†ภารกิจของฆาตกร:)† —หาตัวเจอแล้ว—

17:30น.

โอเมระ

กูปวดหัวไปหมดแล้วเนี่ยยย

เบจิตะ

ตอนนี้ก็ห้าโมงครึ่งแล้ว

เบจิตะ

อีกครึ่งชม.

เคไลน์

เวลาผ่านไปไวจังวะ

ซาโตะ

แต่กู...อึก!...เหมือนจะตายทั้งเป็น

ซาโตะ

อยู่แล้ว!...อ๊ากก!

ซาโตะ

ซี้ดด!

เคไลน์

แล้วไอคำใบ้นี้มันหมายความว่าไงกันแน่!//ถือกระดาษคำใบ้ขึ้นมา

โอเมระ

ใจเย็นนะ เราต้องค่อยๆคิด

โอเมระ

ถ้าเรารีบร้อน มันจะยิ่งคิดไม่ออกนะเว้ย

เบจิตะ

แล้วเวนอมก็โดนจับไปอีก

เบจิตะ

ว้อยยยยยยยยย

ซาโตะ

ภารกิจนี้....อึก!แม่ง

ซาโตะ

รันทดชิบหาย

เบจิตะ

มึงก็ยังบ่นได้เนอะ

ซาโตะ

เรื่องของกู....อึก!

ซาโตะ

จะจี้ดไปถึงไหนวะเนี่ย!

ตอนนี้พวกเขากำลังนั่งครุ่นคิดบางอย่างที่พวกเขาไขปริศนาตามคำใบ้แต่ละอย่างที่เจอจนมาเจอคำใบ้นี้ ส่วนซาโตะนั้นก็นอนขดกำเสื้อตัวเองข้างๆเคไลน์อย่างปวดทรมานจากยาพิษที่อยู่ในร่างกาย

อ้อ และคำใบ้ที่พวกเขาได้มาจากกระดาษใบนี้ก็คือ...

'กลับหัววนไปวนมา เข็มนาฬิกา สีเข้มอ่อนมีหลายเฉด กั้นฉันไว้ ก๊อกๆเสียงเหมือนกลอง แตกต่างเพียงนิด ดูธรรมดาในสายตา ดูแปลกในช่วงลึกออกไป'

โอเมระ

คำใบ้ย๊าวยาว

เคไลน์

มาเป็นกลอนเหมือนมันเป็นหลานสุนทรภู่

เบจิตะ

หลานสุนทรภู่เชี่ยไรมึงล่ะ

เบจิตะ

กูไม่เห็นมีคล้องจองกันซักคำ

เคไลน์

แหม่ะกูก็พูดไปงั้นแหละจ้า

ซาโตะ

กูเกลียด...คำใบ้แบบนี้

เบจิตะ

เอาจริงๆมึงควรเงียบ

เบจิตะ

เจ็บหน้าอกยังจะพูดอีกกกก

ซาโตะ

ถ้าให้กูเงียบอึก!...กูก็ไร้ประโยชน์

ซาโตะ

อยู่ดีอึก!...นั่นแหละ...อ๊ากก!!

ซาโตะ

โอ้ยยจี้ดแรงเกิน!!

โอเมระ

วงวาร

เคไลน์

กลับหัววนไปวนมา...

โอเมระ

นาฬิกา...

โอเมระ

ตามเข็มนาฬิกา...

เบจิตะ

หือ//หันมองเมระ

โอเมระ

กูแค่พูดไปเรื่อย

เบจิตะ

ตามเข็มนาฬิกา กลับหัววนไป...วนมา//พึมพัม

เบจิตะ

ทวนเข็มนาฬิกา!

เคไลน์

เอ๋//มองเบจิ

เบจิตะ

กูว่าใช่

เคไลน์

ก็น่าได้

โอเมระ

แล้วก็สีเข้มอ่อนมีหลายเฉด...

เบจิตะ

กั้นฉันไว้

เคไลน์

กั้นฉันไว้...

เคไลน์

กำแพง

ซาโตะ

สีกำแพงอึก!...หรอ

เบจิตะ

...ใช่!

เคไลน์

โอเคต่อไป

เคไลน์

ก๊อกๆเสียงเหมือนกลอง แตกต่างเพียงนิด

โอเมระ

ก๊อกๆเปิดประตู

ซาโตะ

ไม่ใช่ล่ะ😑

โอเมระ

โทษที

เบจิตะ

ก๊อกๆ//พึมพัม

โอเมระ

//เคาะพื้นห้อง

โอเมระ

(เอ้ะ หรือจะให้เคาะผนังห้อง)

โอเมระ

//ลุกขึ้นเคาะตามผนังห้อง

เบจิตะ

ทำอะไร

โอเมระ

ก็ลองเคาะตามผนังห้องไง

เคไลน์

เคาะเป็นเสียวเหมือนกลองได้นิ่

เบจิตะ

แสดงว่าก๊อกๆนี่คือเคาะผนังห้องเสียงกลองก็คือเสียงของผนังห้อง

โอเมระ

แตกต่างเพียงนิดอาจเป็นเสียงผนังที่แปลกออกไป

เคไลน์

งั้นมาลองเคาะให้ทั่วๆเลย

ว่าจบพวกเขาทั้งสามก็ลุกขึ้นยืน ลองเคาะผนังห้องแต่ละจุดใกล้ๆพวกเขาว่ามีเสียงอะไรแปลกไปหรือไม่

ซาโตะ

(เพื่อนกูเหมือนโคนันมากเลยตอนนี้)

ซาโตะ

อ๊ากก!! ซี้ดด!

ซาโตะ

รีบหน่อยเถอะอึก!...กูขอ

เคไลน์

มึง กูว่ากูเจอละ

ซาโตะ

...เยี่ยม

โอเมระ

ไหน//เดินมาหาเคไลน์

เบจิตะ

//เดินมาหาเคไลน์

ทั้งสองคนได้เดินมาหาเคไลน์ แล้วเคไลน์ก็ลองเคาะผนังฝั่งขวากับฝั่งซ้ายเทียบกัน รู้ได้เลยว่าเสียงของผนังฝั่งขวามันแหลมขึ้นมานิดนึงไม่ค่อยทุ้มเหมือนผนังฝั่งซ้ายและอื่นๆ

เบจิตะ

เสียงมันต่างกันชัดเลย

เคไลน์

แล้วก็นะมึง คำใบ้ต่อจากนั้นคืออะไร

โอเมระ

ดูธรรมดาในสายตา ดูแปลกในช่วงลึกออกไป

เคไลน์

ถ้าเราไม่ดูดีๆจากผนังตรงนี้น่ะ

เคไลน์

มันจะเห็นได้ว่าสีมันอ่อนลงมาแค่นิดเดียวเท่านั้น

โอเมระ

//ถอยออกมามองผนัง

โอเมระ

ถ้าเรามองไกลๆจะแทบสังเกตุไม่ได้เลย

เบจิตะ

งั้นคำใบ้ที่เหลือก็คือตรงนี้

เบจิตะ

กูว่าตรงนี้แหละมึง ทางไปห้องลับของมัน

ซาโตะ

ลองอึก!...หาๆดูดิ้

เคไลน์

อืม...//ลองแตะๆดันๆ

เคไลน์

เอ้ะ!

โอเมระ

เบจิตะ

เมื่อเคไลน์ลองแตะๆดันๆดูก็พบว่าผนังช่องนี้ทางซ้ายมือขยับได้ แถมขยับทั้งผนังช่องนี้อีกด้วย เหมือนกับว่ามันสามารถหมุนได้

ซาโตะ

โว้ว

โอเมระ

คล้ายประตูกระจกที่หมุนได้บางที่ใช่ม่ะ

เบจิตะ

ใช่

เคไลน์

เอาล่ะต้องดันมันให้กว้างขึ้น

เบจิตะ

มากูช่วย

เคไลน์และเบจิตะก็ช่วยกันดันผนังให้มันกว้างพอที่จะให้เขาแบกเพื่อนตัวเองที่นอนรออยู่เข้าไปได้

โอเมระ

เยี่ยม

เบจิตะ

มาไอซาโตะ

เบจิตะ

ตากูแบกมึงบ้าง//เดินไปพยุงซาโตะมาขี่หลัง

ซาโตะ

แบกกูดีๆนะสัส

เบจิตะ

เออไม่ร่วงหรอก

เคไลน์

ตามกูมา

เคไลน์ได้เดินนำเข้าไปส่วนเพื่อนๆที่เหลือก็ตามเข้าไปเช่นกัน โดยโอเมระที่เดินอยู่หลังสุดคอยดูด้านหลังเพื่อนๆ ชาวแก๊งรีบสาวเท้าเดินตรงไปตามทางสีเทาอ่อนที่อยู่ไม่ไกลมากนักจนสุดทาง พบประตูบานสีน้ำตาลที่ปิดอยู่ คนข้างหน้าสุดไม่รีรอช้ารีบเปิดประตูเข้าไปโดยไม่ลังเล

ปึง!

เคไลน์

โชโกยะ!

พวกเขายืนมองโชโกยะที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ทำงานนุ่มกินขนมเลย์รสออริจินอลห่อใหญ่สบายใจเฉิบท่ามกลางโต๊ะคอมหลายเครื่อง ในห้องสีขาวที่ตกแต่งด้วยแสงไฟสีม่วงดูเข้ากับสีผมของเจ้าตัวฆาตกรเอง

โชโกยะ

อ้าว มาแล้วหรอ😏//มองพวกซาโตะ

เบจิตะ

รอตรงนี้ก่อน//ปล่อยตัวซาโตะนั่งพิงผนังห้อง

ซาโตะ

เออๆ...อึก!

เคไลน์

พวกกูหาตัวมึงเจอแล้ว ทีนี้เอายาถอนพิษมาซะ

โชโกยะ

หึได้ตามสัญญา//ยื่นเข็มยาถอนพิษ

เคไลน์

//รับมา

โชโกยะ

ฉีดเข้าที่คอที่เคยโดนตอนแรก สักสามวิก็เริ่มดีขึ้น

เคไลน์

เจ็บหน่อยนะมึง

ซาโตะ

อืมฉีดมา

เคไลน์

//ฉีดยาเข้าที่คอซาโตะ

ซาโตะ

อึก!

เคไลน์

เป็นไงบ้าง

ซาโตะ

แฮ่กๆ...ดีขึ้นแล้ว

เคไลน์

🙂

โอเมระ

เดี๋ยวนะไอ้ฆาตกร//มองรอบๆ

โชโกยะ

มีอะไรหื้ม โอเมระ

โอเมระ

เวนอมอยู่ที่ไหน

โชโกยะ

แล้วกูเคยบอกหรอครับ ว่าเวนอมอยู่กับกูน่ะ//แสยะยิ้ม

เบจิตะ

//ทุบโต๊ะ

ตึง!!

เบจิตะ

เวนอมอยู่ที่ไหน!😠

โชโกยะ

ไม่รู้สินะ~//ดื่มน้ำ

ซาโตะ

บอกมาเดี๋ยวนี้นะไอ้ฆาตกร//เดินมาหาโชโกยะ

ซาโตะ

เพื่อนกูอยู่ที่ไหน!😡

โชโกยะ

กูก็ไม่ได้มีห้องลับแค่ห้องนี้ซักหน่อยนี่นา~😏

ซาโตะ

//เดินอ้อมไปกระชากคอเสื้อโชโกยะ

โชโกยะ

อึก!

ซาโตะ

อย่าให้กูรู้นะว่ามึงคิดจะทำอะไรเวนอมกันแน่

โชโกยะ

รอให้รู้อยู่😏

ซาโตะ

แล้วกูรู้เรื่องความหลังของมึงหมดแล้วซะด้วยสิ~😏

โชโกยะ

...มึงพูดอะไร

ซาโตะ

คิดว่ามึงเป็นแบบนี้คนเดียวหรอ

ซาโตะ

กู รู้ หมด ทุก อย่าง ว่ามึงคิดอะไรอยู่

โชโกยะ

//กำหมัดแน่น

ซาโตะ

//ปล่อยคอเสื้อ

เบจิตะ

แล้วภารกิจที่4มึงจะบอกเมื่อไหร่

โชโกยะ

กูให้พวกมึงพักซักวันนึงดีกว่า

โชโกยะ

ไม่ต้องห่วงว่ากูจะไม่บอกหรอก😏

ซาโตะ

ไปพวกมึง กลับ

โอเมระ

อ..อ่าว

ซาโตะ

และกูไม่ลืมที่จะตามหาเพื่อนกูให้ได้

ซาโตะ

ไอ้โชโกยะ//กระตุกยิ้มให้โชโกยะก่อนจะเดินน้ำออกไป

โชโกยะ

...

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ