ระแวงรักฆาตกรข้างห้อง Episode. 20

Episode. 20

นะโม

มึงทำไร?

ธันวา

มึงก็เห็นอยู่ว่ากูล้างห้องน้ำ

นะโม

ขยันจริงๆเลยนะมึงนี่

ธันวา

ก็มึงนอนขดอยู่บนที่นอนกูขนาดนั้น

ธันวา

จะให้กูนอนพักได้ยังไง

ธันวา

กลัวอะไรให้มันพอดีๆหน่อย

ธันวา

มุดผ้าห่มกูอยู่นั่น

นะโม

//ยิ้มแห้ง

นะโม

กูไม่กล้าออกจากห้องมึงไปเลย

นะโม

ไม่อยากลุกออกจากผ้าห่มด้วย

ธันวา

ทำไม?

นะโม

กลัวเขาดักรอหน้าห้อง

นะโม

แล้วเอาอะไรฟาดหัวกูอ่ะดิ

ธันวา

หาหมอซะมึงน่ะ

นะโม

ก็กูกลัวนี่หว่า~

นะโม

ใครมันจะไปทนได้แบบมึงกันล่ะ

นะโม

เป็นกูย้ายออกไปแล้ว

ธันวา

สรุปแล้วคอมมึงก็ไม่ได้ใช้

ธันวา

เบียร์ที่ซื้อมาก็ไม่ได้กิน

นะโม

กูไม่มีกะจิตกะใจกินหรอก

นะโม

กูกลัว

ธันวา

เอางี้

ธันวา

เดี๋ยวกูเดินไปส่งมึงที่รถเอง

ธันวา

มึงจะได้กลับหอไปนอนซะ

ธันวา

อยู่แบบนี้เดี๋ยวก็ช็อคตายคาที่พอดี

นะโม

พูดเป็นมงคลเหลือเกินนะมึงนี่

นะโม

ว่าแต่...

ธันวา

แต่อะไร?

นะโม

วันหยุดแบบนี้มึงไม่ไปหามิ้งหรอวะ?

ธันวา

พรุ่งนี้ค่อยไปหา

ธันวา

ช่วงนี้มิ้งเงียบหายไป

ธันวา

น่าจะอยู่กับพวกเพื่อนมิ้งนั่นแหละ

นะโม

คุยกันบ่อยเหมือนเดิมมั้ย?

นะโม

ไอ้ที่ว่าหายไป

ธันวา

ไม่อ่ะ

ธันวา

กูก็มัวแต่ยุ่งๆกับงาน

ธันวา

แต่ว่างๆกูก็ทักไปหามิ้ง

ธันวา

หรือไม่ก็โทรไป

ธันวา

แต่มิ้งไม่ค่อยอ่าน

ธันวา

และก็ไม่รับสาย

ธันวา

กว่าจะอ่านข้อความก็นาน

ธันวา

กูคิดว่ามิ้งคงอยากมีเวลาส่วนตัวกับพวกเพื่อนผู้หญิงด้วยกันแหละ

ธันวา

ตามประสาพวกผู้หญิง

นะโม

มิ้งคงจะงอนที่มึงไม่ค่อยมีเวลาให้ล่ะมั้ง

นะโม

ช่วงนี้มึงก็ทำโอทีเพิ่มด้วย

นะโม

เวลาว่างมึงก็น้อยลง

นะโม

ถ้าจะคุยกับมิ้งได้เต็มที่ก็คงต้องไปหามิ้งในช่วงวันหยุด

ธันวา

อืม

ธันวา

กูต้องถามมิ้งก่อนว่าไปหาได้มั้ย?

ธันวา

ถ้าไม่ก็คงต้องวันหยุดอาทิตย์ถัดไป

นะโม

อืม

ธันวา

มึงจะกลับเลยมั้ย?

ธันวา

กูจะได้ลงไปส่งมึงที่รถ

นะโม

ขอกูตั้งสติก่อน

นะโม

ฮึบ~!//หายเข้าลึกๆ

นะโม

พุทโธ พุทธัง สะระนัง คะฉามิ~

ธันวา

แค่เดินออกจากห้องกูมันต้องขนาดนี้เลยหรอ?

นะโม

ใช่

นะโม

ถูกต้องที่สุดถึงมากที่สุด

ธันวา

ลุกออกจากผ้าห่มกูได้แล้ว

ธันวา

เดี๋ยวกูไปส่งที่รถเอง

ธันวา

จะสวดบทอะไรก่อนออกจากห้องกูก็สวดไป

นะโม

//ลุกออกจากผ้าห่ม

ธันวา

//ยื่นยาดมให้

นะโม

เอายาดมมาทำไม?

ธันวา

ให้มึงทำใจก่อนออกจากห้องกู

ธันวา

เผื่อมึงออกจากห้องกูไปแล้วเป็นลม

นะโม

รักกูเหลือเกินนะมึงนี่

ธันวา

แล้วเบียร์ที่ซื้อมามึงจะเอากลับไปด้วยมั้ย?

นะโม

เอากลับสิ

นะโม

กูจะได้ไปดื่นย้อมใจระงับความกลัว

ธันวา

เออ

ธันวา

เปิดประตูดิ

นะโม

มึงสิเปิด

ธันวา

กูเก็บแปรงขัดห้องน้ำก่อน

นะโม

กูจะรอให้มึงเปิดประตู

ธันวา

เห้อ~

ธันวา

//เดินมาเปิดประตู

ธันวา

ดูซิมีอะไรมั้ย?

นะโม

//มองรอบๆ

นะโม

ไม่มี

ธันวา

มีใครมารอถือไม้ฟาดหัวมึงมั้ย?

นะโม

ไม่มี//ส่ายหัว

ธันวา

เอาไม้ถูพื้นกูไปเก็บในห้องน้ำก่อน

ธันวา

แล้วเดินตามกูมา

นะโม

รู้ได้ไงกูเอาไม้ถูพื้นมึงมา

ธันวา

ไม้ถูพื้นนะไอ้นะโม

ธันวา

ไม่ใช่ไม้จิ้มฟัน

นะโม

แหะๆ//รีบเดินไปเก็บ

นะโม

เอาไปเก็บแล้ว

ธันวา

เดินตามมาได้แล้ว

นะโม

เออ

นะโม

รู้แล้ว

. . . . . .

หลังจากไปส่งนะโม

อืด~อืด~//เสียงโทรศัพท์

ธันวา

//รับสาย

ธันวา

ใครครับ?📞

กิต

ฉันเอง📞

ธันวา

คุณรู้เบอร์ผมได้ยังไง?📞

กิต

เรื่องนั้นมันไม่สำคัญว่าฉันรู้เบอร์ของแกได้ยังไง📞

กิต

แต่ฉันมีเรื่องที่สำคัญกว่านั้น📞

ธันวา

เรื่องอะไรของคุณ?📞

กิต

เรื่องของแม่แก📞

ธันวา

แม่ผมทำไม?📞

ธันวา

คุณทำอะไรแม่ผม!📞

กิต

เปล่า📞

กิต

ฉันไม่ได้ทำอะไรแม่แกทั้งนั้น📞

ธันวา

คุณต้องการอะไร?📞

กิต

ฉันต้องการให้แกออกมาหาฉันเดี๋ยวนี้📞

ธันวา

คุณอยู่ที่ไหนตอนนี้?📞

กิต

ฉันอยู่ที่โรงพยาบาล📞

กิต

แม่แกรักษาตัวอยู่ที่นี่📞

กิต

ฉันจะส่งโลเคชั่นไป📞

กิต

แกรีบมาเร็วๆแล้วกัน📞

//วางสาย

ธันวา

เดี๋ยว!

ธันวา

แม่งเอ๊ย!

ธันวา

วางสายไปแล้ว

ธันวา

แม่จะเป็นอะไรมากมั้ยนะ?

Episode. 20

ระแวงรักฆาตกรข้างห้อง

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ