เกิดใหม่ในโลกยุทธภพ(ปรมาจารย์ลัทธิมาร)
4.ลูกชายคนรอง
เยว่หวังหมิ่น
อาลู่เจ้าก็ไปอาบน้ำก่อนเถอะ
เยว่ชิงเหล่ย
//เดินไปที่แม่น้ำ//
เยว่หวังหมิ่น
//มองแผ่นหลังลูกชาย//
เยว่หวังหมิ่น
//เดินเข้าไปในบ้าน//
เยว่ชิงโหว
//นั่งอ่านตำราอยู่//
เยว่หวังหมิ่น
ท่านพี่เจ้าคะ
เยว่ชิงโหว
เจ้ามีเรื่องอันใดหรือ//วางตำราในมือลง//
เยว่หวังหมิ่น
ข้าพาอาลู่ออกไปตลาด
เยว่หวังหมิ่น
ตอนนั้นข้าคิดว่าอาลู่คงเหงาที่ไม่มีใครเล่นกับเขา
เยว่หวังหมิ่น
ข้าจึงให้เขาไปเล่นกับเด็กกลุ่มนึง
เยว่หวังหมิ่น
เด็กกลุ่มนั้นกำลังเล่นต่อสู้กัน
เยว่หวังหมิ่น
แต่ข้าก็อดเป็นห่วงอาลู่มิได้
เยว่หวังหมิ่น
แต่สิ่งที่เกิดขึ้นต่างทำให้ข้าและเด็กกลุ่มนั้นตกตะลึง
เยว่หวังหมิ่น
คือเมื่ออาลู่ท้าสู้กับเด็กคนนึง
เยว่หวังหมิ่น
เด็กคนนั้นมีพลังปราณที่มากพอจะสามารถทำให้สัตว์ตัวเล็กตายได้
เยว่หวังหมิ่น
แต่เขากลับทำอะไรอาลู่มิได้เลย
เยว่หวังหมิ่น
อาลู่ก็นับ 1-3
เยว่หวังหมิ่น
จากนั้นเขาก็หายไป
เยว่หวังหมิ่น
และไปปรากฏตัวที่ด้านหลังของเด็กคนนั้น
เยว่หวังหมิ่น
จากนั้นก็ให้สันมือทุบลงที่หลังของเด็กคนนั้น
เยว่หวังหมิ่น
เด็กคนนั้นได้สลบไป
เยว่หวังหมิ่น
อาลู่ก็เดินออกมา
เยว่หวังหมิ่น
และอยู่ๆก็มาปรากฏตัวที่ด้านหลังของข้า
เยว่หวังหมิ่น
โดยที่ข้าไม่รู้ตัวสักนิดเจ้าค่ะ
เยว่หวังหมิ่น
ข้าว่ามันน่าจะชัดเจนแล้วนะเจ้าคะ
เยว่หวังหมิ่น
ว่าลูกชายของเราเป็น...
เยว่ชิงโหว
อัจฉริยะที่พันปีจะมีสักคน
เยว่ชิงโหว
ในเมื่อเป็นเช่นนี้
เยว่ชิงโหว
เราก็ต้องสั่งสอนเขาให้ดี
เยว่ชิงโหว
มิให้เขานำพลังไปใช้ในทางผิด
เยว่ชิงเหล่ย
//ถอดเสื้อผ้า//
เยว่ชิงเหล่ย
ข้าคงจะทำให้ท่านแม่เป็นห่วงสินะ//คิดในใจ//
เยว่ชิงเหล่ย
บทสนทนาของพวกเขา
เยว่ชิงเหล่ย
ต่อให้ไม่แอบฟังข้าก็พอเดาออก//คิดในใจ//
เยว่ชิงเหล่ย
//ยิ้มมุมปาก//
เยว่ชิงเหล่ย
ข้าจะต้องบรรลุระดับสูงสุดให้ได้//คิดในใจ//
เยว่ชิงโหว
//ร่ายรำเพลงกระบี่//
เยว่ชิงโหว
//ลดกระบี่ในมือลง//
เยว่ชิงเหล่ย
//เดินออกมา//
เยว่ชิงโหว
เจ้าอยากเป็นเซียนหรือไม่
เยว่ชิงโหว
งั้นข้าจะสอนเจ้าเอง
เยว่ชิงเหล่ย
นับตั้งแต่นั้น
เยว่ชิงเหล่ย
ท่านพ่อก็สอนเรื่องต่างให้ข้า
เยว่ชิงเหล่ย
อีกทั้งยังสอนกระบี่ข้าอีกด้วย
เยว่ชิงเหล่ย
แต่ในระหว่างที่เรียนก็มีเรื่องหน้ายินดีเกิดขึ้น
เยว่ชิงเหล่ย
ท่านแม่ได้ตั้งครรภ์
เยว่ชิงเหล่ย
และนี่ก็ใกล้ครบ 10 เดือนแล้ว
เยว่ชิงเหล่ย
ตอนที่ข้ารู้ก็รู้สึกดีใจไม่น้อย
เยว่ชิงเหล่ย
แต่ก็มีอยู่วันนึง
เยว่ชิงเหล่ย
ที่ท่านพ่อบอกให้ข้าสร้างจินตาน
เยว่ชิงโหว
เจ้าก็เรียนเรื่องต่างๆจนเข้าใจแล้ว
เยว่ชิงโหว
ตอนนี้คงถึงเวลาที่เจ้าต้องสร้างจินตานแล้วล่ะ
เยว่ชิงโหว
สำเร็จแล้วรึ//คิดในใจ//
เยว่ชิงเหล่ย
//หยิบกระบี่ไม้มา//
เยว่ชิงเหล่ย
//ใส่พลังปราณ//
เยว่ชิงเหล่ย
//ร่ายรำเพลงกระบี่//
แต่ละท่วงท่ามีความงดงาม แต่แฝงไปด้วยพลังที่แข็งแกร่ง
เยว่ชิงเหล่ย
//ร่ายรำท่าสุดท้าย//
เยว่ชิงเหล่ย
//ลดกระบี่ลง//
เยว่ชิงเหล่ย
//ยิ้มเล็กน้อย//
เยว่หวังหมิ่น
//ยืนมองอยู่//
เยว่หวังหมิ่น
//ยิ้มออกมา//
เยว่หวังหมิ่น
งั้นข้าไปนำชามาให้พวกเขาก่อน//คิดในใจ//
แต่ยังไม่ทันจะได้เดินไปไหน
เยว่หวังหมิ่น
โอ๊ยยย!//เจ็บท้องคลอด//
เยว่ชิงโหว
//รีบเข้าไปพยุง//
เยว่ชิงเหล่ย
ท่านแม่//รีบวิ่งมาดูอาการ//
เยว่หวังหมิ่น
ท่านพี่...ข้าปวดท้องเจ้าค่ะ
เยว่ชิงโหว
หรือว่าจะคลอดแล้ว!?
เยว่ชิงโหว
ข้าจะไปตามท่านหมอมา
เยว่ชิงโหว
เจ้าคอยอยู่ข้างๆแม่เจ้า//ขี่กระบี่ออกไป//
เยว่ชิงเหล่ย
ท่านแม่..ค่อยๆเดินนะขอรับ
เยว่ชิงเหล่ย
//พยุงแม่เข้าบ้าน//
เยว่ชิงเหล่ย
เหตุใดท่านหมอยังไม่มาอีก//คิดในใจ//
เยว่หวังหมิ่น
โอ๊ยยย//นอนเจ็บท้อง//
เยว่ชิงเหล่ย
อดทนไว้นะขอรับท่านแม่
เยว่ชิงเหล่ย
//จับมือมารดาแน่น//
เยว่หวังหมิ่น
//เลือดไหลออกมา//
เยว่ชิงเหล่ย
เป็นเช่นนี้ต่อไปแย่แน่//คิดในใจ//
เยว่ชิงเหล่ย
ข้าคงต้องลงมือเองแล้ว//คิดในใจ//
เยว่ชิงเหล่ย
ข้าจะช่วยท่านเองขอรับ
เยว่ชิงเหล่ย
ขอท่านโปรดเชื่อใจข้า
เยว่ชิงเหล่ย
//ออกไปเตรียมอุปกรณ์//
ชิงเหล่ยกลับเข้ามาพร้อมถังน้ำและผ้าสะอาด
เยว่ชิงเหล่ย
//ใช้ผ้าเช็ดเลือด//
เยว่ชิงเหล่ย
ท่านแม่กัดนี่ไว้ขอรับ
เยว่ชิงเหล่ย
//ยื่นผ้าอีกผืนให้//
เยว่ชิงเหล่ย
หายใจเข้าลึกๆขอรับ
เยว่ชิงเหล่ย
จากนั้นเบ่งให้สุดแรงเลยขอรับ
เยว่หวังหมิ่น
//หายใจเข้าลึกๆ//
เยว่หวังหมิ่น
//เบ่งสุดแรง//
เยว่ชิงเหล่ย
//คอยห้ามเลือดไม่ให้ไหลมากเกินไป//
เยว่ชิงเหล่ย
คลอดแล้ว//คิดในใจ//
เยว่ชิงเหล่ย
คลอดแล้วขอรับท่านแม่!
เยว่ชิงเหล่ย
//ให้พลังปราณมารดา//
เยว่หวังหมิ่น
ขอแม่อุ้มน้องหน่อย....
เยว่ชิงเหล่ย
//ส่งให้มารดา//
เยว่ชิงเหล่ย
ลงอกไปที//คิดในใจ//
เยว่ชิงโหว
//เปิดประตูเข้ามา//
เยว่ชิงโหว
ข้าขอโทษที่มาช้า
เยว่ชิงโหว
แต่ว่าท่านหมอในโรงหมอไม่เหลือสักคน
เยว่ชิงเหล่ย
ตอนนี้หมดห่วงแล้วขอรับ
เยว่ชิงเหล่ย
ท่านแม่คลอดแล้วขอรับ
เยว่ชิงโหว
จริงรึ!//จับบ่าทั้งสองข้างของลูกชาย//
เยว่ชิงเหล่ย
ท่านแม่พักผ่อนอยู่ในห้องขอรับ
เยว่ชิงโหว
//ตรงดิ่งไปที่ห้องของภรรยา//
เยว่หวังหมิ่น
//นั่งอยู่บนเตียง//
เยว่หวังหมิ่น
//อุ้มลูกน้อย//
เยว่หวังหมิ่น
ท่านพี่//มองผู้เป็นสามี//
เยว่ชิงโหว
//พุ่งไปสวมกอด//
เยว่หวังหมิ่น
มิใช่ความผิดท่านหรอกเจ้าค่ะ//ปลอบสามี//
เยว่หวังหมิ่น
ตอนนี้ลูกก็ปลอดภัยแล้ว
เยว่ชิงเหล่ย
//เดินเข้ามาในห้อง//
เยว่หวังหมิ่น
เจ้ามาหาแม่สิ
เยว่ชิงเหล่ย
//เดินไปนั่งข้างเตียง//
เยว่หวังหมิ่น
เจ้าตั้งชื่อให้น้องสิ
เยว่ชิงเหล่ย
ชื่อว่า เยว่ไป๋หลิน นามรอง ชิงหลิน
เยว่ชิงเหล่ย
เป็นเช่นไรขอรับ
เยว่หวังหมิ่น
อาหลินน้อยของข้า
เยว่หวังหมิ่น
//จูบหน้าผาก//
Comments