06

ลมหนาวของเวียงพิงค์
06
. . .
วันต่อมา
สาวความจากเมื่อวาน หลังจากเรื่องทุกอย่างเสร็จสิ้นลง ข้าเจ้าได้ย้ายตัวเองเเละข้าวของที่ไม่มากเเละไม่น้อยนักนั้นเข้ามาที่เรือนเล็กข้างบ้านผู้เป็นนายอย่างพ่อเลี้ยง
เขาพยายามที่จะหาทางติดต่อพี่เขตเเดนอยู่เสมอ เเต่ก็ดูเหมือนว่าที่นี่จะไร้สัญญาณอินเตอร์เน็ต เพราะ เเบบนี้เขาจึงไม่ได้ใช้โทรศัพท์เลย
ทีเเรกคิดว่าหากติดต่อกลับไปคงดีกว่า เพราะเเม้จะไม่มีสัญญาณอินเตอร์เน็ตให้ทัก เเต่อย่างน้อยก็มีเบอร์โทรศัพท์ให้โทร มันดีกว่าตรงที่หากมีเรื่องอะไรจะได้คุยเลย ไม่ต้องมานั่งพิมพ์เพราะกว่าจะพิมพ์เรื่องที่คิดจะพูดก็คงลืมสิ้นเเล้วเพราะมัวเเต่ตอบคำถามอีกคน คนที่พิมพ์เร็วกว่าเราบ้างในบางที
เเต่เหมือนว่าเคราะห์มันจะซ้ำเเลกรรมมันจะซัด
เงินในโทรศัพท์มือถือหมด เเถมถามหาคนเเถวนี้ก็มีเเต่บอกว่าต้องออกไปด้านนอก เข้าตัวเมือง จึงเป็นเรื่องยากมากสำหรับข้าเจ้าที่ไม่มียานพาหนะในการขับขี่
เเลถึงมี ข้าเจ้าก็ขับไม่เป็น
07:45
ก็อกๆๆ
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
//💤
ก็อกๆๆ
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
//💤
เหตุเพราะการเดินทางที่เเสนยาวไกล ตอนมาก็นอนไม่ค่อยหลับเพราะความเกรงใจมันอยู่เต็มอก
พอได้นอนเเบบปล่อยตัวปล่อยใจเเล้วจึงลึกเสียจนไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย
ตุบ!!ๆๆ
จากเสียงเคาะเปลี่ยนเป็นเสียงทุบ
มันดังเสียจน...
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
//สะดุ้ง
เเกร็ก!!
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
พ่อเลี้ยง!มาได้ยังไงจ๊ะ!
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
//เอาผ้าคลุมตัว
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
กูเคาะทำไมไม่เปิด//ขมวดคิ้ว
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
เคาะ..เหรอจ๊ะ
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
เออ
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
กูเคาะอยู่นานสองนาน
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
นึกว่าจะเป็นอะไรเลยเปิดเข้ามา
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
เเล้วทำไมมึงไม่เปิดว่ะ
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
หนู...ไม่ได้ยินจ้ะ
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
นี่มันกี่โมงกี่ยามเเล้ว ไม่รู้จักตื่นไปทำการทำงาน
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
กูไม่ได้ให้มึงมาอยู่ที่นี่ฟรีนะไอ้ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
...//ดูเวลา
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
อยู่เมืองกรุงกูไม่รู้มึงใช้ชีวิตยังไง
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
ที่นั้นเข้างานเวลาไหน
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
เเต่ที่นี่
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
อย่างสายสุดหกโมงเช้ามึงต้องเข้างานเเล้ว
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
จ้ะ
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
หนูขอโทษจ้ะ
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
หนูไม่รู้
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
รีบลุก เเล้วรีบขึ้นเรือนกูเสีย
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
กูจะรออยู่ที่นั้น
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
อย่าให้รู้ว่าอู้
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
จ้ะ
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
เเล้วหนูก็ไม่ใช่คนเเบบนั้นนะพ่อ
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
หนูไม่อู้หรอก
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
เออ
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
ให้มันจริง
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
จ้ะ!พ่อ
เเล้วเวียงพิงค์ก็ออกไปจากห้องของข้าเจ้า ปล่อยให้ข้าเจ้าจัดการธุระส่วนตัวให้เรียบร้อย
. . .
ณ.เรือนใหญ่ของเวียงพิงค์
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
ต้องเดินเข้าไปเลย เหรอ..//พึมพำ
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
ต้องเข้าทางไหน..
เป็นเพราะบ้านหลังนี้ค่อนข้างกว้างใหญ่ มองดูเเล้วเข้าไปด้านในคงมีห้องหับหลายห้องหลายโซน
เขาไม่รู้ว่าควรจะเข้าทางไหน เเละไปที่ห้องไหน
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
เข้าทางนี้//ออกมา
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
อ้ะ!//ตกใจ
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
จ้ะ!
เเล้วข้าเจ้าก็เดินตามผู้ใหญ่อย่างเวียงพิงค์ไป
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
พ่อรู้ได้ยังไงจ๊ะ ว่าหนูเข้าบ้านไม่ถูก//เดินตามหลัง
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
กูรู้หมดเเหละข้าเจ้า //เดินนำ
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
พ่อมีผีมาบอกเหรอจ๊ะ! //เริ่มกลัว
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
ทำไม//หันมาหา
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
มึงกลัว?//เลิกคิ้วขึ้น
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
นะ-...นิดหน่อยจ้ะ //ตะกุกตะกัก
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
หึ//ยิ้ม
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
มันไม่ทำอะไรมึงหรอก
พ่อ เเม่กลัวหนูเหรอ//เสียงกุมารที่เลี้ยงไว้
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
เเสดงว่ามีสินะจ๊ะ!//ตกใจ
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
เออ
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
อยู่ข้างมึง..
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
พ่อเลี้ยง!//รีบวิ่งไปเกาะเเขนทันที
พ่อ เเม่กลัวหนูจริงด้วย
ใช่พ่อ น้องไม่อยากให้เเม่กลัว
พ่อช่วยหน่อยสิพ่อ
อย่าให้เเม่กลัวพวกหนู
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
//ได้ยิน เเต่ไม่ได้สนใจมาก เพราะเดี๋ยวข้าเจ้าจะกลัว
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
จะ...จ๊ะพ่อ
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
ฟังกู
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
//ฟัง
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
มันไม่ทำอะไรมึง
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
มันทำอะไรมึงไม่ได้
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
เเลพวกมันนั้นก็หาใช่ผีร้ายไม่
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
มันคือผีดี
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
...
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
คอยอยู่กับกูกับมึง
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
อยู่เป็นเพื่อน คอยดูเเลมึงไม่ให้มึงเป็นอะไร
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
...
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
ถ้ามีอะไรมันจะมาบอกกู
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
ให้ได้ช่วยมึง
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
...
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
ไม่ต้องกลัวมัน
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
มึงจำคำกูไว้
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
...จ้ะ
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
หนูไม่กลัวเเล้ว//ปล่อยมือออกจากเเขนหนา
เเม่ไม่กลัวพวกหนูเเล้วพ่อ
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
เออ ไม่กลัวพวกมึง
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
จ๊ะ?
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
เปล่า
คิกๆ
พ่อทำเเม่งง
คิกๆๆ//วิ่งเล่นในบ้าน
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
พ่อคุยกับผีใช่ไหมจ๊ะ
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
...
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
พ่อได้ยินด้วยเหรอจ๊ะ //สงสัย
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
เเล้วเห็นหน้าด้วยไหมจ๊ะ
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
พ่อเห็นหน้าดีไหม
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
หรือเห็นหน้าเละ
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
หนูมีโอกาสได้เห็นไหมจ๊ะ
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
หนูไม่อยากเห็นหน้าเละนะพ่อ
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
หนูกลัว...
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
อืม
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
เมื่อถึงเวลา วันนึงมึงจะรู้ทุกคำตอบของทุกสิ่งที่มึงตั้งคำถาม
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
วันนี้มึงไปทำงานซะ
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
กูจะอธิบายให้มึงฟัง
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
จ้ะพ่อ
. .
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
กูพามึงดูห้องหมดเเล้ว
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
มึงจำได้ใช่ไหม
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
จำได้จ้ะ
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
อืม...ดี
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
สิ่งที่มึงต้องทำคือ
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
//ตั้งใจฟัง
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
เก็บกวาดห้องนอนกูให้เรียบร้อย
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
ห้องทำงาน
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
ห้องรับเเขกนี้ที่มึงนั่ง
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
ห้องพระ ห้องนี้มึงต้องทำให้มันดีๆ อย่าไปหยิบจับมั่วซั่ว เดี๋ยวมึงจะเป็นอะไรไป
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
หนูไหว้ได้ไหมจ๊ะ
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
อืม
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
ได้
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
จ้ะ
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
มีสี่ห้อง ที่มึงต้องจัดการ
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
จ้ะ
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
ต่อจากนั้น
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
มึงเเค่คอยทำอาหารให้กูทุกมื้อ
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
..ยกเว้นมื้อเช้า
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
ทำไมจ๊ะ
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
กูไม่กินข้าวเช้า
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
...ออ จ้ะ
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
ทำเสร็จก็เอาไปให้กูที่ทำงาน
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
ห้องที่มึงเคยเข้าไปตอนสมัครงาน
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
....
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
ทำไม
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
ตอนหนูเข้าหนูไม่ได้มอง
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
ตอนออกก็ไม่ได้ดู
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
เเล้วหนูจะไปยังไงหล่ะจ๊ะพ่อ
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
...
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
เดี๋ยวกูให้คนนำไปวันเเรก
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
ขอบคุณจ้ะ//🙏🏻
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
กูสั่งอะไรก็ให้ทำตาม
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
ทำตัวให้ดี
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
เงินเดือนมึงกูจ่ายให้ไม่ขาด เเต่จะเกินไหมก็อีกเรื่องหนึ่ง
ข้าเจ้า
ข้าเจ้า
จ้ะ ขอบคุณจ้ะ//🙏🏻
เวียงพิงค์
เวียงพิงค์
อืม
✿◕⁠◕⁠◕⁠◕⁠◕⁠◕⁠◕⁠◕⁠◕⁠◕⁠◕⁠◕⁠✿
ดร.สมศรี หวังกระแทกคาง
ดร.สมศรี หวังกระแทกคาง
มาเเล้ววว
ดร.สมศรี หวังกระแทกคาง
ดร.สมศรี หวังกระแทกคาง
ว่าจะลงเมื่อวาน เเต่ทำได้ครึ่งตอนก็ลืมทำเพิ่ม
ดร.สมศรี หวังกระแทกคาง
ดร.สมศรี หวังกระแทกคาง
ขยายความเพิ่มเติมนะคะ
ดร.สมศรี หวังกระแทกคาง
ดร.สมศรี หวังกระแทกคาง
เนื้อหาจะมีความโบราณๆหน่อย เเบบ ที่ใช้คำว่าเรือน ใช้คำบางคำออกเเนวเก่าไปบ้าง
ดร.สมศรี หวังกระแทกคาง
ดร.สมศรี หวังกระแทกคาง
เนื่องจากยุคของเรื่องจะเป็นช่วงประมาณ พ.ศ.เก่าๆเลยค่ะ
ดร.สมศรี หวังกระแทกคาง
ดร.สมศรี หวังกระแทกคาง
ไม่รู้จะอธิบาย พ.ศ.เป็นอะไรดี
ดร.สมศรี หวังกระแทกคาง
ดร.สมศรี หวังกระแทกคาง
เลยมีปนศัพท์เก่าบ้างค่ะ
ดร.สมศรี หวังกระแทกคาง
ดร.สมศรี หวังกระแทกคาง
ปล.พ่อเลี้ยงเป็นคนมีของนะคะ
เลือกตอน

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!