ตอนที่16

เช้าวันรุ่งขึ้น พลอยใสตื่นขึ้นมาโดยมีความรู้สึกหนักหน่วงในใจ เธอนั่งอยู่บนเตียงและมองไปที่กองทัพที่ยังหลับอยู่ข้าง ๆ ความคิดถึงการเดินทางที่เขาต้องไปทำงานทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจ

“วันนี้ต้องเป็นวันที่ดี” พลอยใสพูดกับตัวเอง ในขณะที่เธอลุกขึ้นและเตรียมอาหารเช้าให้กับทั้งคู่

เมื่อกองทัพตื่นขึ้นมา เขารู้สึกถึงบรรยากาศที่แปลกไป “เป็นอะไรหรือเปล่า?” เขาถามเมื่อเห็นสีหน้าของพลอยใส

“ไม่มีอะไรค่ะ แค่คิดว่าวันนี้เราน่าจะทำอะไรพิเศษกัน” เธอตอบด้วยรอยยิ้มที่พยายามทำให้ดูสดใส

“ดีเลย! เราจะทำให้เป็นวันที่น่าจดจำ” กองทัพตอบด้วยความกระตือรือร้น

ทั้งคู่ใช้เวลาตลอดทั้งวันไปกับกิจกรรมที่พวกเขาชื่นชอบ ตั้งแต่การไปเที่ยวชมสถานที่ท่องเที่ยวที่สวยงาม ไปจนถึงการนั่งจิบกาแฟและพูดคุยกันเรื่องความฝันและอนาคต

“ฉันอยากให้เรามีความทรงจำที่ดีในวันนี้” พลอยใสบอกขณะที่นั่งอยู่ที่ริมชายหาด

“แน่นอน! ฉันอยากให้มันเป็นวันที่ดีที่สุด” กองทัพตอบ

เวลาเคลื่อนผ่านไปอย่างรวดเร็ว จนกระทั่งถึงช่วงเย็นที่พระอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้า พลอยใสรู้สึกว่าช่วงเวลานี้มีค่ามาก

“ถ้าเราต้องห่างกัน… ฉันจะทำให้ทุกวันของฉันมีความหมาย” พลอยใสบอก

“และฉันก็จะทำให้ทุกการเดินทางของฉันมีคุณอยู่ในใจ” กองทัพตอบ

เมื่อถึงเวลาที่ต้องจากลา ทั้งคู่รู้สึกถึงความเศร้าที่เข้ามาแทนที่ความสุข แต่พวกเขาก็รู้ว่ามันคือสิ่งที่ต้องทำ

“ฉันจะกลับมาเร็วที่สุดนะ” กองทัพพูดขณะกอดพลอยใสแน่น

“ฉันเชื่อในคุณค่ะ” พลอยใสบอกเสียงสั่น “และจะรอคุณเสมอ”

เมื่อถึงเวลาขึ้นรถเพื่อไปสนามบิน พลอยใสยืนอยู่ที่ประตูรถ รู้สึกถึงน้ำตาที่เริ่มเอ่อขึ้นมา “อย่าลืมโทรหาฉันทุกวันนะ”

“แน่นอน! ทุกวัน” กองทัพยิ้ม ก่อนจะก้าวขึ้นรถและโบกมือให้เธอ

พลอยใสยืนมองจนรถออกไปจากสายตา ความรู้สึกของการจากลาทำให้เธอรู้สึกเหงา แต่เธอก็รู้ว่ามันเป็นการเริ่มต้นใหม่สำหรับพวกเขาทั้งคู่

ในช่วงหลายสัปดาห์ถัดมา พลอยใสพยายามทำให้ชีวิตของเธอยังคงดำเนินต่อไป เธอมีงานถ่ายแบบและโปรเจกต์ใหม่ ๆ ที่รออยู่ แต่ในใจของเธอมีความคิดถึงกองทัพอยู่เสมอ

“ทำไมฉันรู้สึกว่าวันนี้มันเหงาจัง” เธอพูดกับตัวเองขณะนั่งอยู่ในห้องทำงาน

ในขณะเดียวกัน กองทัพก็อยู่ในต่างประเทศ เขาพยายามทำงานให้ดีที่สุด แต่ก็รู้สึกถึงความคิดถึงพลอยใสในทุกช่วงเวลา

“ฉันต้องโทรหาเธอ” เขาพูดกับตัวเอง ก่อนจะกดโทรศัพท์เพื่อโทรหาพลอยใส

เมื่อพลอยใสเห็นชื่อของกองทัพบนหน้าจอ เธอรีบกดรับสาย “สวัสดีค่ะ!”

“สวัสดี! คิดถึงคุณจัง” กองทัพพูดด้วยน้ำเสียงอบอุ่น

“ฉันก็คิดถึงคุณค่ะ! งานเป็นยังไงบ้าง?” พลอยใสถาม

“มันยุ่งมาก แต่ฉันทำได้ดี” เขาตอบ “และฉันจะกลับมาเร็วที่สุด”

“ฉันรอคุณอยู่นะ” พลอยใสบอกด้วยความมั่นใจ

“เราจะผ่านช่วงนี้ไปได้” กองทัพพูด “และเมื่อมันจบลง ฉันจะพาคุณไปเที่ยวที่ไหนสักแห่ง”

“ตกลงค่ะ! ฉันรอคอยวันนั้น” พลอยใสบอกด้วยรอยยิ้ม

ทั้งคู่พูดคุยกันอย่างมีความสุข แม้ว่าจะห่างไกล แต่ความรักของพวกเขายังคงเชื่อมโยงกันอย่างแน่นแฟ้น

ในช่วงเวลาที่ไม่แน่นอนนี้ พลอยใสรู้ว่าตนเองได้เรียนรู้ที่จะเข้มแข็ง และความรักของพวกเขาจะช่วยให้ทั้งคู่ก้าวผ่านอุปสรรคไปได้

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***