เกิดใหม่ในโลกยุทธภพ(ปรมาจารย์ลัทธิมาร)
5.ลักพาตัว
เยว่ชิงเหล่ย
ตอนนี้ข้าอายุได้ 7 หนาวแล้ว
เยว่ชิงเหล่ย
ซึ่งตอนนี้ข้าก็ได้มีน้องชาย 1 คน
เยว่ชิงเหล่ย
เขามีนามว่า เยว่ไป๋หลิน หรือ เยว่ชิงหลิน
เยว่ชิงเหล่ย
ข้าเรียกเขาว่า เสี่ยวหลิน
เยว่ชิงเหล่ย
น้องชายของข้ามีหน้าตาดีตั้งแต่ยังเล็ก
เยว่ชิงเหล่ย
ทำให้เขาได้รับความเอ็นดูจากชาวบ้านมากมาย
เยว่ชิงเหล่ย
แต่เพราะหน้าตาของเขา
เยว่ชิงเหล่ย
ทำให้เกือบถูกลักพาตัวไปขาย
เยว่หวังหมิ่น
//ออกมาตากผ้า//
เยว่ชิงหลิน
//ออกมาช่วยแม่//
เยว่หวังหมิ่น
เจ้าช่วยแม่หน่อย
เยว่ชิงหลิน
//เดินมาตากผ้า//
เยว่หวังหมิ่น
แม่จะออกไปตลาดสักหน่อย
เยว่ชิงหลิน
ขอรับท่านแม่//ยิ้ม//
เยว่หวังหมิ่น
//เดินไปตลาด//
เยว่ชิงหลิน
ใครน่ะ!//หันซ้าย หันขวา//
???
ข้าอยู่นี่ไง//เข้ามาจับข้อมือ//
เยว่ชิงหลิน
เจ้าปล่อยข้านะ!//ดิ้น//
???
อย่าได้ขัดขืนข้าเลย//สายตาหื่น//
เยว่ชิงเหล่ย
//กระโดดถีบชายปริศนา//
เยว่ชิงเหล่ย
มาหลบข้างหลังข้า
เยว่ชิงหลิน
//วิ่งไปหลบข้าหลังชิงเหล่ย//
???
เจ้าเด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม!
เยว่ชิงเหล่ย
//ตั้งท่าต่อสู้//
เยว่ชิงเหล่ย
กระบี่กำลังภายใน//คิดในใจ//
???
ที่มือของเด็กนั้นมันอะไร//คิดในใจ//
???
มันแข็งไม่ต่างจากกระบี่เลย//คิดในใจ//
เยว่ชิงหลิน
พี่ใหญ่..//จับชายเสื้อ//
เยว่ชิงเหล่ย
เขาทำอะไรข้าไม่ได้หรอก
???
//ใช้พลังปราณทั้งหมด//
???
ครั้งนี้เจ้าไม่รอดแน่!//พุ่งไปโจมตี//
เยว่ชิงหลิน
พี่ใหญ่//คิดในใจ//
เยว่ชิงเหล่ย
//พุ่งเข้าไป//
เยว่ชิงเหล่ย
//ฟันร่างของชายคนนั้น//
เยว่ชิงเหล่ย
เจ้าหลับตาไว้
???
อย่าข้าฆ่าเลยนะ..//ถอยหลัง//
เยว่ชิงเหล่ย
กลัวแล้วงั้นหรือ
???
ได้โปรด..//ขอร้องอ้อนวอน//
เยว่ชิงเหล่ย
//เลือดกระเด็นใส่//
เยว่ชิงเหล่ย
//เดินมาหาชิงหลิน//
เยว่ชิงหลิน
มันเกิดอะไรขึ้นหรือขอรับ//เปิดตา//
เยว่ชิงหลิน
ห้ะ..นั่นมัน!//ตกใจกลัว//
เยว่ชิงเหล่ย
เจ้าไม่ต้องกลัว
เยว่ชิงเหล่ย
ปลาใหญ่กินปลาเล็ก
เยว่ชิงเหล่ย
ผู้แข็งแกร่งอยู่เหนือผู้อ่อนเสมอ
เยว่ชิงเหล่ย
เมื่อเจ้าโตขึ้น
เยว่ชิงเหล่ย
เจ้าจะได้เห็นคนตายนับครั้งไม่ถ้วน
เยว่ชิงเหล่ย
ก่อนจะถึงตอนนั้น
เยว่ชิงเหล่ย
เจ้าจงแข็งแกร่งขึ้นซะ
เยว่ชิงหลิน
ข้าเข้าใจแล้วขอรับพี่ใหญ่//หายกลัว//
เยว่ชิงเหล่ย
ดีมาก//ลูบหัว//
เยว่หวังหมิ่น
อาลู่ อาหลิน
เยว่หวังหมิ่น
แม่กลับมาแล้ว//เดินมา//
เยว่หวังหมิ่น
!!//ตกใจศพ//
เยว่หวังหมิ่น
//มองลูกชาย//
เยว่ชิงเหล่ย
//เลือดเต็มตัว//
เยว่ชิงหลิน
ท่านแม่ท่านมาแล้ว
เยว่หวังหมิ่น
แม่กลับมาแล้ว//ยิ้ม//
เยว่หวังหมิ่น
เจ้าตามแม่มาสิ
เยว่หวังหมิ่น
อาหลินเจ้าอยู่นี่ก่อน
เยว่หวังหมิ่น
//เดินเข้าไปในบ้าน//
เยว่ชิงเหล่ย
//เดินตามไป//
เยว่ชิงโหว
//นั่งอ่านตำรา//
เยว่หวังหมิ่น
ท่านพี่//เดินเข้ามา//
เยว่ชิงโหว
เจ้ากลับมา...!//เห็นสภาพชิงเหล่ย//
เยว่ชิงเหล่ย
//เล่าเรื่องที่เกิดขึ้น//
เยว่ชิงเหล่ย
เรื่องก็เป็นเช่นนี้ขอรับ
เยว่หวังหมิ่น
//ตกใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น//
เยว่ชิงโหว
เรื่องนี้ยากจะเชื่อได้
เยว่ชิงโหว
แต่ว่า..//คิดในใจ//
เยว่ชิงโหว
//มองชิงเหล่ย//
เยว่ชิงเหล่ย
//สายตาเรียบนิ่ง//
เยว่ชิงโหว
//จับไหล่ซ้ายของชิงเหล่ย//
เยว่ชิงโหว
ในเมื่อเป็นเช่นนี้
เยว่ชิงโหว
พ่อจะถ่ายทอดวิชาประจำตระกูลเยว่ให้เจ้า
เยว่ชิงโหว
เจ้าต้องใช้มันเพื่อปกป้องผู้อื่น
เยว่ชิงโหว
ห้ามฆ่าผู้บริสุทธิ์
เยว่ชิงโหว
แต่หากพบผู้กระทำชั่ว
เยว่ชิงโหว
เจ้าจงใช้มันเพื่อกำจัดพวกเขา
เยว่ชิงเหล่ย
ข้ารับปากขอรับ
เยว่ชิงโหว
เมื่อรับปากแล้ว
เยว่หวังหมิ่น
อาลู่..//เดินมาหา//
เยว่หวังหมิ่น
แม่เองก็จะสืบทอดวิชาประจำตระกูลของแม่ให้เจ้า
เยว่ชิงเหล่ย
//มองพ่อและแม่//
เยว่ชิงเหล่ย
//ถอยหลังเล็กน้อย//
เยว่ชิงเหล่ย
//คุกเข่าลงกับพื้น//
เยว่ชิงเหล่ย
//โขกหัวลงพื้น//
เยว่หวังหมิ่น
เจ้ารีบลุกขึ้นเร็ว//เข้ามาจะประคอง//
เยว่หวังหมิ่น
//หยุดชะงัก//
เยว่ชิงเหล่ย
ข้าจะจดจำคำสอนของพวกท่านไปจนวันตาย
เยว่ชิงเหล่ย
และจะขอถ่ายทอดมันให้คนรุ่นหลังได้รับรู้
เยว่ชิงเหล่ย
ข้า เยว่ชิงเหล่ย
เยว่ชิงเหล่ย
จะไม่ขอก้มหัวให้ผู้อื่นนอกจากบิดามารดา
เยว่ชิงเหล่ย
ข้าขอสาบานด้วยชีวิตของข้า
เยว่หวังหมิ่น
อาลู่..//เรียกเสียงเบา//
เยว่ชิงโหว
ในเมื่อเจ้าได้ตัดสินใจไปแล้ว
เยว่ชิงโหว
ก็จงอย่าได้ทำให้สิ่งที่ข้าพร่ำสอนได้สูญเปล่า
เยว่ชิงหลิน
//แอบฟังอยู่หลังประตู//
เยว่ชิงหลิน
//ยิ้มอย่างดีใจ//
Comments
คาทาโกะ มาสึกิ
คนไม่ดีฆ่าทิ้งให้หมดคนดีละเว้น
2023-04-22
2