Dandelion หวนคืนสู่ความทรงจำ
ตอนที่ 3
ผมเพิ่งย้ายมาอยู่เมือง เตวิช ได้ไม่นาน
“ เตวิช ” ชื่อเมืองที่ผู้แต่งสมมติขึ้น
มัลลิกา
พรุ่งนี้มีงานบุญที่วัดไปด้วยกันไหม
ทว่า ผมแอบหลงรักหญิงสาวคนหนึ่ง
“ มัลลิกา ” เธอเป็นเพื่อนสมัยเด็กของผม
พวกเราเพิ่งได้เจอกันในรอบหลายปี
ผมย้ายมาที่นี่เพื่อมาเรียนโรงเรียนมัธยม
จนวันเวลาล่วงเลยไป ผมได้ขอเธอเป็นแฟน
ผมกับเธอนั่งข้างริมแม่น้ำข้างโรงเรียน
ผมของเธอพลิ้วสไวตามแรงของลม
เธอหัวเราะกลบเกลื่อน แต่ใบหน้าของเธอแดงระเรื่อ
ใบหน้าของเธอเริ่มแดงขึ้นเรื่อยๆ
มัลลิกา
เดี๋ยวมะลิกลับบ้านก่อนนะ
ในระหว่างที่ผมเดินไปส่งเธอที่บ้าน
ท้องฟ้าเริ่มมืดขึ้นเรื่อยๆ
จนกระทั่งได้ยินเสียงฟ้าผ่า
มัลลิกา
อัญ มันน่ากลัวมากเลยนะ
ผมรีบพาเธอไปยังวัดแห่งหนึ่ง
ซึ่งสถานที่นี้เป็นบริเวณที่หลบภัยที่ใกล้ที่สุด
พอผมกับเธออยู่ในวัดฝนก็เริ่มตกรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ
มีชายแก่ผู้หนึ่ง รูปร่างค่อนข้างสูง หน้าตาไม่ค่อยเป็นมิตรมากนัก
น้ำเสียงของชายแก่ผู้นั้นทุ้มลงเรื่อยจนน่ากลัว
…
ระวังคนใกล้ชิดพวกเอ็งให้ดี
…
เอาเป็นว่าพวกเอ็งระวังไว้ให้ดี
…
ฝนเริ่มหยุดแล้วพวกเอ็งกลับได้แล้ว
พอชายแก่ผู้นั้นพูดเสร็จฝนเริ่มหยุดทันที
พอผมหันหน้าไปยังอีกฝั่งผม ไม่พบเจอคุณลุงอีกเลย
มัลลิกา
อัญ ฉันรู้สึกขนลุก
ผมถอดเสื้อชั้นนอกส่งให้มะลิ
อัญ
รีบกลับกันเถอะ ท้องฟ้าเริ่มมืดแล้ว
พอผมเดินไปส่งมัลลิกาถึงหน้าบ้าน ผมรู้สึกแปลก
ราวกับว่ามีสายตาจับจ้องมาที่ผม
มัลลิกา
มะลิเข้าบ้านก่อนนะ
ผมเดินทางกลับไปยังที่บ้านของผม
ลุงชู
ทำไมเองกลับดึกขนาดนี้
ลุงชูคือพี่ชายของพ่อของผม
ตั้งแต่พ่อของผมเสียไปมีแค่ลุงที่ดูแลผมจนถึงปัจจุบัน
ลุงชู
ข้าเตือนเอ็งครั้งสุดท้าย
ลุงชู
อย่ายุ่งกับมัลลิกามากนัก
Comments