ชัยชนะที่ได้รับมาแบบง่ายๆ ทำให้คีนดีใจใหญ่พร้อมกับใจป๋าเลี้ยงเพื่อนฝูง
คีน : จะกินไรกินเลยเดี๋ยวเลี้ยงเองครับ
คีนกล่าวด้วยน้ำเสียงมีความสุข
วาที : คีนมึงขอโทษเขายัง?
เขต : เออใช่ มึงมานั่งแดกชาบูแบบเนี้ยสบายใจเกินไปและ
วาทีและเขต เป็นใจกันที่จะถามเรื่องคีนไปหาเรืื่องคนอื่น
คีน : เออๆอย่าสนใจเลยๆ จะขอโทษไม่ขอโทษก็ช่างแม่งดิวะ แค่ปล่อยผ่านไปยากตรงไหน?
คีนกล่าวพลางกินหมูในหม้อชาบูอย่างอร่อย
ธารา : ก็ไม่เห็นแปลก ถ้ากูเป็นไอคีนนะ ตัวเล็กงั้นจับทำเมียแล่ว
ธาราพูดจาทะเล้น พร้อมกับกินหมูในหม้อไปด้วย
วาที : กูก็ไม่ได้อยากว่าอะไรหรอก แต่พึ่งเข้ามาเรียนมึงไปมีปัญหากับเด็กแพทย์ซะละ
ไนท์ : เห้ยๆ เลิกพูดเรื่องไอเด็กแพทย์นี่ดิ๊ มาแดกไม่ใช่อ๋อก็แดกเข้าไป พูดมากันชิบหาย นี่ไอวาทีแดกเข้าไป!
พูดจบไนท์ก็เอาหมูจากหม้อร้อนๆคีบหมูเข้าปากวาที
ธารา : เอาจริงๆกลุ่มนั้นก็น่ารักดีนะเว้ย ทำไมต้องไปมีเรื่องวะ
ธาราพูดคำนี้ออกมา ทำเอาเพื่อนที่นั่งร่วมวงกินชาบูค้างไปตามๆกัน
เขต : มึงชอบคนในกลุ่มนั้นหรอวะ?
ไนท์ : มึงอย่ามามีความลับกับพวกกูนะ
คีน : ยังไงๆไหนเล่าดิ๊คุณชาย
ทั้งสามแย่งกันพูด ทำเอาธาราไปต่อไม่ถูก
ธารา : ไม่ได้ชอบโว้ย แค่มองว่าก็เป็นเด็กแพทย์น่ารักอ่ะ
เผลอๆคงรุ่นเดียวกันป้ะ?
พูดจบ ธาราก็คีบหมูเข้าปากทันที
คีน : ปี3 มั้ง มีเสื้อกาวน์ คิดว่าใช่ต้องใช่แน่ๆ
ไนท์ : พอเดินเข้าไปแค่เอ้าเย็ดแม่ไม่ใช่
ทั้งโต๊ะขำกันอย่างสะใจปนงงงวย ว่าเล่นมุขโบราณมาก แต่ก็พยายามตามน้ำกันไป
วาที : ไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ เดี๋ยวมา
ไนท์ : เออๆรีบมานะ เดี๋ยวหมดไม่ได้แดก
สิ้นเสียงวาทีก็เดินออกไปจากร้านและมุ่งหน้าไปที่ห้องน้ำ
วาทีได้เดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อปลดทุกข์
เก้า : อืมๆ...กูมาซื้อของให้พ่อ มึงจะเอาอะไรอ่ะ
เสียงที่คุ้นหูทำเอาวาทีต้องหยุดทำทุกอย่างเพื่อฟังเสียงที่คุ้นหูแต่ไม่สามารถบอกได้ว่า เป็นเสียงของใคร
เก้า : จะบ้าหรอไอจ้าว กูเป็นผู้ชาย! มึงจะให้กูไปซื้อเสื้อในผู้หญิงเนี่ยนะ! มึงใช้หัวแม่โป้งคิดหรอวะ
เสียงสิ้นหวังของคนรับสาย เข่าแทบทรุดเมื่อจ้าวนางขอให้ซื้อเสื้อชั้นในและกางเกงในให้
เก้า : กูไม่ใช่แฟนมึงนะเว้ยไอจ้าวมึงก็ให้ไออายพามาดูดิ
จ้าว : ไออายมันไปกับไออินแล่ว แถมมึงอ่ะรับสายกูไวสุดแล้วอ่าาา น้าๆๆๆ
เก้าเปิดเสียงลำโพงเพื่อที่ตนนั้นจะได้ยินเสียงคนทางสาย
เก้า : ไม่เอาอ่ะ อายตายห่า ให้กูไปซื้อชุดชั้นในผู้หญิง
จ้าว : น้าเก้าเพื่อนเลิฟ กูสัญญา รับน้องปีนี้กูๆๆๆๆ กูจะพาแพรไปหามึงให้ได้
เก้าชะงักไปซักพัก จนกระทั่ง เก้าเผลอตอบตกลงไป
เก้า : เออๆ..ก็ได้วะ..
จ้าว : ขอบใจน้าเพื่อน เอาสีดำน้า ขอเสื้อในแบบสป็อตบาร์ ขอตัวสีดำนะ กางเกงในเอาสีดำล้วนไม่เอาคาด อิอิขอบคุณจ้า เดี๋ยวโอนเงินไปให้จุ้บๆ
เก้า : ห้ะ!!! เดี๋ยวๆ!!...กูตอบผิด! ไอเจ้า!! ไอเจ้า!!
คนปลายสายได้วางสายไปแล้ว ทำเอาเก้าท้อแท้และสิ้นหวะเป็นอย่างมาก
เก้า : กรรมของกูจริงๆ ไม่ซื้อให้ก็โกรธกูอีก...
ติ๊ง
จู่ๆก็มีรายชื่อบัญชีนึงโอนเงิน500฿ เข้าสู่บัญชีของหนุ่มหน้าหวาน
เก้า : โอ้ยๆ...กูท้ออออออออ
ปึง!..
เสียงเปิดประตูห้องน้ำริมสุดแง้มออกมาทำเอาเก้าตกใจ
เก้า : ไอ้เชี้ย!! ผี!!!
วาทีเดินออกมาพร้อมกับทำตาเบิกกว้าง...ราวกับว่านี่เราทำเขาตกใจหรอเนี่ย
วาที : ผมเองครับ ผมเอง..
เก้ายืนมองหน้าวาทีสักครู่นึง และครุ่นคิดว่า คนตรงหน้าคือใคร?
เก้า : ขอโทษนะครับถ้าคุยโทรศัพท์เสียงดัง พอดีเพื่อนผมมันบ้า...
วาที : ไม่เป็นไรครับ ผมเข้าใจนะคุณเก้า
เก้าตาเบิกกว้าง กำลังตกใจว่าคนตรงหน้ารู้จักชื่อของตนได้อย่างไร
เก้า : เดี๋ยวนะครับคุณรู้ชื่อผมได้ยังไง? เรารู้จักกันหรอครับ?
วาทียิ้มเล็กน้อยและจึงตอบแบบแพรวพราวไปว่า
วาที : ก็..คนในสายชื่อจ้าว ส่วนคนรับสายคือเก้า ถูกมั้ยครับ?
เก้าตกใจ จึงรีบกดอัดเสียงไว้กลัวว่าจะเป็นมิจฉาชีพ
เก้า : ห้ะ คุณคือใคร?
วาที : ผมชื่อ วาทีครับๆ เพื่อนของคนที่มีเรื่องกับคุณไปประมาณ...อื้มน่าจะสองครั้ง ถ้ามันมาเจอคุณตอนนี้ที่นี่คงจะเป็นรอบที่3 ใช่มั้ยครับ5555
เก้าทำหน้าครุ่นคิด แล้วก็ปิ๊งขึ้นมาได้
เก้า : อ๋อ...คุณนี่เองที่ขอโทษไอจ้าวเพื่อนผม
วาที : ใช่ครับ555 ยินดีที่ได้รู้จักนะครับคุณเก้า
...****************...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments