หลังจากวันนั้นที่เกาะเล็ก ๆ พลอยใสและกองทัพกลับมาที่รีสอร์ตด้วยความรู้สึกที่ผสมผสานกันระหว่างความสุขและความกังวล กองทัพยังคงมีเรื่องงานที่ทำให้เขาเครียด ขณะที่พลอยใสพยายามเข้าใจและสนับสนุนเขา
เช้าวันถัดมา พลอยใสตื่นขึ้นมาพบกับกองทัพที่นั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานในห้องพัก เขากำลังนั่งอ่านสคริปต์และดูโน้ตต่าง ๆ อย่างตั้งใจ
“สวัสดีค่ะ คุณผู้กำกับ” พลอยใสทักทายขณะเดินเข้ามา
“สวัสดีครับ” กองทัพเงยหน้าขึ้นมองแล้วยิ้ม แต่ก็ยังมีความเครียดอยู่ในดวงตาของเขา
“คุณทำงานหนักมากเลยนะ” พลอยใสบอก พร้อมกับเดินไปนั่งข้าง ๆ เขา “พักบ้างไหมคะ?”
“ไม่เป็นไรหรอก ฉันแค่ต้องการให้ทุกอย่างเรียบร้อยก่อนที่เราจะกลับ” เขาตอบ
พลอยใสรู้สึกว่ามันเป็นโอกาสที่ดีที่จะพูดคุยเรื่องความรู้สึกของพวกเขา “คุณรู้ไหม? ฉันคิดว่าเราอาจต้องพูดคุยกันเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น”
“เกี่ยวกับอะไร?” กองทัพถามเสียงเบา
“เกี่ยวกับความกังวลของคุณ… และความรู้สึกของเรา” พลอยใสบอก
“ฉันรู้ว่ามันอาจทำให้คุณรู้สึกไม่สบายใจ” เขาพูดเสียงเครียด “แต่ฉันจะทำให้ทุกอย่างดีขึ้น”
“ฉันเชื่อในคุณค่ะ แต่การที่คุณไม่พูดให้ชัดเจนมันทำให้ฉันรู้สึกไม่แน่ใจ” พลอยใสบอกตรงไปตรงมา
“มันมีเรื่องที่ต้องตัดสินใจหลายอย่าง… และมันทำให้ฉันรู้สึกกดดัน” กองทัพตอบด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“เราเป็นทีมกันนะ ถ้ามีอะไรให้ช่วยบอกได้เลย” พลอยใสบอก และเธอรู้สึกถึงความต้องการที่จะช่วยเขา
“ขอบคุณนะ” กองทัพยิ้มบาง ๆ “แต่บางครั้งมันก็ยากที่จะบอกให้คนที่เรารักเข้าใจ”
พลอยใสรู้สึกว่าเขาต้องการเวลา และเธอไม่อยากทำให้เขารู้สึกกดดันมากไปกว่าเดิม “ถ้าอย่างนั้น เรามาใช้เวลาที่เหลืออยู่สำหรับการพักผ่อนกันดีกว่า”
“ดีเลย” กองทัพตอบ ก่อนที่พวกเขาจะเปลี่ยนเสื้อผ้าและออกไปสำรวจพื้นที่รอบ ๆ รีสอร์ต
ระหว่างที่เดินเล่น พวกเขาได้เห็นวิวทิวทัศน์ที่สวยงามของทะเลและภูเขา และพลอยใสพยายามทำให้บรรยากาศกลับมาสดใสอีกครั้ง เธอชวนกองทัพถ่ายภาพและเล่นน้ำ แต่เขาก็ยังดูเหมือนจะมีอะไรในใจ
“มานี่เถอะ!” พลอยใสเรียกเขาขณะเล่นน้ำ “เราต้องสนุกกันสักหน่อย!”
กองทัพยิ้มและวิ่งตามไป เขาเริ่มรู้สึกผ่อนคลายขึ้นเมื่อได้เห็นพลอยใสสนุกสนาน แต่ในใจของเขายังคงมีความกังวลอยู่
หลังจากเล่นน้ำกันสักพัก ทั้งคู่กลับมานั่งที่ชายหาด พลอยใสจึงพูดขึ้น “คุณรู้ไหม? การที่เราสนับสนุนกันในช่วงเวลาที่ยากลำบาก มันทำให้ความรักของเรานั้นแข็งแกร่งขึ้น”
“ใช่! ฉันรู้สึกแบบนั้น” กองทัพตอบ “แต่ฉันไม่อยากให้คุณต้องแบกรับภาระนี้”
“เราเป็นคู่กันนะ ถ้ามีอะไร ฉันจะอยู่เคียงข้างคุณเสมอ” พลอยใสบอกด้วยความมั่นใจ
กองทัพมองเข้าไปในดวงตาของเธอ และรู้สึกถึงความรักที่มีให้กัน เขารู้ว่าพลอยใสคือคนที่เขาต้องการอยู่เคียงข้างในทุกสถานการณ์
“ขอบคุณนะที่อยู่ข้างฉัน” เขาพูดด้วยน้ำเสียงจริงใจ “ฉันจะพยายามทำให้มันดีขึ้น”
“เราจะผ่านมันไปด้วยกันค่ะ” พลอยใสบอกและยิ้มให้
ค่ำคืนเริ่มเข้ามา ขณะที่ดวงอาทิตย์กำลังลับขอบฟ้า พลอยใสและกองทัพนั่งอยู่ริมชายหาด มองดูสีสันของท้องฟ้าที่เปลี่ยนไป
“ฉันรู้สึกว่าเราจะผ่านช่วงเวลานี้ไปได้” กองทัพพูดอย่างมั่นใจ
“ใช่ค่ะ และเมื่อเราผ่านมันไปได้ เราจะมีเรื่องราวดี ๆ ให้เล่าอีกมาก” พลอยใสบอก
ทั้งคู่ยิ้มให้กัน ก่อนที่จะรู้ว่า ความรักของพวกเขานั้นเป็นสิ่งที่มีค่าที่สุด แม้จะมีพายุในใจ แต่พวกเขาก็พร้อมที่จะเผชิญหน้ากับทุกอย่างไปด้วยกัน
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 58
Comments