It’S You//วันนี้วันไหนก็คือเธอ
04
เพรชใสพักผ่อนไม่นานนักก็กลับไปเรียน
โจริณ
นึกว่าจะโดดเรียนซะละ
ครูหวาน
เพรชใส..เรียนไหวใช่มั้ย
ครีม
ขอโทษนะเรื่องตอนเที่ยงน่ะ
ครีม
ฉันควรจะเป็นห่วงเธอก่อนแท้ๆ
เพรชใส
นายนี่ขยันเหมือนกันแฮะ..
เพรชใสหยิบสมุดโน้ตของเธียรไปอ่าน
เพรชใส
เสียงดังทำไมเนี่ยตกใจหมด..
เธียร
ทีหลังก็อย่าเปิดของคนอื่นมั่วซั่วสิ
กวาดสายตามองหนุ่มขี้อายแสนหล่อตรงข้าง
เพรชใส
(หน้าตา..ใช้ได้เลยแฮะ)
ครูหวาน
เดี๋ยวจะมีเอกสารสำรวจสอบถาม
ครูหวาน
ให้ทุกคนเขียนส่งครูภายในเย็นวันนี้ด้วยนะจ้ะ
ภาคภูมิ
อ่ะนี่เพรช..ฉันหยิบมาเผื่อแล้ว
เพรชใส
ฉันเนยฝันไว้หลายอย่าง
เพรชใส
แต่เอาเข้าจริงโตไปความฝันไม่สำคัญด้วยซ้ำ
เพรชใส
เงินต่างหากที่สำคัญ
เธียร
พูดเสียอย่างกับมีประสบการณ์ชีวิตมามาก
เพรชใส
ว่าแต่..นายโตขึ้นอยากเป็นอะไรหรอ
เพรชใส
นั้นสิก็เหมาะกับนายดี
เพรชใส
ฉัน…อยากเป็นพนักงานบริษัทJT
เพรชใส
เป็นตำแหน่งอะไรก็ได้อ่ะนะ
เพรชใส
ที่นั้นสวัดิการดีเงินก็ดี
ครีม
เป็นดารา นางแบบดีกว่าเยอะเลยไม่ใช่หรอ
ครีม
ฉันอยากเป็นแอร์โฮสเตส
ครีมถือเอกสารอย่างร่าเริง
เพรชใส
(ไหง..จบดีไซน์ล่ะเนี่ย)
อัยวา
ฉันไม่อยากเป็นอะไรหรอก
อัยวา
อยากแต่งงานมีครอบครัวอบอุ่บๆก็พอ
เพรชใส
(…โตมาเธอเป็นดาราสาวแถมยังไม่แต่งงานด้วย)
ครีม
น่าอิจฉาจังง อัยวาไม่ต้องทำงานอะไรก็รวยอยู่แล้วนี่น่า
เธียร
เธอไม่มีความฝันแบบนั้นบ้างหรอ?
เพรชใส
(แต่ความจริง…ฉันเองก็เคยหวังให้ได้แต่งงานกับผู้ชายแสนดีที่รักฉันคนเดียว)
เพรชใส
(แต่ความหวังถูกพังไม่เหลือชิ้นดีจะกล้าหวังอีกได้ยังไง)
เพรชใสก็เดินไปขึ้นรถบัสกลับบ้าน
เพรชใส
ปกติเห็นนั่งรถไปโรงเรียนไม่ใช่หรอ
เพรชใส
ขึ้นสายถูกใช่มั้ยเนี่ย
เพรชใสทรงตัวไม่ดีจึงเซไปเซมา
กลิ่นน้ำหอมผู้ชายที่เป็นเอกลักษณ์
เพรชใส
นายเอง..ก็กลับดีๆล่ะ
Comments