ตัวประกอบอย่างข้าขอนั่งจิบชาดูละกัน
Ep.9 ไปกับบุรุษ
ซือหลิวหลี ได้ขึ้นไปที่โรงเตี๊ยมชั้นสองและนั่งดูละครที่เพิ่งเริ่มขึ้น
ลู่ถานเอ๋อร์(นอ.นิยาย)
(หายไปไหนแล้ว ข้าแวะซื้อปิ่นเขาก็หายไปแล้ว)
ลู่ถานเอ๋อร์(นอ.นิยาย)
(ผิดแผนไปหมด)
ลู่ถานเอ๋อร์(นอ.นิยาย)
//ตามหาที่อื่น
ซูหราน(นร.นิยาย)
มิมีใครมาฉุดข้าหรอก
ซูหราน(นร.นิยาย)
ในเมื่อเจ้ามากับสตรีอื่น
ซูหราน(นร.นิยาย)
ไยข้าจักไปให้เขาฉุดมิได้เล่า
ซูหราน(นร.นิยาย)
คิดแล้วก็น่าสนุกยิ่ง
ซูหราน(นร.นิยาย)
(เข้มแข็งเข้าไว้)
ซูหราน(นร.นิยาย)
(นี่เป็นครั้งแรกที่เราสนทนากันนานมากที่สุดเลยก็ว่าได้)
หลี่ว่านเฉิน(พอ.นิยาย)
เจ้าเป็นคู่หมั้นข้าอยู่!
หลี่ว่านเฉิน(พอ.นิยาย)
ทำเช่นนี้มิไว้หน้าตระกูลข้าบ้างรึ
หลี่ว่านเฉิน(พอ.นิยาย)
คนเขาจะครหาเอาได้
ซูหราน(นร.นิยาย)
ท่านสนใจด้วยงั้นหรือ
ซูหราน(นร.นิยาย)
ในเมื่อความรักที่ข้าให้ท่านมันไม่มากพอที่จะถูกท่านตอบรับ
ซูหราน(นร.นิยาย)
เหตุใดข้าจักทำเช่นที่ท่านทำมิได้
ซูหราน(นร.นิยาย)
ข้ามีเรื่องหนึ่งจะบอกท่านพอดี
ซูหราน(นร.นิยาย)
เราถอนหมั้นกันเถอะ!
ซูหราน(นร.นิยาย)
//เดินผ่านไป
หลี่ว่านเฉิน(พอ.นิยาย)
//คว้า
หลี่ว่านเฉิน(พอ.นิยาย)
//โอบเอว
หลี่ว่านเฉิน(พอ.นิยาย)
ข้ายังมิได้ตอบ
หลี่ว่านเฉิน(พอ.นิยาย)
มันก็ไม่ถือว่าเราถอนหมั้นกัน
ซูหราน(นร.นิยาย)
(เขาชอบข้าใช่หรือไม่ )
ซูหราน(นร.นิยาย)
//แอบดีใจ
ซูหราน(นร.นิยาย)
//ไปควงแขนคนอื่น
ซูหราน(นร.นิยาย)
คุณชายท่านนี้ เรามาร่วมขอพรด้วยกันดีหรือไม่
คุณชายตัวประกอบ
ข้าหาคู่อยู่พอดี แม่นางงามนัก
ซูหราน(นร.นิยาย)
ขอบคุณเจ้าค่ะ
ซูหราน(นร.นิยาย)
//ยิ้มกว้าง
หลี่ว่านเฉิน(พอ.นิยาย)
(นางไม่เคยแสดงว่าดีอกดีใจเท่านี้เมื่อตอนอยู่กับข้า)
ซูหราน(นร.นิยาย)
//ถอดเสื้อคลุมออก
ซูหราน(นร.นิยาย)
เอาของเจ้าคืนไป
หลี่ว่านเฉิน(พอ.นิยาย)
//รับมา
คุณชายตัวประกอบ
ไปกันเถิด แม่นางข้าจะเลี้ยงข้าวเจ้าเอง
หลี่ว่านเฉิน(พอ.นิยาย)
(ทำไมนางถึงเปลี่ยนไปเช่นนี้นะ)
หลี่ว่านเฉิน(พอ.นิยาย)
//มองดูนางจากไป
ซูหราน(นร.นิยาย)
(เขาไม่คิดที่จะรั้งข้าไว้เลยสักนิด)
ซูหราน(นร.นิยาย)
(ที่แท้ข้าก็คิดเองไปคนเดียว)
ซูหราน(นร.นิยาย)
(เขาไม่เคยมีความรู้สึกกับข้ามาตั้งแต่ต้น ที่แท้มันเป็นเช่นนี้ ข้ามิน่าหลงรักเขาเลยสักนิด)
ซูหราน(นร.นิยาย)
(ไม่ควร ไม่ควรเลยจริงๆ)
ซูหราน(นร.นิยาย)
//ปล่อยแขน
ซูหราน(นร.นิยาย)
คุณชายขอบคุณที่ช่วยข้าไว้
คุณชายตัวประกอบ
มิเป็นไร แม่นางวาสนาคนเราไม่ได้จบเพียงแค่นี้ หวังว่าเจ้าจะได้เจอคนคนนั้นในเทศกาลครั้งนี้และร่วมขอพรด้วยกันนะ ข้าไปก่อน
ซูหราน(นร.นิยาย)
(หึ มันคงมิมีอีกแล้ว น่าผิดหวังจริงๆซูหรานนะซูหรานเจ้าทำอะไรของเจ้าอยู่)
หลี่ว่านเฉิน(พอ.นิยาย)
//มองอยู่
หลี่ว่านเฉิน(พอ.นิยาย)
(ทำไมถึงแยกกัน)
หลี่ว่านเฉิน(พอ.นิยาย)
(หรือว่า ดีนักนะ กล้าทำเช่นนี้แสบกว่าตอนเด็กเยอะเลย)
หลี่ว่านเฉิน(พอ.นิยาย)
//รอยยิ้มอ่อนๆ
ซูหราน(นร.นิยาย)
//ไร้เรี่ยวแรง
ซูหราน(นร.นิยาย)
เขามิเคยรักข้า
ซูหราน(นร.นิยาย)
เขามิเคยรักข้าเลยสักนิด
ซูหราน(นร.นิยาย)
ท่านได้ยินมั้ย เขามิคิดที่จะรักนางร้ายอย่างข้า ฮึก น่าผิดหวังจัง ฮึก
ซูหราน(นร.นิยาย)
(ใครจับข้า)
หลี่ว่านเฉิน(พอ.นิยาย)
//ได้ยิน
ซูหราน(นร.นิยาย)
//เงยหน้า
ซูหราน(นร.นิยาย)
ขอบคุณเจ้าค่ะ แต่ปล่อยข้า ฮึก ไว้เช่นนี้เถิด ฮึก
ซูหราน(นร.นิยาย)
//แกะมือออก
หลี่ว่านเฉิน(พอ.นิยาย)
ซูหราน! เจ้านี่มัน!
Comments
淑魅
ดีมากเลยอ่าาา
2024-10-04
1