ฮองเฮาแค้นรัก Ep. 4

…

อาฟู่

เดี๋ยวหม่อมฉันไปเปลี่ยน..ให้เพคะ

อาฟู่

ท่านหญิง..

อาฟู่จับแก้วชาไว้

หวังเผิงหราน(อดีต)

ไม่เป็นไร..ข้าไม่อยากดื่มชาแล้ว

อาฟู่

ได้โปรดเพคะ

อาฟู่

หม่อมฉันขอชดใช้ความผิดครั้งนี้ด้วยเพคะ

หวังเผิงหราน(อดีต)

ไม่เป็นไรจริงๆ

ทั้งสองคนยื้อแก้วชากันอยู่นาน

จื่อม่าน

อ้ะ!..ฮ่องเต้เสด็จมาหรือนี่

อาฟู่

..//นิ่งไป

หวังเผิงหราน(อดีต)

//หันไปมอง

หวังเผิงหราน(อดีต)

มาอีกจงได้

อยู่ๆความคิดบ้าๆในหัวของอาฟู่ก็ก่อตัวขึ้น

นางจงใจปล่อยแก้วชาตกแตก

หวังเผิงหราน(อดีต)

กรี๊ด!..//ตกใจ

เศษแก้วบาดเท้าเผิงหราน

แต่จิ่งถิงกลับมองไม่เห็น

สายตาของเขามองไปที่อาฟู่แทน

อาฟู่

ขออภัยเพคะ..ขออภัยเพคะ//พูดซ้ำๆ

ฉู่อิน

ท่านหญิง..เลือดของท่านออกแล้ว

อาฟู่ไม่เกรงกลัวหยิบเศษแก้มขึ้นเต็มสองมือ

จนเศษบาดมือนาง

หวังเผิงหราน(อดีต)

นี่เจ้า..ทำอะไรน่ะ//ปัดเศษแก้วในมืออาฟู่

อาฟู่

ข้าน้อยรับใช้ไม่ดีโปรดท่านหญิงทรงลงโทษ

ไป๋จิ่งถิง

อาฟู่..

พอเห็นเขาเดินมาใกล้

เผิงหรานก็นิ่งไป

ไป๋จิ่งถิงประคบประหงมนาง

โดยไม่สนใจใยดีเผิงทหรานแม้แต่น้อย

ฉู่อิน

คงต้องตามหมอหลวงแล้วเพคะ..ท่านหญิงเท้าของท่าน

ไป๋จิ่งถิง

เผิงหราน..เจ้าเป็นอะไรหรือไม่//ปล่อยอาฟู่

หวังเผิงหราน(อดีต)

ข้าไม่เป็นอะไร..//ถอยออก

เผิงหรานยังคงเจ็บปวดกับรักที่ไม่สมหวัง

แต่นางก็ยังนึกลึกๆเสมอว่า

หากนางเป็นฮองเฮาของเขาสักวันเขาจะเปลี่ยนใจกลับมาหาเธออีกครั้ง

หลายวันผ่านไปเข้าสู่พิธีสมรส

ชุดสมรส

เผิงหรานนั่งเกี้ยวที่ประดับงดงามระกานตา

จากจวนอ๋องไปยังพระราชวัง

ชาวบ้านและผู้คนแสดงความยินดีกับเต็มสองข้างทาง

แต่ตัวเจ้าสาวกลับได้แต่ฝืนยิ้ม

ขณะที่นั่งเกี้ยว เผิงหรานยังคงหลอกตนว่ามันคงจะไม่มีอะไรแย่ไปกว่านี้อีกแล้ว

แต่ก่อนจะข้ามประตูวังไป เผิงหรานก็เห็นอาฟู่

ที่มีใบหน้าเศร้า ทำให้นางรู้สึกผิด

อาฟู่

(หรือบางที..ข้าไม่ควรใจกว้างขนาดนี้)

อาฟู่

(ข้างกายฝ่าบาทควรเป็นข้า..ข้าไม่สมควรต้องได้รับความไม่ยุติธรรมนี้)

เผิงหรานกำมือแน่น

หลังจากถึงราชวัง ราชพิธีจัดอย่างหรูหราทั่วทั้งวังเป็นสีแดง ทอง

เข้ามาในโถงราชวัง ก็พบกับฮ่องเต้ที่ยืนรอ

เขาเองก็ดูไม่ได้มีความสุขนัก

หวังเผิงหราน(อดีต)

ไป๋จิ่งถิง

ไป๋จิ่งถิงยื่นมือให้นาง ทั้งคู่จับมือกันเดินมาอย่างผ่าเผย

หนึ่งคำนับฟ้าดิน

สองคำนับพ่อแม่

สามคำนับกันและกัน

ไป๋จิ่งถิง

//คำนับ

หวังเผิงหราน(อดีต)

//คำนับ

จนจวบค่ำ

ทั้งคู่ก็เข้าห้องหอ

ในตำหนัก เหริ่นเล่อ

หวังเผิงหราน(อดีต)

//นั่งรอ

ไป๋จิ่งถิง

เผิงหราน

เขาค่อยๆเปิดผ้าคลุมหน้าเจ้าสาวออก

ก็พบว่าคนตรงหน้ามีร้ำตาที่ไหลอาบแก้มมากเพียงใด

ไป๋จิ่งถิง

ข้าไม่เคยคิดมาก่อน..ว่าเจ้า

ไป๋จิ่งถิง

จะเสียใจที่ต้องแต่งงานถึงเพียงนี้

หวังเผิงหราน(อดีต)

ข้าแค่เสียใจเรื่องที่ผ่านมา

ไป๋จิ่งถิง

ลืมเลือนไปเสียเถิด

ไป๋จิ่งถิง

อย่า..จำไว้ให้เสียน้ำตาเช่นนี้เลย

หวังเผิงหราน(อดีต)

ท่านพูดง่าย แต่สำหรับข้าลืมเลือนนั้นยากยิ่ง

หวังเผิงหราน(อดีต)

ความรู้สึกนางกับข้าสำคัญบ้างหรือเปล่า

ไป๋จิ่งถิง

สำคัญต่ออะไร

หวังเผิงหราน(อดีต)

ต่อท่าน

ทั้งคู่จ้องเขม่งกัน

ไป๋จิ่งถิง

เจ้าสำคัญต่อข้าสิ..ต้องสำคัญอยู่แล้ว

หวังเผิงหราน(อดีต)

เพราะข้าเป็นฮองเฮางั้นหรือ//เสียงไร้เรี่ยวแรง

หวังเผิงหราน(อดีต)

แต่ข้าก็เป็นสะพานอำนาจของท่านก็เท่านั้น!

เผิงหรานขึ้นเสียง

ไป๋จิ่งถิง

เหลวไหล!

ไป๋จิ่งถิง

..เร็วเข้า//สงบสติ

ไป๋จิ่งถิง

มาทำให้มันจบแล้วเข้านอนเถิด

ทั้งคู่สงบสติอารมณ์

และดื่มสุราคู่

ไป๋จิ่งถิงดื่มไปเพียงน้อยนิด

เขาไม่มีอารมณ์จะดื่มเลย

แต่เผิงหรานด้วยความไม่พอใจ

จึงประชดด้วยการดื่มหมดจอก

ไป๋จิ่งถิง

เผิงหราน

ไป๋จิ่งถิง

เจ้า

ไป๋จิ่งถิงหันไปก็พบกับนางที่กุมเลือดที่ปากไว้

โลหิตนางไหลมากทีเดียว

นางสำลักออกมาอีก

หวังเผิงหราน(อดีต)

ท่าน..

นางกำแขนเสื้อเขาแน่น

ไป๋จิ่งถิง

//ตกใจ

ไป๋จิ่งถิง

เผิงหราน..เจ้า

ไป๋จิ่งถิง

เจ้า

หวังเผิงหราน(อดีต)

ท่าน..ฆ่าข้าหรือ

พูดจบนางก็หมดลมหายใจไป

ไป๋จิ่งถิง

ข้า..

ไป๋จิ่งถิง

เสียใจเผิงหราน//น้ำตาไหล

เขากำเสื้อตนไว้แน่น

เขาอุ้มร่างนางไปนอนบนเตียง

พร้อมกับปิดผ้าคลุมหน้าเจ้าสาวไว้

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ