Dandelion หวนคืนสู่ความทรงจำ
ตอนที่ 1
…
เธอจำสัญญาของเราได้ไหม ?
เห็นเพียงแค่ใบหน้าที่เลือนลาง
จำไม่ได้สักนิดว่านี่มันคือความทรงจำอะไรกัน…
ในทุกคืนฉันมักฝันแบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า พร้อมมีอาการปวดหัวตามมา
มะลิ
ฉันไม่เคยจำได้เลยว่าเธอเป็นใครกัน..
มะลิ
แม่คะ ทำไมตื่นเช้าจัง
ฉันเห็นแม่อยู่ที่ครัวในเวลารุ่งสาง ซึ่งปกติฉันไม่ค่อยเห็นแม่กลับมาพักผ่อนที่บ้าน
แม่พิม
ลูกจำวันเกิดตัวเองไม่ได้หรอ หื้ม555
มะลิ
เอ่ออ… จริงด้วยสิ ปกติหนูมีเรียนเช้า บ่าย ค่ำ จนลืมวันเกิดตัวเองเลย…
วันนี้เป็นวันที่ 20 ตุลาคม ตรงกับวันเกิดของฉัน
แม่พิม
วันนี้ลูกอยากกินอะไรเอ่ย?
มะลิ
หนูตามใจคุณแม่แล้วกันค่ะ หนูไม่ค่อยได้อยู่กับแม่ด้วยสิ
คุณแม่พิมมักทำงานตลอดเวลา แม้วันหยุดคุณแม่ก็ไม่ได้หยุดด้วย
นั่นคือเหตุผลที่ฉันไม่ค่อยเห็นแม่พิมที่บ้าน
หลังจากที่ฉันเก็บเรื่องราวที่ฉันฝันมาตลอด
จนฉันอยากหายข้อสงสัยว่าสิ่งที่เกิดขึ้นมานั้นคืออะไรกัน…
มะลิ
ตอนเด็กเคยเกิดเรื่องไม่ดีกับหนูหรือเปล่าคะ?
แม่พิม
ไม่นะ ทำไมหนูถึงถามแบบนั้นล่ะ?
แม่พิม
เกิดอะไรขึ้นกับลูกหรือเปล่า ?
มะลิ
เปล่าค่ะ แค่ช่วงนี้ฝันบ่อยมาก
มะลิ
ตอนเด็กลูกเคยฝันถึงผู้ชายคนหนึ่ง..
มะลิ
ตอนนั้นลูกฝันไม่บ่อยเหมือนช่วงนี้
มะลิ
หลังจากที่ลูกอายุได้ 15 ปี ลูกฝันถึงเขาบ่อยขึ้น
แม่พิม
แต่ลูกไม่เคยมีเพื่อนสนิทเป็นผู้ชายนะ
แล้วนี่คือความฝัน หรือ ความทรงจำอะไรกันแน่
แม่พิม
ลูกอยากกินอะไรไหม แม่จะได้เตรียมไว้ให้
แม่พิม
วันนี้แม่ลางานด้วยนะ
แม่ของฉันเดินไปเตรียมอาหารให้ฉัน
ซึ่งวันนี้ฉันมีเรียนเช้าและบ่าย ฉันคิดว่าจะใช้เวลาร่วมกับคุณแม่ในช่วงเย็น
กว่าจะได้มีเวลาอยู่ร่วมกันนั้นแทบยาก
แม่พิม
นี่จ่ะลูก แม่เตรียมแซนด์วิชใส่ปูอัดของโปรดลูกด้วย
แม่พิม
เผื่อลูกกินข้าวไม่ทัน
ฉันส่งรอยยิ้มให้คุณแม่ก่อนเดินออกจากบ้าน
ในระหว่างที่ฉันเดินทางไปมหาวิทยาลัย
มันช่างน่าคุ้นเคยเหลือเกิน…
น้ำตาของฉันเริ่มไหลรินเรื่อยๆ
Comments