เกิดใหม่ในโลกยุทธภพ(ปรมาจารย์ลัทธิมาร)
3.ดูที่ฝีมือมิใช่ฝีปาก
เยว่ชิงเหล่ย
หลังจากตอนนั้น
เยว่ชิงเหล่ย
ข้าก็ได้กำเนิดมาบนโลกใบนี้
เยว่ชิงเหล่ย
ตัวข้ามีนามว่า เยว่ลู่เสียน นามรอง ชิงเหล่ย
เยว่ชิงเหล่ย
หลังจากผ่านมา 4 ปี
เยว่ชิงเหล่ย
วรยุทธข้าพัฒนาขึ้นมาก
เยว่ชิงเหล่ย
พลังกายและพลังจิตของข้านั้นแกร่งกว่าเด็กวัยเดียวกันมาก
เยว่ชิงเหล่ย
อีกทั้งยังทำตัวมิเหมือนเด็ก
เยว่ชิงเหล่ย
ทำให้ข้ามิอาจเข้ากับเด็กวัยเดียวกันได้เลย
เยว่ชิงเหล่ย
แต่ถึงอย่างนั้น
เยว่ชิงเหล่ย
ข้าก็ยังคงเป็นเด็กน้อยในสายตาท่านพ่อท่านแม่อยู่ดี
เยว่ชิงเหล่ย
//เดินไปหาแม่//
เยว่หวังหมิ่น
เจ้านี่เก่งจริงๆ//ลูบหัว//
เยว่ชิงเหล่ย
//มองหน้าแม่//
เยว่หวังหมิ่น
//ยิ้มอย่างอ่อนโยน//
เยว่ชิงโหว
//ฝึกกระบี่อยู่นอกบ้าน//
เยว่ชิงโหว
//ร่ายรำเพลงกระบี่//
เยว่ชิงโหว
//เสริมพลังปราณเข้าไป//
เยว่ชิงโหว
//พุ่งไปฟันท่อนไม้//
เยว่ชิงโหว
//กระโดดถอยออกมา//
เยว่ชิงโหว
พลังสะท้อนกลับเหรอ
เยว่ชิงเหล่ย
//ตกจากโต๊ะ//
เยว่ชิงโหว
//เข้าไปดูในบ้าน//
เยว่หวังหมิ่น
อาลู่//รีบวิ่งมาดูอาการ//
เยว่หวังหมิ่น
อาลู่เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง
เยว่หวังหมิ่น
เจ็บตรงไหนหรือไม่
เยว่หวังหมิ่น
//สำรวจร่างกายลูกชาย//
เยว่หวังหมิ่น
ดีที่ไม่บาดเจ็บ//ยิ้มบาง//
เยว่ชิงโหว
เกิดเรื่องอันใดขึ้นรึ?
เยว่หวังหมิ่น
ตกลงมาเจ้าค่ะ
เยว่ชิงเหล่ย
เป็นเพราะเมื่อครู่ข้ามิระวังเองขอรับ
เยว่ชิงเหล่ย
ท่านพ่อท่านแม่อย่าได้ใส่ใจ
เยว่ชิงโหว
เมื่อครู่นี้เจ้าพูดว่าอะไรนะ
เยว่ชิงเหล่ย
ท่านพ่อมีเรื่องอันใดหรือขอรับ?
เยว่ชิงโหว
//มองหน้าภรรยา//
เยว่หวังหมิ่น
//มองหน้าสามี//
เยว่ชิงโหว
เจ้าพูดได้ชัดมาก!?
เยว่หวังหมิ่น
เจ้าทำได้อย่างไรกัน
เยว่ชิงเหล่ย
ข้าก็แค่ฟังท่านพ่อท่านแม่พูดคุยกันเท่านั้นขอรับ
เยว่ชิงโหว
แค่นั้นจริงๆน่ะรึ?
เยว่หวังหมิ่น
ขอให้พ่อกับแม่พูดคุยกันสักหน่อย
เยว่หวังหมิ่น
เจ้าก็ออกไปเล่นข้างนอกก่อนนะ
เยว่ชิงเหล่ย
//เดินออกไป//
เยว่ชิงโหว
ไม่อยากเชื่อเลย
เยว่หวังหมิ่น
เขาคงจะไม่ได้...
เยว่ชิงโหว
เรื่องนี้ต้องรอดูไปก่อน
เยว่หวังหมิ่น
แต่ว่ามันจะไม่เป็นอะไรหรือเจ้าคะ
เยว่ชิงโหว
หากลู่เอ๋อร์เป็นอัฉริยะจริง
เยว่ชิงโหว
ก็คงต้องรอให้ได้เห็นหรือรู้ก่อนเท่านั้นจึงจะสามารถทำได้
เยว่หวังหมิ่น
งั้นเราไม่ลองทดสอบเขาดูล่ะเจ้าคะ
เยว่ชิงโหว
ข้าก็อยากทำเช่นนั้น
เยว่ชิงโหว
แต่เขายังเด็กเกินไป
เยว่ชิงโหว
รอให้เขาโตกว่านี้ก่อนก็มิสายนี่
เยว่หวังหมิ่น
ก็ได้เจ้าค่ะ
เยว่ชิงเหล่ย
ข้าทำให้ท่านพ่อท่านแม่เป็นกังวลสินะ//คิดในใจ//
เยว่ชิงเหล่ย
ดีที่ข้าฝึกวิชาเร้นกายมา
เยว่ชิงเหล่ย
จึงสามารถแอบฟังได้โดยที่พวกเขาไม่รู้ตัวเลย//คิดในใจ//
วิชาเร้นกาย สามาถทำให้ผู้ฝึกลบกลิ่นอายของตนเองให้เบาบางลงได้
และเมื่อฝึกถึงขั้นสูงสุดก็จะสามารถลบตัวตนของผู้ฝึกให้หายไปได้เลย
ซึ่งเป็นวิชาที่พวกมือสังหาร และ พวกสายลับใช้กัน
เยว่หวังหมิ่น
เจ้าอยากจะลองออกไปข้างนอกบ้านไหม?
เยว่หวังหมิ่น
งั้นแม่จะพาเจ้าออกไปตลาดนะ
เยว่ชิงเหล่ย
//มองด้วยสายตาเรียบนิ่ง//
เยว่ชิงเหล่ย
//จับมือมารดา//
เยว่หวังหมิ่น
//ลงไปตลาด//
พร้อมทั้งมีสินค้ามากมายให้เลือกซื้อ
เยว่หวังหมิ่น
//จับมือลูกชาย//
เยว่หวังหมิ่น
//เดินซื้อผัก//
เยว่ชิงเหล่ย
//มองสำรวจรอบข้าง//
เยว่หวังหมิ่น
//ซื้อของมา//
เยว่หวังหมิ่น
//ยื่นให้เด็กน้อย//
เยว่ชิงเหล่ย
ขอบคุณมากขอรับ
เยว่หวังหมิ่น
เด็กดี//ลูบหัว//
เยว่หวังหมิ่น
เจ้าอยากไปเล่นกับเด็กกลุ่มนั้นไหม
เยว่ชิงเหล่ย
//มองเด็กกลุ่มนึง//
พวกเขากำลังเล่นบางอย่างอยู่
เยว่ชิงเหล่ย
เล่นต่อสู้กันเหรอ//คิดในใจ//
เยว่หวังหมิ่น
แม่จะไปซื้อผักเพิ่มเสียหน่อย
เยว่หวังหมิ่น
เจ้าก็เล่นกับพวกเขาดีๆล่ะ
เยว่หวังหมิ่น
//เดินออกไปซื้อผัก//
เยว่ชิงเหล่ย
//มองแผ่นหลังของมารดา//
เยว่ชิงเหล่ย
//หันกลับมามองเด็กกลุ่มนั้น//
เยว่ชิงเหล่ย
ลองดูก็ไม่เสียหายอะไรนี่//คิดในใจ//
เยว่ชิงเหล่ย
//เดินเข้าไปหา//
พวกเด็กๆ
1: //จับกระบี่ไม้ขึ้นมา//
พวกเด็กๆ
2: //ใช้กระบี่ไม้โจมตี//
พวกเด็กๆ
2://กระบี่ไม้หลุดมือ//
พวกเด็กๆ
2: นี่ข้าแพ้หรือนี่ //เจ็บใจ//
พวกเด็กๆ
1:มีใครอยากมาสู้กับข้าอีก
เยว่ชิงเหล่ย
ข้าอยากสู้กับเจ้า
พวกเด็กๆ
1: เจ้าตัวแค่นี้จะทำอะไรข้าได้
เยว่ชิงเหล่ย
ดูที่ฝีมือมิใช่ฝีปาก
พวกเด็กๆ
2://มอบกระบี่ไม้ให้ชิงเหล่ย//
พวกเด็กๆ
1: หึ..เจ้าไม่เข้ามารึ
พวกเด็กๆ
1: งั้นข้าจะไปหาเจ้าเอง
พวกเด็กๆ
1://ใช้กระบี่ไม้โจมตี//
พวกเด็กๆ
1://โจมตีต่อเนื่อง//
เยว่ชิงเหล่ย
//หลบได้สบายๆ//
พวกเด็กๆ
1: อย่าเอาแต่หลบสิ!
พวกเด็กๆ
1://เลือดขึ้นหน้า//
พวกเด็กๆ
1:เจ้าบังคับข้าเองนะ!
พวกเด็กๆ
1://ใช้กำลังภายใน//
เยว่ชิงเหล่ย
มีกำลังภายในด้วยหรือนี่//คิดในใจ//
พวกเด็กๆ
1://โจมตีสุดแรง//
เยว่ชิงเหล่ย
//วาปมาด้านหลัง//
เยว่ชิงเหล่ย
//สับมือลงกลางหลัง//
เยว่ชิงเหล่ย
ยังช้าไปอยู่ดี
พวกเด็กๆ
เขาชนะได้จริงๆ//ตกใจ//
เยว่ชิงเหล่ย
//ยื่นกระบี่ไม้คืน//
เยว่ชิงเหล่ย
//เดินออกไป//
เยว่ชิงเหล่ย
//นำถังหูลู่มากิน//
เยว่หวังหมิ่น
//แอบดูอยู่ตลอด//
เยว่หวังหมิ่น
นี่หรือว่าลูกชายของข้าจะ...//คิดในใจ//
เยว่ชิงเหล่ย
ท่านแม่ขอรับ//ยืนอยู่ข้างหลัง//
เยว่หวังหมิ่น
เจ้ารอแม่นานหรือไม่
เยว่ชิงเหล่ย
ไม่เลยขอรับ//ยิ้ม//
เยว่หวังหมิ่น
งั้นเรากลับบ้านกันเถิด
เยว่หวังหมิ่น
//จับมือลูกชาย//
เยว่หวังหมิ่น
//เดินทางกลับ//
เยว่ชิงเหล่ย
//เดินไป+สายตาเรียบนิ่ง//
Comments
คาทาโกะ มาสึกิ
รออะไรล่ะปรบมือสิ แปะๆๆๆๆๆๆๆๆ
2023-04-22
1