ตอนที่2 หนุ่มหน้าหวาน

8:13m.

เก้า : ขอบคุณครับพี่วิน! ไม่ต้องทอนนะครับ

วิน : ขอบใจนะไอหนู

น้ำเสียงนุ่มอ่อนโยนได้กล่าวขอบคุณพี่วินที่ขับรถมาส่งตน พร้อมกับยื่นแบงค์ร้อยให้ใบนึง จึงทำเอาคนเป็นวิน ยิ้มหน้าบานกันเลยทีเดียว

เก้า : แฮ่กๆ...

เสียงหอบที่มีกลิ่นอายความหวานและนุ่มนวลทำเอาผู้หญิงรอบข้างหน้าแดงไปตามๆกัน

อายจัง : อ่าวไอเก้า!

เสียงของอายจังที่เปล่งออกมาด้วยความดีใจ

เก้า : ไงอายจัง..แฮ่กๆ..

เสียงที่โต้ตอบพร้อมกับเสียงหอบที่นุ่มนวลทำเอาอายจังคนเป็นเพื่อนหน้าแดงไปตามๆกัน

อายจัง : มึงรีบวิ่งมาหรอเนี่ย...เหงื่อเต็มเลย เอ่าๆนี่ๆผ้าเช็ดหน้า

อายจังคนเป็นเพื่อน ได้หยิบผ้าเช็ดหน้าลายการ์ตูนน่ารักและหวานแหวว พร้อมกับค่อยๆเช็ดลงใบหน้าขาวอย่างอ่อนหวาน

เก้า : แล้วไอจ้าวไอเฟรนไออินหล่ะ...

เสียงที่อ่อนโยนทำเอาอายจังใจเต้นไม่เป็นจังหวะ แต่ต้องพยายามใจสู้เสือ แต่เมื่อคนตรงหน้าเงยหน้าขึ้นมาทำเอาคนเป็นเพื่อนใจละลาย

เก้า : หืม...อายจังมึงเป็นอะไรทำไมหน้าแดง!อายจัง!!ได้ยินมั้ย

^^^สิ้นเสียงอ่อนหวานของหนุ่มหน้าหวาน ทำเอาอายจังแทบจะคร่ำครวน เพราะสิ่งที่อยู่ตรงหน้าคือออร่าความสวย...ที่อายจังโดนตกเป็นอย่างมาก^^^

^^^อายจัง : มะ..มึง...สวยมากอีเก้า!!^^^

อายจังได้พูดเสียงดังออกมา ทำเอาหนุ่มหน้าหวานตกใจและตาเบิกกว้าง

เก้า : ห้ะ..อะไรของมึงเนี่ย! มึงป่วยหรอวะ

ความเป็นห่วงของเก้าหนุ่มหน้าหวานทำเอาอายจังแทบบ้า แต่แล้วก็มีเสียงสามเสียงพูดกล่าวทักทายทั้งคู่ด้วยเสียงที่พร้อมกันแต่คนล่ะประโยชน์

จ้าวนาง : เก้าอายยยย

อิน : เอ่าไอเก้าไออาย

เฟรน : ไง

สิ้นเสียงอายจังและเก้าได้หันหลังมามองพร้อมกันอย่างจัง

อายจัง : พวกมึงมากันได้ก็ดีมาเก็บไอเก้าหน่อยดิ๊!

สิ้นเสียงอายจัง ทำเอาทั้งสามคนยืนงงว่าเพราะอะไรทำไมอายจังถึงกล่าวแบบนั้น

เก้า : กูทำอะไรผิดวะ...ไอจ้าวช่วยกูด้วยพวกมึงก็ด้วยช่วยกูด้วย..ไออายมันไปหงุดหงิดใครมาวะ..

สิ้นเสียงของเก้าพ่อหนุ่มหน้าหวานทำเอาจ้าวต้องขำเพราะความเอ็นดู

จ้าวนาง : 55555 เหมือนลูกแมวเลยวะไอเก้า

สิ้นเสียงขำอร่อยของจ้าว ทำเอาคนเป็นเพื่อนอีกสองคน ขำตามกัน จึงทำอายจังต้องเริ่มแซว

อิน : ก็ไอเก้าสร้างเรื่องอ่ะ เกิดมาหน้าสวยไม่พอ กลิ่นอย่างกับดอกไม้แหนะ ใครจะไปอดเป็นมัมหมีได้วะ

สิ้นเสียงแข็งแกร่ง ทำเอาเฟรนคนเป็นเพื่อนผู้ขายขำกลิ้ง

เฟรน : 55555 มึงก็เว่อร์ไปไอเก้าเนี่ยหน้าหวานก็จริงนะเว้ย ใครจะสวยได้งี้วะ

พูดจบเฟรนคนเป็นเพื่อนได้ตบบ่าเก้าอย่างทะเล้น ทำเอาเก้ากุมขมับ

เก้า : เออจ้าว แพรอยู่ไหนอ่ะ เอาของไปให้แพรยัง

สิ้นเสียงสงสัย จ้าวนางจึงตอบกลับมาด้วยเสียงทะเล้น

จ้าวนาง : เอาไปให้แล้วค่าคุณพ่ออ เป็นห่วงขนาดนั้นเล๊ยยย

จ้าวนางเพื่อนสาวที่ทั้งขี้เล่นและทะเล้นในเวลาเดียวกัน ทำเอาเก้าต้องดีดหน้าผากสักที ทำเอาจ้าวนางทำตาหยีพร้อมกับร้องโวยวาย

จ้าวนาง : โอ้ย! ฮื่อ..โดนแกล้ง..อายจังช่วยด้วยยย~

สิ้นเสียงคร่ำครวญของจ้าวนาง ทำเอาอายจังต้องยอม จึงตีไหล่เก้าไปจังๆ

อายจัง : แกล้งลูกกูหรอเดี๋ยวปั๊ดๆ.

ทำเอาเก้าที่ทำหน้างงงวยและสิ้นหวังต้องกุมขมับอีกรอบ

เก้า : --" เข้าข้างกันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเลยนะ

สิ้นเสียงของเก้าทำเอาอายจังและจ้าวนางพูดประสานเสียงกัน

อายจัง-จ้าวนาง : จ้าาพ่อคนสุขุม~~

อิน : จะไปกันได้ยังอ่ะ หิวแล้วเนี่ย เดี๋ยวต้องไปตึก5อีกนะ

สิ้นเสียงดุของอิน ทำเอาเด็กขี้เล่นหายไปในพริบตา กลับมาเป็นคนโตอีกครั้ง

จ้าวนาง : โอ๋ๆ~~อย่าดุสิอินนน~.

จ้าวนางคนขี้อ้อน ได้กอดแขนอินทำเอาทุกคนสงสัยว่าอินกับจ้าวนางมีอะไรผิดปกติไปรึป่าว

เฟรน : มึงสองคนเนี่ยเป็นแฟนกันป่าววะ?

เสียงของเฟรน ทำเอาทั้งคู่ผละออกจากกันทันที ทำเอาจ้าวนางและอิน เอ่ยออกมาว่า

จ้าวนาง-อิน : อี๋ววว~ขนลุก——"

คนเป็นเพื่อนจึงได้หลุดขำในขณะที่กำลังเดินไปโรงอาหารรวม แต่แล้วก็ขำกันได้ไม่นาน เก้าบังเอิญเดินชนกับ..หนุ่มวิศวะหน้าดุทรงผมแทรกกลาง

ตุ่บ!!

เสียงหน้าผากชนอกอย่างจัง ทำเอาคนหน้าหวานล้มลงกับพื้น

เก้า : โอ้ย....เจ็บชิบหาย:(

สิ้นเสียงของคนหน้าหวาน จู่ๆหนุ่มหน้าดุก็ได้เดินข้ามไปอย่างไม่มีอะไรเกิดขึ้นทำเอาจ้าวนางเอ่ยคำนี้ออกมา

จ้าวนาง : ชนคนแล้วไม่ขอโทษทุเรศชิบหาย!

สิ้นเสียงของเจ้านาง หนุ่มหน้ามนก็ได้หยุดเดินและหันหลังกลับมา

คีน : ว่าใครทุเรศนะ?

เสียงทุ้มต่ำถามด้วยน้ำเสียงดุ

จ้าวนาง : ก็ด่ามึงนั่นแหละ

เฟรนไม่รอช้ารีบสวนคนหน้าดุไป

คีน : ก็เดินไม่ดูเองจะมาโทษได้ไงวะ?

สิ้นเสียงคำพูดของคนร่างหนา อินและเฟรนช่วยกันพยุงเก้าขึ้นมา แต่จ้าวนางกลับไม่ยอม จึงพูดถ้อยคำที่ไม่เหมาะสมไปว่า

จ้าวนาง : แหมคิดว่าหล่อมากมั้ง หน้าตาก็ห่วยขอร้องหล่ะสันดานอย่าห่วยไปด้วยเลย!

จบเสียงของจ้าวนาง คีนหนุ่มร่างหนา เดินมาใกล้จ้าวนางอย่างประชันชิด

คีน : พูดว่าอะไรนะ?

จ้าวนางไม่มีท่าทีกลัวจึงสวนกลับไปอย่างใจกล้า

จ้าวนาง : กูบอกว่า..มึง ทุ เรศ!!

สิ้นเสียงจ้าวนาง คีนหนุ่มขี้หงุดหงิดเขวี้ยงกระเป๋าทิ้ง พร้อมกับกำคอเสื้อจ้าวนาง

คีน : ปกติกูไม่ทำผู้หญิงนะ มึงนี่น่าจะคนแรก!

จู่ๆมือบางก็ได้มาจับไหล่พร้อมกับซัดหน้าคนร่างสูงไปที

เก้า : อย่ามายุ่งกับเพื่อนกู!

คนร่างหนาปากแตก พร้อมกับในหัวมีแต่เปลวไฟ จึงได้ปะทะวาทีกับเก้าหนุ่มหน้าหวาน

คีน : เก่งนักมึงก็มาดิวะ ไอเชี้ยเตี้ย!

เสียงกวนๆและปั่นประสาททำเอาเก้าไม่ไหวกับคนผู้นี้

เก้า :ไม่มีคนรักหรอ ถึงได้ทำกิริยาแบบนี้

คีน หนุ่มขี้หงุดหงิดง้างหมัดจะต่อย แต่แล้วก็โดนห้าม

เขต : เห้ยๆ!! ไอคีนใจเย็นเพื่อน

เสียงของคนเป็นเพื่อนที่มาห้าม คันที่เห็นว่าพึ่งจะเป็นเฟรชชี่ จึงไม่อยากให้เพื่อนโดนลงโทษจึงได้ยอมถอยออกไป

คีน : อย่าให้กูเจอมึงนะกูเอามึงตายแน่

เสียงเข้มดุทำเอาคนตรงหน้าทำหน้าลูกแมวสู้คน จึงทำให้หนึ่งในเพื่อนของคีนหลุดขำ

ธารา : 55555 น่ารักสัส

เสียงขำของธาราที่ดูมีสเน่ห์และหน้าค้นหา แต่จ้าวนางไม่ได้คิดแบบนั้น

จ้าวนาง : ถ้ารู้ว่าเพื่อนเป็นยังไง ก็หัดดัดบ้างนะคะสันดาน ถ้าหน้าตาดัแต่ทำตัวห่วยแบบนี้อยู่ร่วมโลกกันไม่ได้หรอกนะคะ ชิ!

สิ้นเสียงของจ้าวนาง ทำให้ธาราหน้าถอดสีและเพื่อนๆของคีนหน้าซีดไปตามๆกัน

...****************...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***