ระแวงรักฆาตกรข้างห้อง Episode. 17

Episode. 17

00.30น.

นะโม

อีกครึ่งชั่วโมงก็เลิกงานแล้ว

ธันวา

//นั่งทำงาน

นะโม

พรุ่งนี้วันหยุดนี่หว่าธัน

ธันวา

อืม

ธันวา

เตรียมเก็บของแล้วกลับหอกันเถอะ

นะโม

หาว~

นะโม

ง่วงนอนจังเลย~

ธันวา

อย่าหลับคาลิฟท์แบบรอบนั้นก็พอ

นะโม

เออ

นะโม

รู้แล้วน่า

ธันวา

//กดลิฟท์

ติ้ง!//เสียงลิฟท์เปิด

นะโม

มึงจะกลับหอเลยใช่มั้ย?

ธันวา

เออ

ธันวา

ดึกขนาดนี้แล้วให้กูไปแวะไหนล่ะ?

นะโม

เออ

นะโม

จริงด้วย

นะโม

กูกะจะไปหาข้าวกินซะหน่อย

ธันวา

น่าจะมีร้านที่เขาขายอาหารตอนนี้อยู่

นะโม

ร้านอาหารตอนดึกน่ะหรอ?

ธันวา

เออ

ธันวา

แต่กูจะรีบกลับ

ธันวา

กูรู้สึกเพลีย

นะโม

เออๆ

นะโม

งั้นมึงรีบกลับไปเถอะ

นะโม

กูจะไปหาข้าวกิน

ธันวา

อืม

. . . . . .

หลังจากกลับมาถึงที่หอพัก

ธันวา

//หยุดเดิน

ธิดา : แม่ธันวา

ธันวา..

ธันวา

แม่ยังไม่กลับไปอีกหรอ?

ธิดา : แม่ธันวา

แม่รอคุยกับลูกอยู่

ธันวา

รอจนถึงตี1เลยหรอ?

ธันวา

มันดึกแล้วแม่ควรกลับไปซะ

ธันวา

ทำไมต้องอดทนรอถึงขนาดนี้

ธิดา : แม่ธันวา

แม่แค่อยากคุยกับลูกจริงๆ

ธิดา : แม่ธันวา

ให้แม่ได้อธิบายและปรับความเข้าใจก่อนได้มั้ย?

ธิดา : แม่ธันวา

แม่สัญญา

ธิดา : แม่ธันวา

ถ้าแม่ได้อธิบายทุกอย่างหมดแล้ว

ธิดา : แม่ธันวา

แม่จะไม่มาให้ลูกเห็นหน้าอีกเลย

ธิดา : แม่ธันวา

แม่ขอร้องล่ะลูก..

ธันวา

...

ธันวา

มันไม่สายไปแล้วหรอ?

ธันวา

แม่ต้องมาอธิบายอะไรอีก?

ธันวา

ตอนนั้นผมขอร้องแม่เท่าไหร่

ธันวา

แม่ก็ไม่เคยคิดจะหันหลังกลับมาด้วยซ้ำ

ธันวา

ผมอ้อนวอนแม่เท่าไหร่แม่เคยหันมาเหลียวมองผมบ้างมั้ย?

ธิดา : แม่ธันวา

แม่มีเหตุผลที่ต้องทำแบบนั้น-

ธันวา

เหตุผลอะไรของแม่ล่ะ!

ธันวา

เหตุผลบ้าๆที่แม่คิดขึ้นมาเอง!

ธิดา : แม่ธันวา

//น้ำตาคลอ

ธันวา

แม่ลองอธิบายเหตุผลมา3ข้อสิ...

ธันวา

บางทีผมจะได้เข้าใจ

ธันวา

ว่าทำไมตอนนั้นแม่ถึงทิ้งผมไป...

ธันวา

กว่าผมจะอยู่มาถึงทุกวันนี้ได้

ธันวา

ผมต้องดิ้นรนขนาดไหนในวันที่แม่ทิ้งไป

ธันวา

ได้แต่นั่งมองแม่ลูกคนอื่นเขามีความสุขกัน

ธิดา : แม่ธันวา

แม่ขอโทษนะลูก

ธิดา : แม่ธันวา

แม่ไม่เคยคิดจะทิ้งลูกไปไหนเลย

ธิดา : แม่ธันวา

แต่แม่มีเหตุผมที่แม่กลับมาหาลูกไม่ได้..

ธันวา

ผมไม่อยากจะฟังคำอธิบายอะไรของแม่ทั้งนั้น..

ธันวา

แม่กลับไปซะเถอะ..

ธิดา : แม่ธันวา

ฮึก...ฟังแม่ก่อนนะลูก

ปึ้ง!//เสียงปิดประตู

ธิดา : แม่ธันวา

ธันวา!

ธิดา : แม่ธันวา

แม่ขอร้องล่ะลูก!

ธิดา : แม่ธันวา

ธันวา!

ธิดา : แม่ธันวา

ฮึก...

ธิดา : แม่ธันวา

ธันวา..

ธันวา

//น้ำตาคลอ

ธันวา

//นั่งพิงผนัง

ธันวา

ฮึก...//พยายามกลั้นน้ำตา

ธิดา : แม่ธันวา

ฮึกๆ..พรุ่งนี้แม่จะมาหาลูกอีก..

ธิดา : แม่ธันวา

จนกว่าลูกจะยอมรับฟังเหตุผลของแม่..

ธิดา : แม่ธันวา

//เดินออกไป

ธันวา

//น้ำตาไหล

ธันวา

บ้าเอ๊ย...//เช็ดน้ำตา

. . . . . .

ก๊อกๆๆ//เสียงเคาะประตู

ธันวา

//กำลังล้างหน้าแปรงฟัน

ธันวา

ใครครับ?

ผมเองครับ

ธันวา

สักครู่ครับ

ธันวา

//เช็ดหน้า

ธันวา

//เดินมาเปิดประตู

ธันวา

มีอะไรรึเปล่าครับ?

ผมรู้ว่าวันนี้คุณไม่ได้ไปทำงาน

ผมเลยซื้ออาหารเช้ามาให้คุณ

ธันวา

ขอบคุณครับ

อาการปวดหัวของคุณดีขึ้นรึยัง?

ธันวา

ดีขึ้นแล้วล่ะครับ

เมื่อวานนี้แม่คุณมาหาใช่มั้ย?

ธันวา

//มอง

ธันวา

คุณรู้ได้ไง?

เมื่อคืนผมได้ยินคุณกับแม่คุณมีปากเสียงกันนี่ครับ

มีเรื่องอะไรกันรึเปล่า?

ธันวา

...

ธันวา

เปล่า..

ธันวา

ไม่มีอะไรหรอกครับ

คุณแน่ใจหรอ

ว่าไม่มีอะไร

ดูเหมือนว่าคุณกับแม่คุณจะมีปัญหากันนะ

ธันวา

แล้วคุณจะมายุ่งอะไรด้วยล่ะ

ธันวา

นี่มันเรื่องส่วนตัวของผม!

...

ธันวา

เอ่อ...

ธันวา

ผมแค่อารมณ์เสียนิดหน่อย

ธันวา

ขอโทษที่ผมเสียงดังใส่คุณ

ไม่เป็นไรครับ

ผมเข้าใจ

เรื่องของคุณกับแม่

ผมเป็นคนนอกจะไปถามแบบนั้นก็คงเสียมารยาท

ธันวา

ครับ

ตาคุณดูบวมๆนะ

คุณร้องไห้ใช่มั้ย?

ธันวา

ไม่ครับ

ธันวา

ผมคงพักผ่อนน้อย

ถ้างั้นผมไปก่อนนะครับ

ธันวา

ครับ

...

ร้องไห้แล้วยังมาบอกไม่ร้องไห้อีกนะ

ธิดา : แม่ธันวา

ธันวา//เคาะประตู

//หันกลับไปมอง

ธิดา : แม่ธันวา

เปิดประตูให้แม่หน่อยได้มั้ยลูก...

ธันวา

หื้ม..//ถอนหายใจ

ธันวา

//เปิดประตู

ธันวา

แม่มีอะไรอีก

ธิดา : แม่ธันวา

แม่ขอร้องนะลูก

ธันวา

...

ธันวา

เข้ามาสิครับ

ธิดา : แม่ธันวา

//ยิ้มเบาๆ

ธิดา : แม่ธันวา

ลูกยอมให้แม่อธิบายแล้วใช่มั้ย?

ธันวา

ยังไงแม่ก็ดั้นด้นมาทุกวันอยู่แล้วนี่

ธันวา

มีอะไรก็รีบๆเล่ามาเถอะครับ

ธันวา

แม่จะได้รีบกลับไปสักที

ธิดา : แม่ธันวา

จะให้แม่รีบกลับไปถึงไหน

ธิดา : แม่ธันวา

13ปีที่แม่ไม่ได้เจอหน้าลูก

ธิดา : แม่ธันวา

กว่าแม่จะหาที่อยู่ของลูกเจอ

ธิดา : แม่ธันวา

แม่ต้องใช้เวลานานขนาดไหน

ธิดา : แม่ธันวา

แม่คิดถึงลูกมากๆนะธันวา

ธันวา

...

ธันวา

แล้ววันนั้นแม่ทิ้งผมไปทำไม?

ธิดา : แม่ธันวา

แม่ไม่ได้จะทิ้งลูก

ธิดา : แม่ธันวา

แต่เขาบังคับไม่ให้แม่มาหาลูก

ธิดา : แม่ธันวา

เขาบังคับแม่ทุกอย่างเลย

ธิดา : แม่ธันวา

แม่ต้องการที่จะอย่ากับเขา

ธันวา

ทำไมแม่ต้องมาบอกผมตอนนี้

ธันวา

แม่รู้มั้ย?

ธันวา

ว่าผมต้องอดทนขนาดไหนกว่าจะผ่านไปในทุกๆวันได้

ธิดา : แม่ธันวา

แม่รู้ว่าลูกต้องลำบากขนาดไหน

ธิดา : แม่ธันวา

แต่แม่ก็ไม่สามารถที่จะช่วยลูกได้เลย

ธิดา : แม่ธันวา

แม่เองก็ทุกข์ใจที่ลูกต้องเห็นลูกลำบาก

ธันวา

แล้วแม่ไปกับเขาทำไม?

ธิดา : แม่ธันวา

แม่ไม่มีทางเลือก

ธิดา : แม่ธันวา

ลูกก็รู้ว่าเป็นคนที่มีอิทธิพลขนาดไหน

ธิดา : แม่ธันวา

ถ้าแม่ไม่ยอมเขา..

ธิดา : แม่ธันวา

เขาต้องฆ่าลูกแน่ๆ..

ธันวา

แม่..

Episode. 17

ระแวงรักฆาตกรข้างห้อง

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ