กรงเล็บของสมาพันวิลเลิน ความหลัง(1)

มือเหี่ยวย่นลูบบนกลุ่มผมสีดำขาวครึ่งเบาๆ

คุณย่าและคุณปู่ในวัยชรานั่งอมยิ้มกัยความน่าเอ็นดูของเด็กน้อยผู้เป็นหลาน

คุณปู่

อายะ...

อายะ ฮาซากิ

ครับคุณปู่

คุณปู่

โตขึ้นไปอย่าดื้อนะ

อายะ ฮาซากิ

ครับปู่!

อายะ ฮาซากิ

ผมไม่ดื้ออยู่แล้ว

คุณปู่

//ยิ้ม

คุณย่า

ถ้าโตไป

คุณย่า

แล้วอัตลักษณ์ของหนูตื่นขึ้นมา ควบคุมมันให้ดีใช้ในทางที่ดีนะ

อายะ ฮาซากิ

ฮึก! //ปัดมือย่าออก

อายะ ฮาซากิ

คุณปู่กับย่าเลิกล้อผมเรื่องไร้อัตลักษณ์ได้แล้ว!

อายะ ฮาซากิ

เลิกให้ความหวังผมได้แล้ว

คุณปู่

....//มองหน้าภรรยา

อายะ ฮาซากิ

ผมไม่มีอัตลักษณ์

อายะ ฮาซากิ

ทุกคนชอบล้อผม

อายะ ฮาซากิ

ฮึก...ฮือออ

คุณย่า

อายะ...

อายะ ฮาซากิ

อย่ามาพูดเรื่องอัตลักษณ์ของผมนะ!!//ตะโกนลั่น

คุณย่า

หนูเป็นคนที่พิเศษมากนะ

คุณย่า

พิเศษกว่าคนอื่นๆเลย

คุณย่า

สักวันหนึ่ง...หนูจะรู้เอง

อายะ ฮาซากิ

ฮือออ...

คุณปู่

//โอบกอดหลาน

คุณปู่

หวังว่าหลานจะเข้าใจนะ

อายะ ฮาซากิ

ฮือ//สะอื้น

แอนนา ฮาซากิ

นี่..!

แอนนา ฮาซากิ

เจ้าเด็กบ้า

แอนนา ฮาซากิ

ใคนใช้ให้มาอยู่ที่บ้านหลังนี้ฮะ!?

ฟุรคาว่า ฮาซากิ

บ้านแกมันหลังเล็กนั่น!

ฟุรคาว่า ฮาซากิ

ออกไป!

อายะ ฮาซากิ

ฮือ!!

อายะ ฮาซากิ

ไม่เอา!!

อายะ ฮาซากิ

ที่บ้านมันทั้งมืด

อายะ ฮาซากิ

ไม่มีใครอยู่

ฟุรคาว่า ฮาซากิ

คนไม่มีอัตลักษณ์อย่างแก

ฟุรคาว่า ฮาซากิ

อยู่ไปก็ไร้ประโยชนื

คุณย่า

ให้อายะอยู่นี่เถอะ

คุณย่า

ถ้าแกไม่เลี้ยง

คุณย่า

แม่เลี้ยงเอง

ฟุรคาว่า ฮาซากิ

แม่ไม่ต้องพูด

ฟุรคาว่า ฮาซากิ

เด็กไร้ยางอายไม่มีอัตลักษณ์คือความอับอายของบ้านเรา!

บ้านหลังเล็กที่แยกตัวออกมาจากอีกหลัง

ไร้ซึ่งไฟฟ้าใช้หรือแม้แต่แสงไฟ

อายะ ฮาซากิ

เกิดมาพร้อมกับความบกพร่อง

เขาไร้อัตลักษณ์

พ่อของเขาได้อัตลักษ์ลอกเลียนแบบมาจากคุณปู่ ส่วนแม่มีอัตลักษณ์การปรับมวลสาร

แทนที่จะมีลูกที่มีพลังที่แข็งแกร่ง

แต่กลับไม่มีแม้แต่ร่องรอยของพลังงานที่ไหลเวียนในร่างกาย

ทุกคนผิดหวังในตัวเขา

ไม่กี่ปีต่อมา

พ่อแม่ก็ให้กำเนิดน้องชาย

' อิจิคุ ฮาซากิ '

แอนนา ฮาซากิ

ต๊าย!

แอนนา ฮาซากิ

เจ้าตัวน้อยมีอัตลักษณ์ที่แข็งแกร่งมากเลย ผิดกับ...หึ

แอนนา ฮาซากิ

เด็กเหลือขอนั่น

อายะ ฮาซากิ

อึก...//จิกเล็บ

ฟุรคาว่า ฮาซากิ

ลูกพ่อ

ฟุรคาว่า ฮาซากิ

//อุ้มอิจิคุขึ้นมา

"แล้วผมไม่ใช่ลูกพ่อหรอครับ?"

ฟุรคาว่า ฮาซากิ

เฮ้ย

ฟุรคาว่า ฮาซากิ

มองอะไรอยู่ได้

อายะ ฮาซากิ

ผมหิว...

ฟุรคาว่า ฮาซากิ

หิวก็ไปหาอะไรกินเองสิวะ!

อายะ ฮาซากิ

...//เบะปากจะร้องไห้

ช่วงนั้น...

จำได้เลยว่าเขาผอมโซสุดๆ

เวลาไปโรงเรียนก็มักจะโดนเพื่อนล้อบ่อยๆ

เรื่องไม่มีอัตลักษณ์อย่างใคร

จนวันหนึ่งในบ้านหลังที่เขาอาศัยอยู่

เขาได้ยินเสียงกระซิบมาจากในกระจก

...

"นี่...อายะ"

อายะ ฮาซากิ

ใครเรียก//เดินสะลึมสะลือตามเสียง

"ฉันเอง.."

อายะ ฮาซากิ

ใคร

"พี่ของนายไง"

อายะ ฮาซากิ

ใครอ่ะ

"ตรงนี้... ที่กระจก"

อายะ ฮาซากิ

หือ//เดินไปดู

พลัน... ใบหน้าคล้ายเขาทุกอย่างก็ปรากฏขึ้น ผิดที่แววตาเยือกเย็นนั่นกำลังมองเขา

อายะ ฮาซากิ

//ตะลึง

"ฉันอยู่ในจิตใจนาย"

"นายได้ยิน"

"สัมผัสฉันได้คนเดียว"

อายะ ฮาซากิ

เคียวยะ!

"ห้ะ"

อายะ ฮาซากิ

ต่อจากนี้คุณชื่อเคียวยะ!

อายะ ฮาซากิ

มาเป็นเพื่อนกันนะ!//ยื่นมือไปหน้ากระจก

"หึ"

เงาในกระจกยิ้มอย่างเอ็นดู

"ได้..."

"ฉันชื่อเคียวยะ"

อายะ ฮาซากิ

ผมจะไม่เหงาแล้ว!

"ใช่..."

"นายจะไม่เหงาแล้ว"

. . .

ชีวิตเขาดำเนินไปเรื่อยๆ

ไร้จุดหมาย

มีเพื่อนเพียงคนเดียวคือเคียวยะ

ส่วนเรื่องอาหารการกิน

ถ้าวันไหนไม่ได้ออกไปช่วยพี่สาวร้านซุปเปอร์มาเก็ตแจกใบปลิวแล้วไม่ได้เงินไปซื้อข้าวกิน

เขาก็ต้องไปหาผักหรือหญ้าป่ามาประทังชีวิต

แต่ก็ชินแล้วแหละ

...

"คนไร้อัตลักษณ์!"

"ฮ่าๆ"

"นายมันไม่มีพ่อ!"

"คิกคิกๆ ตลกจังเลย"

อายะ ฮาซากิ

อย่านะ...

อายะ ฮาซากิ

ไม่เอา

อายะ ฮาซากิ

ฮึก

อายะ ฮาซากิ

ปล่อยเรานะ

มือน้อยๆถูกจับมัดด้วยเชือก ร่างกายบอบบางโดนเพื่อนร่วมชั้นรุมกลั่นแกล้ง

อายะ ฮาซากิ

ไม่เอา!!

"คนไม่มีประโยชน์...ต้องถูกกำจัด"

"ฮ่าๆๆ!!"

อายะ ฮาซากิ

บอกว่า..

อายะ ฮาซากิ

ไม่เอาไง!!!!!

อยู่ๆ

แรงดันมหาศาลก็ออกมาจากตัวอายะ

จนเด็กโดยรอบถูกผลักออกไปไกล

"นั่นมันอะไรน่ะ"

"อายะเป็นปีศาจ!!กรี๊ด"

"มันเป็นปีศาจ!!"

"ครูครับ! มันทำร้ายพวกเรา"

อายะ ฮาซากิ

ไม่ใช่นะครับครู!

อายะ ฮาซากิ

ผมโดนรังแกต่างหาก--

...

พูดมาก!

...

เธอมีปัญหาเรื่องรังแกเพื่อนหลายครั้งแล้วนะอายะ

...

เลิกทำนิสัยอย่างนี้นะ

อายะ ฮาซากิ

....//นิ่งเงียบ

อายะ ฮาซากิ

ครับ...

พอเข้าอายุ14

ขึ้นมัธยมปีหนึ่ง

เขาก็ได้รู้จัก

'ยาเสพติด'

ที่คอยเยียวยาใจของเขา

และคอยทำให้โรคซึมเศร้าทีเขาเป็นอยู่

หายไปชั่วขณะ

กึก...

ฟุรคาว่า ฮาซากิ

//เปิดประตู

อายะ

เข้ามาทำไมครับ?

ฟุรคาว่า ฮาซากิ

นี่แกสูบอีกแล้วหรอ!?

อายะ

หึ

อายะ

น่ารำคาญ

อายะ

//ลุกขึ้น

ฟุรคาว่า ฮาซากิ

นี่! แก

อายะ

ไปให้พ้น ไอ้เหี้ย

อายะ

//เดินชนฟุรุคาว่าให้หลีกไป

อายะ

//เดินหลบออกไปหลังบ้าน

"นี่~"

อายะ

นายอีกแล้วหรอเคียวยะ

"นายหนีออกมาแบบนี้ไม่โดนไล่จากบ้านหรอ"

อายะ

ชีวิตนี้นายเคยเห็นฉันพึ่งมันหรอ

"อุ๊ตาย"

อายะ

....

"นายโตพอที่จะควบคุมอัตลักษณ์ได้แล้วนะ"

อายะ

//มองมือตัวเอง

อายะ

อืม

อายะ

ใช่ ฉันคิดว่าฉันพิเศษ

อายะ

ฉันพิเศษกว่าเด็กบ้านั่นอีก

อายะ

//หุบยิ้มไม่อยู่

"อายะ มีคนกำลังมา"

ชิการะคิ โทมูระ

สวัสดี

อายะ

...

ชิการะคิ โทมูระ

นายน่าสนใจดีนะ

อายะ

หึ

ชิการะคิ โทมูระ

สนใจมาเป็นวิลเลินกะบฉันไหม

อายะ

ก่อนอื่น...

อายะ

//เอียงคอมองชิการะคิ

อายะ

นายช่วยฉันฆ่าพ่อฉันทีสิ

ชิการะคิ โทมูระ

ตามที่นายต้องการ

"โอ้วว... อายะนายกำลังทำสิ่งที่ฉันคิดมาตลอดเลยว่ะ"

"ฉันรอเวลาที่เห็นตาแก่นั่นตายนานแล้ว"

"แต่ต้องเป็นนายที่ลงมือนะ"

อายะ

แต่ฉันขอลงมือ

อายะ

ปลิดชีพเขาเอง

ชิการะคิ โทมูระ

ได้สิ

อายะ

ฉันอายะ

อายะ

ยินดีที่ได้รู้จัก

ชิการะคิ โทมูระ

ชิการะคิ

อายะ

งั้น... สัปดาห์นี้ลงมือเลย

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ