Episode. 16

:
Episode. 16
:
ธันวา
ธันวา
//กำลังล็อคประตูห้อง
ธันวา
ธันวา
ธันวา
//หันไปมอง
ธันวา
ธันวา
แม่...
ธิดา : แม่ธันวา
ธิดา : แม่ธันวา
แม่ขอคุยด้วยหน่อยได้มั้ย?
ธันวา
ธันวา
ผมต้องไปทำงานแต่เช้า
ธันวา
ธันวา
แม่กลับไปเถอะครับ
ธิดา : แม่ธันวา
ธิดา : แม่ธันวา
ทำไมทุกครั้งที่เจอกันลูกจะต้องคอยผลักไสไล่ส่งแม่ตลอด
ธิดา : แม่ธันวา
ธิดา : แม่ธันวา
ลูกเกลียดแม่มากเลยงั้นหรอ?
ธันวา
ธันวา
...
ธันวา
ธันวา
ผมไม่ได้เกลียด
ธิดา : แม่ธันวา
ธิดา : แม่ธันวา
แล้วทำไมถึงไม่ยอมคุยกับแม่สักทีล่ะ?
ธิดา : แม่ธันวา
ธิดา : แม่ธันวา
หรือธันยังลืมเรื่องเมื่อ13ปีก่อนไม่ได้
ธิดา : แม่ธันวา
ธิดา : แม่ธันวา
มันผ่านมานานแล้วนะลูก
ธันวา
ธันวา
แม่ก็พูดได้ว่ามันผ่านมานานแล้ว
ธิดา : แม่ธันวา
ธิดา : แม่ธันวา
แม่ขอโทษ...
ธิดา : แม่ธันวา
ธิดา : แม่ธันวา
ฟังแม่อธิบายก่อนได้มั้ย?
ธิดา : แม่ธันวา
ธิดา : แม่ธันวา
แม่มีเรื่องสำคัญที่ต้องคุยกับลูก
ธันวา
ธันวา
แต่ผมไม่มีอะไรอยากจะคุยกับแม่
ธันวา
ธันวา
ตอนนี้แม่มาขอโทษ
ธันวา
ธันวา
แล้วตอนนั้นทำไมแม่ถึงคิดไม่ได้
ธิดา : แม่ธันวา
ธิดา : แม่ธันวา
ธันวาลูก...
ธันวา
ธันวา
เห้อ...
ธันวา
ธันวา
ผมต้องไปทำงานแล้ว
ธันวา
ธันวา
แม่กลับไปเถอะ...
ธันวา
ธันวา
//เดินออกไป
. . . . . . .
ที่บริษัท
นะโม
นะโม
เอ้า?
นะโม
นะโม
เป็นอะไรของมึงไอ้ธัน?
นะโม
นะโม
กูเห็นมึงทำหน้าเครียดตั้งแต่เดินเข้าบริษัทมาละ
นะโม
นะโม
มีเรื่องอะไรอีกไอ้ธัน?
ธันวา
ธันวา
แม่กูมาหาเมื่อเช้านี้..
นะโม
นะโม
//มอง
นะโม
นะโม
คุณน้าหรอ?
ธันวา
ธันวา
อืม
นะโม
นะโม
พอมึงบอกกูว่าแม่มึงมาหา
นะโม
นะโม
กูก็พอเดาออกละทำไมมึงถึงทำหน้าบึ้งแบบนี้
นะโม
นะโม
แล้วแม่มึงล่ะ?
ธันวา
ธันวา
กูบอกให้กลับไปแล้ว
นะโม
นะโม
เออ..
นะโม
นะโม
กูเข้าใจว่ามึงน่ะ
นะโม
นะโม
ยังไม่ลืมเรื่องเมื่อ13ปีก่อน
นะโม
นะโม
แล้วมึงได้คุยอะไรกับแม่มึงบ้างมั้ย?
ธันวา
ธันวา
ไม่..
นะโม
นะโม
อืม..
นะโม
นะโม
กูขอโทษแล้วกันที่ถามมึงเรื่องแม่
ธันวา
ธันวา
ไม่เป็นไร
นะโม
นะโม
ว่าแต่มึงไม่สบายหรอ?
นะโม
นะโม
หน้าดูซีดๆ
ธันวา
ธันวา
เออ
ธันวา
ธันวา
นิดหน่อย
นะโม
นะโม
กูว่าแล้ว~
นะโม
นะโม
ยังไงกูก็คิดไม่ผิดจริงๆ
นะโม
นะโม
คนอย่างมึง2วันดี4วันไข้
นะโม
นะโม
บอกแล้วว่าอย่าทำโอไม่เชื่อกู
ธันวา
ธันวา
อย่างน้อยมันก็พอค่าอยู่ค่ากินกูแล้วกัน
ธันวา
ธันวา
ถึงจะเหนื่อยยังไง
ธันวา
ธันวา
ชีวิตมันก็ต้องดิ้นรนเพื่อปากท้องอยู่แล้ว
ธันวา
ธันวา
นี่แหละชีวิตจริง
นะโม
นะโม
เออ
นะโม
นะโม
พอมึงพูดแบบนี้แล้วกูไปไม่เป็นเลย
ธันวา
ธันวา
เย็นนี้กูกะว่าจะไปหามิ้งที่คอนโด
นะโม
นะโม
แล้วมึงบอกมิ้งรึยัง?
ธันวา
ธันวา
โทรไปบอกแล้ว
ธันวา
ธันวา
แต่มิ้งบอกเอาไว้วันอื่น
ธันวา
ธันวา
เพราะมีพวกเพื่อนๆมานอนด้วยที่คอนโด
ธันวา
ธันวา
กูเลยไม่อยากรบกวนเวลาส่วนตัวของมิ้ง
นะโม
นะโม
มึงนี่ตามใจแฟนทุกเรื่องเลย
ธันวา
ธันวา
กูกับมิ้งเป็นแฟนกันก็จริง
ธันวา
ธันวา
แต่จะให้กูตามหึงตามหวงเหมือนคนบ้า
ธันวา
ธันวา
แบบนั้นจะทำให้มิ้งรู้สึกอึดอัดและไม่สบายใจเอาเปล่าๆ
ธันวา
ธันวา
คนเป็นแฟนกันไม่ใช่ว่าจะต้องตัวติดกันตลอดเวลา
ธันวา
ธันวา
มันต้องแบ่งเวลาส่วนตัวให้กันและกันด้วย
นะโม
นะโม
มิ้งโชคดีนะเนี่ยได้มึงเป็นแฟน
นะโม
นะโม
ว่าแต่มึงมีแฟนแล้ว
นะโม
นะโม
กูก็อยากมีแฟนน่ารักๆบ้างจัง
นะโม
นะโม
เนี่ย!
นะโม
นะโม
พูดแล้วจะร้อง!
ธันวา
ธันวา
มึงจะตะโกนหามารดามึงหรอ?
นะโม
นะโม
มึงไม่เข้าใจคนโสด!
ธันวา
ธันวา
เรื่องของมึง
ธันวา
ธันวา
กูจะทำงานต่อแล้ว
นะโม
นะโม
มึงไม่สงสารกูรึไงกูไม่มีแฟนเนี่ย
ธันวา
ธันวา
อยากมีมึงก็หาเอาเองสิวะ
นะโม
นะโม
เออจริง
ธันวา
ธันวา
กว่าจะฉลาดขึ้นมา
นะโม
นะโม
มึงหลอกด่ากูว่าโง่หรอ?
ธันวา
ธันวา
เพิ่งรู้?
นะโม
นะโม
โถ~ไอ้เวรรักเพื่อนจริงๆ
ธันวา
ธันวา
นั่งทำงานไป
ธันวา
ธันวา
พูดมากอยู่นั่นแหละ
นะโม
นะโม
เออ!
ธันวา
ธันวา
//มองไปข้างนอกหน้าต่าง
นะโม
นะโม
อะไรของมึงอีกไอ้ธัน?
ธันวา
ธันวา
กูเห็นคนข้างห้อง
นะโม
นะโม
เขาอาจจะมาซื้อของรึเปล่า?
นะโม
นะโม
แถวนี้ร้านค้าของกินมันเยอะจะตาย
นะโม
นะโม
ห้างก็อยู่ใกล้ๆ
นะโม
นะโม
หรือมึงกลัวเขาแอบบตามมึงมา?
ธันวา
ธันวา
เปล่า
นะโม
นะโม
เปล่า?
นะโม
นะโม
แล้วทำไมมึงทำหน้าแบบนั้นเล่า?
นะโม
นะโม
ระแวงเขาเกินไปแล้วมึงน่ะ
ธันวา
ธันวา
ก็นิดหน่อย
ธันวา
ธันวา
กูพยายามไม่คิดมากอยู่
นะโม
นะโม
เขาก็คงเดินซื้อของกินไปตุนไว้ที่หอแหละ
ธันวา
ธันวา
อืม
ยศ
ยศ
โอ้ย~เมื่อยชะมัดเลย
ยศ
ยศ
ถ้าเป็นไปได้นะพี่อยากนอนอยู่ที่บ้านนานๆ
ยศ
ยศ
ขี้เกียจมาทำงานตอนเช้า
นะโม
นะโม
ท่านประธานหักเงินเดือนนะพี่
นะโม
นะโม
ถ้าพี่ทำแบบนั้นน่ะ
ยศ
ยศ
ก็ใช่ไง
ยศ
ยศ
เมื่อคืนพี่ดูข่าวมาด้วยล่ะ
นะโม
นะโม
ข่าวคนหายอีกแล้วใช่มั้ย?
ยศ
ยศ
ใช่
ยศ
ยศ
รู้สึกจะเป็นพนักงานในบริษัทเราอีกแล้ว
ยศ
ยศ
เพราะเห็นคนในบริษัทแอบคุยกันว่าพนักงานคนนี้
ยศ
ยศ
ไม่มาทำงานแล้วตั้ง5วัน
นะโม
นะโม
ผมนี่ขนลุกตั้งแต่เท้าขึ้นมายันหัวเลย
นะโม
นะโม
เห็นในข่าวบอกหายไปแบบไร้ร่องรอยเหมือนกัน
นะโม
นะโม
ไอ้คนนี้ก็เป็นคนที่เคยนินทามึงเหมือนกันนี่ไอ้ธัน
นะโม
นะโม
แถมมันยังชอบทำหน้าทำตารังเกียจมึงด้วย
ยศ
ยศ
นั่นสิ
ยศ
ยศ
คนที่หายไปก็มีแต่คนที่เคยทำไม่ดีกับธันทั้งนั้นเลย
ยศ
ยศ
ธันว่าแปลกมั้ย?
ธันวา
ธันวา
ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน
ธันวา
ธันวา
ถ้ามีคนหายไปถึง3คนแบบนี้
ธันวา
ธันวา
มันต้องเป็นเรื่องใหญ่แน่ๆ
นะโม
นะโม
กูเห็นด้วย
ยศ
ยศ
พี่กลัวว่ารอบหน้าจะมีคนหายไปอีกน่ะสิ
นะโม
นะโม
พี่ก็พูดเป็นลางไปได้นะ
นะโม
นะโม
คนยิ่งกลัวๆอยู่
ยศ
ยศ
พี่แค่เดาเฉยๆ
นะโม
นะโม
ขออย่างนึงรายต่อไปอย่าเป็นผมก็พอ
นะโม
นะโม
ไม่มีใครหายไปเลยยิ่งดี
ยศ
ยศ
พูดไปเรื่อยนะโม
ธันวา
ธันวา
//มองไปข้างนอกหน้าต่าง
?
?
//มองขึ้นมา
?
?
//ยิ้ม
ธันวา
ธันวา
//สะดุ้ง
ธันวา
ธันวา
//รีบหันกลับมา
ธันวา
ธันวา
ใจเย็นๆ
ธันวา
ธันวา
อาจจะไม่มีอะไรก็ได้...
:
Episode. 16
:
ระแวงรักฆาตกรข้างห้อง
ฮอต

Comments

ソムジョイ!

ソムジョイ!

มองเห็นได้ไง? ใส่แมส และหนูไม่ได้อยู่ชั้นสูงๆหรอแบบที่ทำงานมีหลายชั้น

2024-04-08

2

อืมส์~..อ่าส์~..อมลึกๆค่ะคนดี

อืมส์~..อ่าส์~..อมลึกๆค่ะคนดี

พ่อพระมากเวอร์💕💖🫶

2024-04-04

0

ﮩ٨ـﮩﮩ٨ـ♡ﮩ٨ـﮩﮩ٨ـ

ﮩ٨ـﮩﮩ٨ـ♡ﮩ٨ـﮩﮩ٨ـ

มีผู้ชายแบบธันวาขายไหมคะ ซึ้งมากลูกเป็นคนดีสุดๆ🥲

2024-03-28

14

ทั้งหมด

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!