รักนะนายนักเลง

ตอนที่1 เฟรชชี่ปี1

คีน : เสียงฝูงนกร้องเพลง ในช่วงเวลาเช้าๆ มันทำให้ผม อยากลุกจากที่นอนเพื่อตื่นมา...ไล่พวกมัน!! สวัสดีครับ ผมชื่อคีน อยู่วิศวะปี1 เฟรชชี่ปี1 คนหน้าตาดีแบบผมเนี่ยแน่นอนว่า...สาวเทบ่อย แฮ่! ก็บอกแล้วครับ ผมเนี่ยเสือผู้หญิงเลยก็ว่าได้ เช้าวันนี้เป็นเพราะไอพวกนกเวร...ทำให้ผมหลุดจากฝันหวานกลิ่นอายของราตรี...

เสียงนกร้องทำให้คีนหนุ่มเฟรชชี่ปี1ตื่นขึ้นมาด้วยความโมโหและจึงไล่ฝูงนกที่ทำให้เขาตื่นจากฝัน..

คีน : เอาหล่ะครับ..ผมต้องลุกไปที่ห้องน้ำเพื่อที่จะจัดแจงตัวเองให้กลับมาหล่อเท่อีกครั้ง

คีนหนุ่มเฟรชชี่ปี1 ได้กระโดดขึ้นมาจากเตียงนอนเล็กๆและได้ตรงปี่ไปที่ห้องน้ำ

คีน : อ่า...ผมเนี่ยไม่ค่อยชอบช่วงเวลาตอนเช้าเลยนะครับ เพราะต้องกินกาแฟออกไปเรียนก่อนทุกเช้าเลย...

เสียงประตูห้องน้ำเปิดด้วยแรงดันของหนุ่มร่างหนาแรงแกร่ง คีนได้หยิบแปรงสีฟันสีแดงขึ้นมาพร้อมกับบีบยาสีฟันลงเล็กน้อย และค่อยๆไหลลื่นไปกับเสียงน้ำที่กระทบกับอ่างล้างหน้าเพียงเล็กน้อยยิ่งทำให้ความง่วงนอนและความเพลียกลับมาอีกครั้ง จึงทำให้เคลิ้มไปในช่วงราตรี..แต่จู่ๆเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น

ไนท์ : ปึงปึงปึงปึง!!! ไอคีนตื่นเว้ยยย!!

เสียงของไนท์ดังขึ้นพร้อมกับเสียงประตูที่ดังสนั่นห้องของคีน

ไนท์ : ปึงปึงปึง!! ไอคีนไอส้นตีน!! สายแล้วนะเห้ย!!

เสียงของไนท์หนุ่มเฟรชชี่ปี1 ทำเอาคีนมีน้ำโห จึงทำให้คันตะโกนกลับไปว่า

คีน : คนกำลังจะชักว่าวเสือกเหี้ยอะไรด้วยวะไอสัสไนท์!!

ทำเอาคนชื่อไนท์หน้าถอดสีและกล่าวว่า

ไนท์ : เออๆ..เร็วๆหน่อยดิวะเดี๋ยวก็โดนทำโทษหรอก

สิ้นเสียงของคนเป็นเพื่อน คีนหนุ่มเฟรชชี่ปี1 ก็ได้ล้างหน้าล้างตาบ้วนปากพร้อมกับถอดกางเกงบ๊อกเซอร์เพียงตัวเดียวออก และเดินเปลือยเข้าไปในอ่างอาบน้ำ

7:50 m. หนุ่มเฟรชชี่ปี1 ก็ได้เดินออกมาพร้อมกับท่อนล่างที่ว่างเปล่า และเดินออกมาตรงตู้เสื้อผ้า พร้อมกับหยิบชุดนักศึกษาออกมา หนุ่มเฟรชชี่ขี้หงุดหงิดได้กล่าวคำโวยใหญ่ออกมา

คีน : โว้ย!! กูขี้เกียจ!! ไอนกเวร เพราะมึงคนเดียวเลย!! ไอเชี่ยเอ้ย..

สิ้นเสียงของคนหงุดหงิดและสิ้นหวัง ทำเอาเขตที่ดักรอไปมหาลัยพร้อมหนุ่มขี้เหวี่ยงตกใจพร้อมกับเปิดประตูเข้ามาถาม

เขต : เป็นอะไรวะไอคีน เสื้อเปื้อนหรอวะหรือเสื้อกันหนาวหาย

สิ้นเสียงของเขตเพื่อนสนิทในกลุ่มเสือผู้หญิง คีนจึงหันมาพร้อมกับสีหน้าหงุดหงิด

คีน : ไม่มีอะไรหายทั้งนั้นแหละ กูหงุดหงิดไอนกเวรแม่ง....เล่นปลุกกูตั้งแต่6:00

สิ้นเสียงสิ้นหวัง เขตเพื่อนสนิทจึงได้กล่าวว่า

เขต : ไปเช้าก็ดีนะไอคีน จะได้เจอแพรวาด้วย

พอจบเสียงของคนเป็นเพื่อน คีนจึงไม่รีรอที่จะสวมใส่กางเกงขายาว พร้อมกับหยิบกระเป๋าและสัมภาระอย่างรีบเร่ง จึงทำเอาเขตคนเป็นเพื่อนมึนงง

เขต : มึงจะรีบไปไหนวะไอคีน ไหนว่าขี้เกียจ

สิ้นเสียงของคนเป็นเพื่อนหนุ่มเฟรชชี่ขี้หงุดหงิดก็จึงได้ตอบคำนี้ออกมาทำเอาคนเป็นเพื่อนงงงวยยิ่งกว่าเดิม

คีน : รีบไปหาสะใภ้ให้แม่

คีนหนุ่มเฟรชชี่ได้กล่าวจบ จึงได้เดินออกมาพร้อมกับถุงเท้าและรองเท้าผ้าใบคู่สีดำไนท์กี้ และรีบวิ่งออกจากหอ แต่ก่อนจะไปคีนจึงกล่าวคำนี้ออกมาว่า