ระแวงรักฆาตกรข้างห้อง Episode. 7

Episode. 7

นะโม

เที่ยงแล้วไปหาไรกินกัน

ธันวา

//เหม่อ

นะโม

ไอ้ธัน

นะโม

ไอ้ธันโว้ย!

ธันวา

ห้ะ?

นะโม

เหม่ออะไรวะ?

นะโม

กูเรียกไม่ได้ยินเลยรึไง?

ธันวา

ได้ยิน

นะโม

แล้วทำไมมึงถึงไม่ตอบกูล่ะ?

ธันวา

กูรู้สึกว่ากูเห็นคนข้างห้องอยู่แถวๆนี้ว่ะ

นะโม

เห้ย

นะโม

คิดมากเพื่อน

นะโม

ถ้าเขาจะอยู่แถวๆนี้คงไม่แปลกหรอก

นะโม

แถวนี้ร้านค้าของกินเยอะแยะ

นะโม

เขาอาจจะมาซื้อของกินก็ได้

ธันวา

แต่กูเห็นตั้งแต่เช้าแล้วนะ

นะโม

ไม่น่าใช่หรอกไอ้ธัน

นะโม

มึงระแวงเขาเกินไปแล้ว

นะโม

เมื่อกี้มึงยังบอกเขาเป็นคนดีอยู่เลย

ธันวา

อืม

ธันวา

กูคงคิดไปเองแหละ

นะโม

กินข้าวเสร็จเดี๋ยวกูขับมอไซด์ไปส่ง

นะโม

จะได้รีบไปนอน

นะโม

มึงจะได้ไม่เบลอ

ธันวา

อืม

นะโม

กูเลี้ยงข้าวนะเว่ย

ธันวา

ไม่เป็นไร

ธันวา

เงินกูยังพอมีอยู่

นะโม

เลิกปฏิเสธแล้วให้กูเลี้ยงข้าวเถอะไอ้ธัน

ธันวา

เออ

ธันวา

ก็ได้

หลังจากกินข้าวเสร็จ

และมาส่งที่หอพัก

นะโม

กูกลับก่อนนะไอ้ธัน

ธันวา

เออ

ธันวา

ขับรถดีๆนะเว่ย

นะโม

เออ

นะโม

ไปแล้วนะเว่ย//ขับรถออกไป

ธันวา

//กำลังเดินกลับห้อง

ป้าเจ้าของหอพัก

ธันวา!

ธันวา

ครับป้า

ป้าเจ้าของหอพัก

เดือนหน้าแกไม่ต้องจ่ายค่าเช่าแล้วนะ

ธันวา

หือ?

ธันวา

ทำไมหรอป้า?

ป้าเจ้าของหอพัก

มีคนมาจ่ายค่าเช่าให้แกแล้ว

ป้าเจ้าของหอพัก

ค่าเช่าของเดือนนี้กับเดือนหน้า

ธันวา

แล้วใครเป็นคนจ่ายให้ผม?

ป้าเจ้าของหอพัก

เขาบอกฉันว่าไม่ให้บอกแก

ป้าเจ้าของหอพัก

ฉันมาบอกแกแค่นี้แหละ

ป้าเจ้าของหอพัก

ฉันไปเก็บค่าเช่าห้องอื่นต่อละ

ธันวา

ใครมาจ่ายค่าเช่าให้วะ?

ธันวา

//โทรหานะโม

อืด~อืด~//เสียงโทรศัพท์

รับสาย

นะโม

ว่าไง?📞

ธันวา

มึงได้มาจ่ายค่าเช่าให้กูมั้ย?📞

นะโม

ไม่นะ📞

นะโม

กูกับมึงก็อยู่ด้วยกันแล้วกูก็เพิ่งมาส่งมึงเมื่อกี้นี้เอง📞

ธันวา

เออ📞

ธันวา

แค่นี้แหละ📞

นะโม

ห้ะ?📞

นะโม

แค่นี้?📞

ธันวา

กูแค่อยากถามมึงเฉยๆ📞

นะโม

เออๆแค่นี้นะ📞

วางสาย

ธันวา

ถ้าไม่ใช่ไอ้นะโม

ธันวา

แล้วใครจ่ายวะ?

เลขห้อง506

ธันวา

//ไขกุญแจห้อง

กลับมาแล้วหรอครับ?

ธันวา

//สะดุ้ง

ธันวา

คะ...ครับ

ธันวา

ผมขอตัวเข้าห้องไปนอนก่อนนะครับ

อย่าลืมกินยานะครับ

ธันวา

เอ่อ...ครับ

มิ้ง

วา!

ธันวา

เอ้า?

ธันวา

มิ้งหรอ?

ธันวา

ไหนบอกไปเที่ยวกับเพื่อนไง?

มิ้ง

พอดีนะโมโทรมาหาบอกวาไม่สบายน่ะ

มิ้ง

มิ้งเลยเป็นห่วง

ธันวา

อ๋อ

ธันวา

เข้ามาในห้องก่อนสิมิ้ง

มิ้ง

อื้ม

มิ้ง

เอ่อ...นี่ใครอ่ะธันวา?

ธันวา

คนข้างห้องน่ะ

มิ้ง

อ๋อ

//จ้องเขม็ง

มิ้ง

//ขนลุกวาบ

ธันวา

เป็นไรรึเปล่ามิ้ง?

มิ้ง

ปะ...เปล่า

มิ้ง

งั้นมิ้งกลับก่อนนะวา

มิ้ง

อ่ะนี่//ยื่นถุงผลไม้ให้

มิ้ง

มิ้งซื้อผลไม้มาให้

มิ้ง

กินเยอะๆนะวา

ธันวา

อื้ม

มิ้ง

มิ้งไปก่อนนะ//ลุกลี้ลุกลน

ธันวา

กลับดีๆนะมิ้ง

มิ้ง

จ้า

มิ้ง

//หันไปมองคนข้างห้อง

มิ้ง

อะไรของเขาจ้องฉันอย่างกับจะฆ่ากันอย่างนั้นแหละ?//พึมพำ

มิ้ง

แต่งตัวซะอย่างกับฆาตกรเลย

มิ้ง

อึ๋ย~น่ากลัวจัง

ธันวา

....

ธันวา

แปลกจัง

ธันวา

ปกติมิ้งมาหาก็เข้าห้องมานั่งคุยกันตลอด

ธันวา

ทำไมวันนี้แปลก?

ธันวา

แล้วคุณยังไม่เข้าห้องอีกหรอครับ?

ผมแค่อยากเช็คดูว่าคุณกินยาหลังอาหารรึยัง

ธันวา

คุณนี่ดูเป็นห่วงผมจังเลยนะ//ขำเบาๆ

ใช่...หวงมาก..//พึมพำ

ธันวา

ห้ะ?

ธันวา

เมื่อกี้คุณพูดว่าอะไรนะ?

ผมยังไม่ได้พูดอะไรเลยนะครับ

ธันวา

สงสัยผมคงหูแว่ว

ธันวา

//กินยา

ธันวา

ผมขอตัวนอนก่อนนะครับ

ธันวา

ผมกินยาแล้วคุณกลับห้องไปเถอะ

ได้ครับ

ธันวา

//ปิดประตู+ล็อคห้อง

ธันวา

//นอนลงบนเตียง

ธันวา

อืม...เขาดูแปลกๆ

ธันวา

แต่คงไม่มีพิษมีภัยอะไรหรอก

ธันวา

อ่า...เพลียจัง

ธันวา

//เคลิ้มหลับ

. . . . . .

ลุงผวน : คนดูแลหอพัก

//กำลังกวาดรอบๆหอพัก

ลุงผวน : คนดูแลหอพัก

ขยะเยอะจริงๆเล้ย~

ลุงผวน : คนดูแลหอพัก

โอ้ย~นั่งพักก่อนดีกว่า//นั่งลงตรงโต๊ะหินอ่อน

ลุงผวน : คนดูแลหอพัก

เอ้า?

ลุงผวน : คนดูแลหอพัก

ไอ้หนุ่ม!

ลุงผวน : คนดูแลหอพัก

เอ็งเพิ่งมาเช่าใหม่หรอ?

ครับ

ลุงผวน : คนดูแลหอพัก

มาแทนคนที่อยู่ห้อง507ใช่มั้ย?

ใช่ครับ

ลุงผวน : คนดูแลหอพัก

หิ้วถุงอะไรมาน่ะ?

ลุงผวน : คนดูแลหอพัก

ถุงขยะหรอ?

ครับ

ลุงผวน : คนดูแลหอพัก

มาเดี๋ยวลุงเอาไปทิ้งให้

ไม่ต้องครับ

ผมจัดการเอง

ลุงผวน : คนดูแลหอพัก

เอ้า?

ลุงผวน : คนดูแลหอพัก

แล้วจะเอาไปทิ้งไหนล่ะไอ้หนุ่ม?

ลุงผวน : คนดูแลหอพัก

ถุงใหญ่ขนาดนี้หอบอะไรมาทิ้งล่ะเนี่ย?

...

ขยะสกปรกน่ะครับ...

//เดินออกไปนอกหอพัก

ลุงผวน : คนดูแลหอพัก

เอ้ะ?

ลุงผวน : คนดูแลหอพัก

อะไรของมันวะ?

ลุงผวน : คนดูแลหอพัก

ในหอมีคนแปลกๆแบบนี้ด้วยเรอะ?

ลุงผวน : คนดูแลหอพัก

แล้วดูซิแต่งตัวอะไรของมัน?

ลุงผวน : คนดูแลหอพัก

ปิดหน้าปิดตาซะมิดชิดเลย

. . . . . .

19.00น.

ธันวา

อา....//ตื่นงัวเงีย

ธันวา

กี่โมงแล้วนะ?

ธันวา

//หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู

ธันวา

1ทุ่มแล้วหรอ?

ธันวา

ก็ว่าทำไมหิวข้าวจัง

ธันวา

ในตู้ก็เหลือมาม่าอยู่2ห่อกับไข่ใบนึงแล้วก็ผลไม้ที่มิ้งซื้อมาให้

ธันวา

ต้มมาม่าใส่ไข่ประทังหิวไปก่อนแล้วกัน

ธันวา

หลับนานเหมือนกันนะเนี่ย

ธันวา

//เปิดตู้เย็น

ธันวา

หือ?

ธันวา

อะไรวะเนี่ย?

ธันวา

ทำไมมีของกินเต็มตู้เย็นไปหมดเลยล่ะ?

ธันวา

เราไม่ได้ซื้อมานี่หว่า?

ธันวา

ใครเอาของกินมาใส่ไว้ให้เนี่ย?

ธันวา

สงสัยตั้งแต่จ่ายค่าเช่าให้แล้ว

ธันวา

ช่างมันแล้วกัน

ธันวา

ตอนนี้หิวมากต้องมีอะไรตกถึงท้องก่อน

ธันวา

ไม่งั้นมะรืนนี้ไปทำงานไม่ได้แน่ๆ

ธันวา

ไม่รู้นะว่าใครเอามาให้

ธันวา

แต่ขอบใจมากแล้วกัน

//แอบฟังอยู่นอกประตู

//ยิ้ม

Episode. 7

ระแวงรักฆาตกรข้างห้อง

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ