ตอนที่17

หลายสัปดาห์ผ่านไปหลังจากที่กองทัพเดินทางไปทำงานต่างประเทศ พลอยใสพยายามทำให้ชีวิตของเธอยังคงดำเนินไปด้วยความตั้งใจ แม้จะมีความคิดถึงและความเหงาที่แฝงอยู่ในหัวใจ แต่เธอก็รู้สึกถึงการเติบโตในตัวเอง

เช้าวันหนึ่ง พลอยใสตื่นขึ้นมาพร้อมกับความตั้งใจที่จะทำงานให้เต็มที่ เธอมีนัดถ่ายแบบสำหรับนิตยสารชื่อดัง ซึ่งเป็นโอกาสที่ดีในการแสดงความสามารถ

“วันนี้ต้องเป็นวันที่ดีที่สุด” เธอบอกกับตัวเองก่อนจะออกจากบ้านไป

เมื่อถึงสตูดิโอ พลอยใสพบกับทีมงานที่เตรียมความพร้อมสำหรับการถ่ายแบบ เธอรู้สึกตื่นเต้นและมีความมั่นใจในตัวเอง

“คุณพร้อมแล้วใช่ไหม?” ช่างภาพถามเมื่อเห็นพลอยใสยิ้มให้กับกล้อง

“พร้อมค่ะ!” เธอตอบด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยความมั่นใจ

การถ่ายแบบเริ่มต้นขึ้น พลอยใสแสดงออกมาอย่างมืออาชีพ เปลี่ยนท่าและอารมณ์ตามที่ช่างภาพต้องการ ด้วยความตั้งใจและความมั่นใจ ทำให้เธอรู้สึกถึงพลังในตัวเอง

ระหว่างพักเบรก พลอยใสได้รับข้อความจากกองทัพ “คิดถึงคุณมาก! งานค่อนข้างยุ่ง แต่ฉันพยายามหาช่วงเวลาว่างเพื่อโทรหาคุณ”

เธอรู้สึกมีความสุขและตอบกลับไปทันที “ฉันก็คิดถึงคุณค่ะ! วันนี้ฉันถ่ายแบบและรู้สึกดีมาก!”

เมื่อการถ่ายแบบเสร็จสิ้น ทุกคนในทีมต่างยิ้มและปรบมือให้กับผลงานของพลอยใส “เยี่ยมมาก! คุณทำได้ดีจริง ๆ” ช่างภาพบอก

“ขอบคุณค่ะ!” พลอยใสยิ้มอย่างมีความสุข

เมื่อกลับถึงบ้าน พลอยใสรู้สึกถึงความสุขและความสำเร็จในตัวเอง เธอเปิดโทรศัพท์เพื่อดูข้อความจากกองทัพอีกครั้ง และรู้สึกตื่นเต้นเมื่อเห็นว่าเขาโทรกลับมา

“สวัสดีค่ะ!” เธอตอบเสียงสดใสเมื่อรับสาย

“สวัสดี! เห็นภาพถ่ายแล้ว… คุณสวยมาก!” กองทัพพูดด้วยน้ำเสียงชื่นชม

“ขอบคุณค่ะ! ฉันพยายามทำให้ดีที่สุด” พลอยใสบอก

“รู้ไหม? ฉันภูมิใจในตัวคุณมาก” เขาพูดต่อ “และฉันรู้ว่าคุณจะต้องทำได้ดีกว่านี้อีก”

“ฉันจะพยายามให้ดีที่สุดค่ะ” พลอยใสตอบ “แต่ฉันก็ยังคิดถึงคุณทุกวัน”

“ฉันก็เช่นกัน” กองทัพพูด “ช่วงนี้มีบางอย่างที่ทำให้ฉันรู้สึกกดดัน แต่การได้คุยกับคุณทำให้รู้สึกดีขึ้น”

“อย่าลืมดูแลตัวเองนะคะ” พลอยใสบอกด้วยความห่วงใย

“แน่นอน! ฉันจะทำให้ดีที่สุด” เขาตอบ

แต่ในใจของกองทัพมีความกังวลที่ยังคงอยู่ เขารู้ว่าเขาต้องตัดสินใจเกี่ยวกับอนาคตของตัวเองและความสัมพันธ์กับพลอยใส

ในคืนนั้น พลอยใสนอนหลับไปพร้อมกับความหวังและความฝันเกี่ยวกับอนาคตของพวกเขา แต่กองทัพยังคงคิดอยู่กับปัญหาที่เขาต้องเผชิญในต่างประเทศ

วันถัดมา ขณะที่กองทัพทำงาน เขาได้รับข่าวสำคัญเกี่ยวกับโปรเจกต์ที่เขากำลังทำอยู่ “เราต้องทำการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในทีม” ผู้บริหารบอก

“ทำไมล่ะ?” กองทัพถามด้วยความกังวล

“มีการเปลี่ยนแปลงในแผนงาน และคุณอาจต้องอยู่ที่นี่นานกว่าที่คิด” ผู้บริหารตอบ

กองทัพรู้สึกถึงความกดดันที่เพิ่มขึ้น เขารู้ว่าเขาต้องทำให้ดีเพื่อไม่ให้ความฝันของเขาหายไป แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็ไม่อยากทำให้พลอยใสรู้สึกเหงาหรือผิดหวัง

ในขณะที่พลอยใสยังคงทำงานและส่งข้อความอย่างสม่ำเสมอ เธอเริ่มรู้สึกถึงความไม่แน่นอนในน้ำเสียงของกองทัพ “ทำไมเขาถึงไม่บอกฉันเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น?” เธอคิด

ในที่สุด พลอยใสตัดสินใจว่าจะต้องพูดคุยกับกองทัพให้ชัดเจน “เราต้องคุยกัน” เธอเขียนข้อความถึงเขา

“ทำไมล่ะ?” กองทัพตอบกลับอย่างรวดเร็ว

“ฉันรู้สึกว่ามีบางอย่างที่คุณไม่บอกฉัน” พลอยใสบอก

“ขอโทษนะ ฉันจะพยายามพูดคุยให้มากขึ้น” กองทัพตอบ

“เราต้องเปิดใจให้กันและกัน” พลอยใสบอก “ไม่ว่าสิ่งใดจะเกิดขึ้น เราก็ต้องเดินหน้าต่อไป”

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***