซุปกำลังร้อนๆเลย
ไพลิน(แม่เพรชใส)
นั่งสิแม่ตักให้
เธอยิ้มให้กับการต้อนรับแสนอบอุ่นของแม่
ทั้งคู่ทานข้าวพร้อมพูดคุยเรื่องชีวิตประจำวัน
ไพลิน(แม่เพรชใส)
ที่โรงเรียนวันแรกเป็นยังไงบ้าง.
เพรชใส
ก็ดีเลยค่ะ..แต่เพราะเป็นวันแรก
เพรชใส
เลยมีเรื่องให่คิดเยอะไปหมด
ไพลิน(แม่เพรชใส)
อย่าใส่ใจเรื่องเล็กๆน้อยๆมากไปล่ะ
ไพลิน(แม่เพรชใส)
เดี๋ยวจัเครียดสะสม
มีเสียงข้อความเข้ามาไม่หยุด
เพรชใส
น่ารำคาณไม่เลิกจริงๆ
เพรชใส
โทษตัวเองต่อไปนั่นแหละ..เพราะถึงยังไงโตไปนายก็เป็นคนแบบนั้นอยู่ดี
เพรชใส
แค่นี้พอจะเป็นเหตุผลรึเปล่า
ยู
ไม่เอาน่าเรามาคุยกันต่อหน้าดีกว่านะ
ยู
เพรชก็รู้ว่ายูรักเพรชแค่ไหน
ยู
ยูยอมทำทุกอย่าง ยูยอมขายหน้าเพื่อเพรช
เพรชใส
อย่าทำให้เะรชลำบากใจจะได้มั้ย
เพรชใส
รักงั้นหรอ?ยอมทำทุกอย่างงั้นหรอ?
เพรชใส
ตลกสิ้นดี ที่พิมพ์มาทั้งหมดมันคือฉันต่างหากล่ะไอ้เศษสวะ
เธอบ่นก่อนคว่ำโทรศัพท์ทิ้ง
เพรชใส
จะยุ่งกันไม่เลิกจริงๆใช่มั้ย!
เพรชใส
มีไลน์ฉันตั้งแต่เมื่อไหร่?
เพรชใส
อะไรกัน..อย่างกับรายงานให้ผู้ปกครองทราบ
เธอตื่นมาแต่งตัวและไปโรงเรียนตามปกติ
เพรชใส
ทำไม..ไม่ตอบกลับล่ะ?
เธียร
ไม่รู้ว่าควรจะตอบยังไงดี
อัยวา
น่าน้อยใจนะเนี่ย..นึกว่านายไม่เล่นซะอีก
เธียร
ไว้..เอาให้คราวหลังนะวาวา
เพรชใส
(สองคนนี้..นี่มันยังไงนะ?)
เพรชใส
ยู..เพรชว่าเพรชพูดชัดแล้ว
ยู
อายหรอ..ทีเธอบอกเลิกฉันต่อหน้าคนมากมาย
ยู
ทำไม?ไม่คิดว่าหรอว่าฉันก็ขายขี้หน้าเป็น
เพรชใส
ฉันโดนอะไรบังตาเองแหละถึงได้คบกับคนแบบนาย
ยู
ที่ฉันต้องเป็นแบบนี้ก็เพราะนั่นแหละ
ยู
นั่งเงียบๆก็ดีอยู่แล้วไอ้นี่นิ
เพรชใส
แฟนบ้าแฟนบออะไรล่ะห้ะ!
เธียร
เมื่อวานเธอบอกเลิกนายไปแล้ว
เธียร
ทำไม..ยังได้ยินไม่ชัดรึไง
เธียร
ได้ยิน้เต็มสองหูรึยัง?
เพรชใสจับเสื้อนักเรียนของเขา
ครีม
ไม่คิดเลย..ว่ายูจะเป็นคนแบบนี้
ครีม
ที่ผ่านมาเธอถูกเขารังแกมาตลอดเลยสินะ
ครีม
เพรชไปห้องพยาบาลกันเถอะ
เธียนสังเกตเห็นน้ำตาที่พร้อมจะไหลลงมาอยู่ในดวงตาของเธอ
Comments