ตอนที่15

เช้าวันใหม่ที่ชายหาดเริ่มต้นขึ้นด้วยความสดชื่น พลอยใสและกองทัพตื่นขึ้นมาพร้อมกับความหวังที่จะทำให้วันนี้ดีกว่าที่ผ่านมา พวกเขารู้สึกถึงความรักที่มั่นคง แต่ในใจของกองทัพยังมีความกังวลที่รอการพูดคุย

“วันนี้เรามีแผนอะไรดีคะ?” พลอยใสถามขณะยืดเส้นยืดสายอยู่ที่ระเบียง

“ฉันคิดว่าเราน่าจะไปเยี่ยมชมตลาดท้องถิ่นและลองอาหารพื้นเมือง” กองทัพตอบ “แล้วหลังจากนั้นเราจะไปเดินเล่นที่หาดทรายขาว”

“ฟังดูดีมากเลยค่ะ! ไปกันเถอะ!” พลอยใสพูดด้วยความตื่นเต้น

เมื่อถึงตลาดท้องถิ่น ทั้งคู่ได้สัมผัสกับบรรยากาศที่มีชีวิตชีวา มีเสียงพูดคุยและเสียงหัวเราะของผู้คนที่มาจับจ่ายซื้อของ พลอยใสเดินไปตามแผงขายต่าง ๆ ด้วยความสนใจ

“คุณลองชิมนี่สิ!” กองทัพชี้ไปที่ผลไม้แปลก ๆ ที่อยู่บนแผงขาย

พลอยใสหยิบผลไม้ขึ้นมาลองชิม “อืม… หวานและอร่อยมากค่ะ!”

ทั้งคู่เดินชมตลาดไปด้วยกันและลองชิมของอร่อย ๆ อย่างสนุกสนาน แต่ในขณะที่พลอยใสมีความสุข กองทัพกลับมีสีหน้าที่ไม่ค่อยแจ่มใส

“คุณโอเคไหม?” พลอยใสถามเมื่อเห็นเขายิ้มไม่เต็มที่

“ฉันแค่คิดถึงเรื่องงาน… และสิ่งที่ต้องทำต่อไป” กองทัพตอบเสียงเบา

“ถ้ามีอะไรให้ช่วยบอกได้นะคะ ฉันอยู่ที่นี่เพื่อคุณ” พลอยใสบอกด้วยความห่วงใย

“ขอบคุณนะ” เขายิ้ม แต่ยังมีความกังวลในดวงตาของเขา

หลังจากเดินเที่ยวในตลาดสักพัก กองทัพจึงตัดสินใจว่าเขาจะต้องพูดคุยกับพลอยใสเกี่ยวกับความรู้สึกของเขา “พลอยใส… มีเรื่องที่ฉันต้องบอกคุณ”

“อะไรคะ?” พลอยใสถาม ขณะมองเขาด้วยความตั้งใจ

“เรื่องที่เกิดขึ้นกับงานฉัน… มันมีความกดดันมาก และบางทีฉันอาจจะต้องเดินทางไปทำงานที่ต่างประเทศในเร็ว ๆ นี้” กองทัพพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“ต่างประเทศ?” พลอยใสรู้สึกตกใจ “คุณหมายถึงว่าเราจะต้องห่างกันเหรอ?”

“ใช่… มันเป็นความจำเป็นในการทำงาน แต่ฉันไม่อยากให้คุณรู้สึกไม่ดี” เขาตอบ

“แล้วเมื่อไหร่ที่คุณจะกลับมา?” พลอยใสถามด้วยความวิตกกังวล

“ฉันไม่แน่ใจ… อาจจะใช้เวลาหลายเดือน” กองทัพบอก

ความเงียบเข้ามาแทนที่ พลอยใสรู้สึกถึงความหนักอึ้งในใจ “คุณรู้ไหม? ฉันไม่อยากให้ความรักของเราต้องเผชิญกับระยะทาง”

“ฉันก็ไม่อยากเช่นกัน” กองทัพกล่าว “แต่มันคือสิ่งที่ต้องทำ”

พลอยใสพยายามสงบสติอารมณ์ “ถ้าคุณต้องไป… ฉันก็จะคอยสนับสนุนคุณ แต่ฉันหวังว่าเราจะยังสามารถติดต่อกันได้”

“แน่นอน! ฉันจะโทรหาคุณและส่งข้อความตลอดเวลา” เขาตอบ

ทั้งคู่อยู่ในช่วงเวลาที่เงียบงัน พลอยใสรู้สึกว่าความรู้สึกของเธอเริ่มสับสน แต่เธอก็รู้ว่าความรักที่มีต่อกันนั้นแข็งแกร่งพอที่จะผ่านพ้นช่วงเวลานี้ไปได้

“ถ้าอย่างนั้น… เรามาใช้เวลาที่เหลือให้คุ้มค่ากันเถอะ” พลอยใสบอก

“ตกลง! เราต้องทำให้ทุกช่วงเวลามีความหมาย” กองทัพตอบด้วยรอยยิ้ม

ทั้งคู่เดินไปที่หาดทรายขาว พวกเขาใช้เวลาทั้งวันในการพูดคุยและทำกิจกรรมร่วมกัน พลอยใสรู้สึกถึงความรักที่ยังคงมีอยู่ แม้ว่าจะมีความกลัวและความไม่แน่นอนรออยู่ในอนาคต

ในค่ำคืนที่พระอาทิตย์ลับขอบฟ้า พลอยใสและกองทัพนั่งอยู่บนชายหาด จับมือกันพร้อมกับมองดูดวงดาวที่เริ่มปรากฏในท้องฟ้า

“ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ฉันจะรอคุณเสมอ” พลอยใสบอกเสียงเบา

“และฉันจะกลับมาเพื่อคุณ” กองทัพตอบ

ทั้งคู่ยิ้มให้กัน ด้วยความรู้สึกว่าความรักของพวกเขาจะสามารถเอาชนะทุกอุปสรรคที่เข้ามา

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***