—run run run—

10:44น.
แอ๊ดด~
ปัง!!
โอเมระ
โอเมระ
แฮ่ก!ๆ แฮ่ก!!//นั่งพิงประตู
เวนอม
เวนอม
แฮ่ก!ๆ แฮ่ก!//มือจับขาตัวเอง
เคไลน์
เคไลน์
โคตรเหนื่อยเลย
เบจิตะ
เบจิตะ
อ้าวพวกมึง!//เดินมาหา
เคไลน์
เคไลน์
อ้าวเบจิมึงอยู่นี่แล้วหรอ
เบจิตะ
เบจิตะ
เออเวนอมมันไปช่วยกูก่อนอ่ะ
เบจิตะ
เบจิตะ
มานั่งนี่ก่อน//พยุงเคไลน์ไปนั่งโซฟา
เคไลน์
เคไลน์
ขอบใจ
เคไลน์
เคไลน์
แล้วไอ แฮ่ก! เมระเป็นไงบ้าง
เคไลน์
เคไลน์
มึงโดนยิงอ่ะ
เบจิตะ
เบจิตะ
ห้ะ//มองเมระ
โอเมระ
โอเมระ
ไม่เป็นไรๆ
โอเมระ
โอเมระ
แค่เฉียดๆ
เวนอม
เวนอม
เฉียดๆแต่แผลลึกกว่าของกูอีกนะ//มองแผลเมระ
โอเมระ
โอเมระ
//มองแผลตัวเอง
เบจิตะ
เบจิตะ
ได้แผลกันหมดทุกคนเลย
เบจิตะ
เบจิตะ
เดี๋ยวกูทำแผลให้เคไลน์ก่อนค่อยทำแผลให้มึงนะ//ทำแผลให้เคไลน์
โอเมระ
โอเมระ
มึงช่วยกูหน่อย//มองเวนอม
เวนอม
เวนอม
มา//พยุงเมระไปนั่งโซฟา
เคไลน์
เคไลน์
เหลือไอ้ซาโตะใช่ไหม
เวนอม
เวนอม
ใช่
โอเมระ
โอเมระ
เดี๋ยวกูกับเวนอมไปเอง
เวนอม
เวนอม
มึงแผลลึกไม่เจ็บมากรึไงเล่า
โอเมระ
โอเมระ
ไม่หรอกน่า
เบจิตะ
เบจิตะ
ยื่นแขนมา
โอเมระ
โอเมระ
//ยื่นแขน
โอเมระ
โอเมระ
อ..โอ้ยย!
เบจิตะ
เบจิตะ
เป็นไร
โอเมระ
โอเมระ
โหย ปวดมากก
เบจิตะ
เบจิตะ
กูจะทำเบาที่สุดละกัน//ทำแผลให้เมระ
เคไลน์
เคไลน์
พูดไม่ทันขาดคำ
เวนอม
เวนอม
เดี๋ยวกูไปเองคนเดียวก็ได้
โอเมระ
โอเมระ
มึงไม่เจ็บหรอ
เวนอม
เวนอม
นี่แค่โดนมีดเฉียดไปนิดเดียวเอง
เวนอม
เวนอม
มึงสิโดนปืนมันยิงอ่ะ
เบจิตะ
เบจิตะ
หืม โดนยิง?
โอเมระ
โอเมระ
อืม กูโดนมันยิงตอนวิ่งออกมาอ่ะ
เวนอม
เวนอม
เดี๋ยวสักแปปนึงกูจะออกไปช่วยเอง
เคไลน์
เคไลน์
ไม่ทำแผลที่แขนมึงก่อนหรอ
เวนอม
เวนอม
อ่า...ทำแผลก่อนก็ได้
เคไลน์
เคไลน์
เบจิยื่นกล่องนั่นมาที
เบจิตะ
เบจิตะ
//ยื่นกล่องปฐมพยาบาลให้
เคไลน์
เคไลน์
//รับมาทำแผลให้เวนอม
เวนอม
เวนอม
เออมึง ซาโตะมันอยู่ตรงไหนนะกูลืม//มองเมระ
โอเมระ
โอเมระ
ห่างจากบ้านหลังนี้ไปทางขวาไกลโยดดดดดเลย
โอเมระ
โอเมระ
เป็นบ้านที่ดูหลังใหญ่มากๆอ่ะ แต่ข้างในก็อาจจะไม่ให้
เวนอม
เวนอม
ไกลชิบหายเลย
เบจิตะ
เบจิตะ
แต่ยังไงก็ต้องไปช่วยอยู่ดีแหละ
เวนอม
เวนอม
อืม..
. . . . . . . .
ฝั่งซาโตะ
ซาโตะ
ซาโตะ
😴
โชโกยะ
โชโกยะ
//แก้วน้ำสาดใส่หน้าซาโตะ
ซ่าา!
ซาโตะ
ซาโตะ
!!//สบัดหัว
ซาโตะ
ซาโตะ
ซี้ดด! สาดมาทำไม
ซาโตะ
ซาโตะ
แสบหน้า
โชโกยะ
โชโกยะ
แสบขนาดนั้นเลยหรอ//เอียงคอมอง
โชโกยะ
โชโกยะ
ไม่เห็นรู้เลยแฮะ~//แสยะยิ้ม
ซาโตะ
ซาโตะ
😒
ซาโตะ
ซาโตะ
รอให้กูหลุดจากตรงนี้ก่อนเถอะ
ซาโตะ
ซาโตะ
กูจะถีบมึงให้กระเด็นเลย
โชโกยะ
โชโกยะ
หึหึ!
โชโกยะ
โชโกยะ
เหยื่อสองคนนั้นเขายังไม่เห็นสลบเหมือนมึงอย่างนี้เลยน้า~
โชโกยะ
โชโกยะ
มีแต่มึงคนเดียวนั่นแหละ
ซาโตะ
ซาโตะ
...
ซาโตะ
ซาโตะ
แล้วไง
โชโกยะ
โชโกยะ
มึงอาจจะได้ตายก่อนพวกนั้นก็ได้
โชโกยะ
โชโกยะ
ใครจะไปรู้ล่ะ หึหึหึ
ในขณะที่ทั้งสองกำลังสนทนาในห้องเล็กๆนี่อยู่นั้น จู่ๆก็เกิดเสียง กึก ดังเบาๆบริเวณประตูบ้าน เหมือนมีใครกำลังทำอะไรอยู่ โชโดยะได้หันไปมองยังประตู รวมถึงซาโตะด้วย
กึกๆๆ
ปัง!!
โชโกยะ
โชโกยะ
มาจนได้สินะ
ซาโตะ
ซาโตะ
เปิดเบาๆไม่เป็นรึไง
เวนอม
เวนอม
โทษที
เวนอม
เวนอม
พอดีหัวร้อนกับการสะเดาะกลอนประตู
เวนอม
เวนอม
เดี๋ยวทุบทิ้งแม่ง
ซาโตะ
ซาโตะ
😑
เวนอม
เวนอม
แล้วนี่มันห้องเชี่ยไรวะเนี่ย มีแต่กรอบรูป//มองรอบๆห้อง
โชโกยะ
โชโกยะ
ว่าไงเวนอม~
โชโกยะ
โชโกยะ
โอเมระเพื่อนของมึงไม่มาแล้วหรอ
เวนอม
เวนอม
ใช่แล้วจะทำไมล่ะ
โชโกยะ
โชโกยะ
สงสัยคงปวดแผลที่โดนยิงไปแน่ๆ~
ซาโตะ
ซาโตะ
ไอเมระโดนยิงหรอมึง!
เวนอม
เวนอม
เออ
เวนอม
เวนอม
ก็มึงเป็นคนยิงมันนิ่ไอโชโกยะ
โชโกยะ
โชโกยะ
หึหึหึ
โชโกยะ
โชโกยะ
มึงก็บาดเจ็บเหมือนกันนี่นา~ เวนอม😏
ซาโตะ
ซาโตะ
//มองแผลเวนอม
เวนอม
เวนอม
ชิ่!
เวนอม
เวนอม
ส่งเพื่อนกูมาเดี๋ยวนี้
โชโกยะ
โชโกยะ
แล้วถ้าไม่ล่ะ//แสยะยิ้ม
เวนอม
เวนอม
//ควักมีดออกมา
เวนอม
เวนอม
กูรู้อยู่แล้วว่ามึงจะตอบแบบนี้
โชโกยะ
โชโกยะ
หึหึหึ//ควักมีดออกมา
โชโกยะ
โชโกยะ
เริ่มการต่อสู้...
โชโกยะ
โชโกยะ
ได้เลย😏
การต่อสู้ของทั้งสองได้เริ่มอีกครั้ง
โดยที่เวนอมเป็นฝ่ายพุ่งโจมตีก่อน โชโกยะก็หลบได้และโจมตีกลับตามสเต็ป ทั้งสองผลัดกันแทงผลัดกันหลบโดยที่มีคนผมขาวที่นั่งดูพวกเขาอยู่อย่างซาโตะ
. . . . . . . . . .
5 นาทีผ่านไป
ซาโตะ
ซาโตะ
กี่นาทีแล้วว่ะเนี่ย
เวนอม
เวนอม
แฮ่ก!ๆ แฮ่ก!
โชโกยะ
โชโกยะ
แฮ่ก!ๆ หึหึ//แสยะยิ้ม
โชโกยะ
โชโกยะ
กูยอมก็ได้ครั้งนี้
ฆาตกรโรคจิตได้กล่าวคำขอยอม แล้วชูมือขึ้นทั้งสองข้างบ่งบอกถึงคำว่า'ยอม'แล้วปล่อยมีดลงพื้น
เวนอม
เวนอม
กูชนะสินะ
โชโกยะ
โชโกยะ
ใช่แล้วมึงชนะ
เวนอม
เวนอม
เยี่ยม//เดินไปแก้มัดซาโตะ
ซาโตะ
ซาโตะ
ขอบใจมาก//ค่อยๆยืน
เวนอม
เวนอม
//พยุงตัวซาโตะ
ซาโตะ
ซาโตะ
ตามที่กูบอกไว้โชโกยะ
ซาโตะ
ซาโตะ
กูหลุดออกมาแล้ว ทีนี้กูขอถีบมึงหน่อยสิ
โชโกยะ
โชโกยะ
หึ! ได้~//ยืนกางแขน
ซาโตะ
ซาโตะ
//ถีบโชโกยะ
โชโกยะ
โชโกยะ
อั่ก!!//กระเด็นล้ม
ซาโตะ
ซาโตะ
หึ😏
โชโกยะ
โชโกยะ
อึก ไม่ดีแต่ปากจริงๆ
เวนอม
เวนอม
ทีนี้จะไปได้ยัง
ซาโตะ
ซาโตะ
ไปเถอะ//จะก้าวเดิน
ซาโตะ
ซาโตะ
อ่ะส์!
เวนอม
เวนอม
แผลที่ขาก็มีนิ่
ซาโตะ
ซาโตะ
เออน่า กูเดินไหว
เวนอม
เวนอม
กูว่ามึงขี่หลังกูเถอะ
เวนอม
เวนอม
เดินๆไปเดี๋ยวได้ทรุดกลางทางพอดี
ซาโตะ
ซาโตะ
อุ้มกูไหวหรอห้ะ
เวนอม
เวนอม
ตัวมึงเบา มึงลืมหรอ//ยักคิ้วมอง
ซาโตะ
ซาโตะ
เออๆกูขี่หลังมึงก็ได้
ซาโตะ
ซาโตะ
มา
โชโกยะ
โชโกยะ
(อะไรของพวกมัน กูเป็นอากาศไปละ)
เวนอม
เวนอม
//ย่อตัวลง
ซาโตะ
ซาโตะ
//ขี่หลังเวนอม
เวนอม
เวนอม
ฮึบ! ลุกขึ้นเดินออกไป
โชโกยะ
โชโกยะ
หึหึหึ!!
โชโกยะ
โชโกยะ
แก๊งนี้น่าสนใจดี
โชโกยะ
โชโกยะ
เก็บเล่นต่อเรื่อยๆดีกว่า//แสยะยิ้ม
ขณะที่เจ้าโชโกยะพูดกับตัวเองอยู่ เวนอมช่วยเพื่อนของตนมาได้ก็แบกเพื่อนเดินมาเรื่อยๆ ห่างจากที่นั่นได้สักพัก
เวนอม
เวนอม
เออมึง
ซาโตะ
ซาโตะ
ว่า
เวนอม
เวนอม
มึงช่วยดูข้างหลังกูด้วย
เวนอม
เวนอม
กูกลัวมันจะตามมา
ซาโตะ
ซาโตะ
อ่าๆ...ก็ได้ๆ
สิ้นสุดคำขอของเวนอมซาโตะผู้ที่ถูกแบกอยู่ก็ลอบมองด้านหลังของพวกเขากลัวว่าเจ้าฆาตกรนั่นจะตามมาอีก จนกระทั่งเขาได้ลอบมองด้านหลังไปเป็นครั้งที่สาม
ซาโตะ
ซาโตะ
//มองด้านหลัง
โชโกยะ
โชโกยะ
//วิ่งตาม
ซาโตะ
ซาโตะ
มึงมันตามมาแล้ว!
เวนอม
เวนอม
ไอสัสเอ้ยกูว่าแล้ว//วิ่ง
ซาโตะ
ซาโตะ
เห้ยๆๆ
เวนอม
เวนอม
เกาะดีๆนะมึง
ซาโตะ
ซาโตะ
เออๆๆ//เกาะแน่นๆ
โชโกยะ
โชโกยะ
คิพว่าจะปล่อยให้มึงเดินกลับไปชิวๆหรอห้ะ!!!
โชโกยะ
โชโกยะ
555555555
ซาโตะ
ซาโตะ
เสียงเหมือนใกล้มาก
เวนอม
เวนอม
ให้กูเดินกลับดีๆไม่เป็นรึไงวะห้ะ!!!!
เวนอม
เวนอม
ไม่ต้องตามมาเลยไอ้ชั่ว!!!!
ซาโตะ
ซาโตะ
โอยยแสบแก้วหู
แล้วเวนอมก็วิ่งหนีมาเรื่อยๆจนถึงบ้านพัก แล้วโชโกยะก็หยุดตามตั้วแต่เมื่อไหร่ไม่รู้
เวนอม
เวนอม
เปิดประตู
ซาโตะ
ซาโตะ
//เปิดประตู
เวนอม
เวนอม
//เดินเข้าไป
ซาโตะ
ซาโตะ
//ผลักประตูปิด
ปัง!!
โอเมระ
โอเมระ
เชี่ย!!//สะดุ้ง
เคไลน์
เคไลน์
!!//สะดุ้ง
เบจิตะ
เบจิตะ
!!//สะดุ้ง
เบจิตะ
เบจิตะ
ปิดเบาๆไม่เป็นรึไงวะ
ซาโตะ
ซาโตะ
พูดเหมือนกูเลย
เวนอม
เวนอม
แฮ่ก!ๆ แฮ่ก!ๆ//ทรุด
ซาโตะ
ซาโตะ
//ลงจากตัวเวนอม
โอเมระ
โอเมระ
นี่ถึงขั้นต้องแบกมาเลยหรอ แล้วนี่วิ่งมา?
ซาโตะ
ซาโตะ
เออ เพราะกูเจ็บขาอยู่
ซาโตะ
ซาโตะ
แล้วก็หนีไอ้นั่นมาด้วยเนี่ย
เวนอม
เวนอม
แฮ่ก!ๆ แฮ่ก!//นอนลงกับพื้น
โอเมระ
โอเมระ
อ้าว ไหวไหมมึง//เดินมา
เวนอม
เวนอม
😴
ซาโตะ
ซาโตะ
เห้ยมึง//เขย่าแขน
เวนอม
เวนอม
😴
เคไลน์
เคไลน์
หลับ
โอเมระ
โอเมระ
อ่าวซะงั้น
ซาโตะ
ซาโตะ
คงเหนื่อยมาก
เบจิตะ
เบจิตะ
มันวิ่งตั้งแต่ไปช่วยกูคงไม่เหนื่อยมั้ง
ซาโตะ
ซาโตะ
มันวิ่งตั้งแต่เช้าเลยหรอ
โอเมระ
โอเมระ
เออตอนไปช่วยเบจิมันก็วิ่งตามกูมาทีหลังนี่แหละ
โอเมระ
โอเมระ
ตอนไปช่วยไอเคไลน์ก็ด้วย
ซาโตะ
ซาโตะ
อ่อๆ
ซาโตะ
ซาโตะ
//มองตัวทุกๆคน
ซาโตะ
ซาโตะ
บาดเจ็บกันหมดเลยหรอ
เคไลน์
เคไลน์
ก็ใช่น่ะสิ
เบจิตะ
เบจิตะ
แล้วภารกิจแรกของเรา
เบจิตะ
เบจิตะ
ถือว่าผ่านไหมวะ
ซาโตะ
ซาโตะ
กูว่าผ่าน
ซาโตะ
ซาโตะ
แต่ก่อนอื่นน่ะ พาไอ้นี่ไปนอนโซฟาดีๆก่อน//มองเวนอม
เวนอม
เวนอม
😴
ซาโตะ
ซาโตะ
แล้วเดี๋ยวมากินข้าวเที่ยงกัน
ซาโตะ
ซาโตะ
เบจิมาพยุงมันที
เบจิตะ
เบจิตะ
เออๆ//เดินมาจะพยุงเวนอม
เวนอม
เวนอม
กูเกลียดการวิ่ง~
เวนอม
เวนอม
😴
เบจิตะ
เบจิตะ
หืม//ยักคิ้วมอง
โอเมระ
โอเมระ
เพื่อนกูละเมอแล้วนั่น
ซาโตะ
ซาโตะ
ท่าจะเหนื่อยจริง
เบจิตะ
เบจิตะ
//ส่ายหน้าไปมาก่อนจะพยุงเวนอมไปนอนโซฟา
ฮอต

Comments

요리🪽🪻

요리🪽🪻

🌚🌚🌚🌚🌚🌚

2024-08-17

0

✨Nam petch✨

✨Nam petch✨

หึ🌚🌝

2023-05-22

0

//ยิ้ม
//ยิง
//ควักหัวใจ
//ยิงซ้ำ
ก่อนตายขอฝากคำไว้นะคะว่า "เป็นได้แค่เพื่อน" //เหยียบ

2023-04-18

0

ทั้งหมด
เลือกตอน
1 —พบเจอฆาตกรตัวเป็นๆ—
2 —ภารกิจแรกตามหาขวดเลือด—
3 —คนที่สำคัญที่สุด—
4 —เสียงปริศนา—
5 —ออกโรงช่วยเพื่อน—
6 —run run run—
7 —ภารกิจที่2กุหลาบห้าสี—
8 —กุหลาบสีม่วง—
9 —กุหลาบสีเขียว—
10 —กุหลาบสีน้ำเงิน—
11 —กุหลาบสีแดง—
12 —กุหลาบสีขาว—
13 —ภารกิจที่3หาฉันให้เจอ—
14 —คนนำวางแผน—
15 —เริ่มภารกิจตามหา—
16 —เจอกับดัก—
17 —ยาพิษ—
18 —ห้องลับ—
19 —หาตัวเจอแล้ว—
20 —ภารกิจที่4หลุมพรางเสี่ยงตาย—
21 —อิจฉา—
22 —ปัญหาของฆาตกร—
23 —เกือบตาย—
24 —โมโหหิว—
25 —ภารกิจที่5ตัวตนของใคร—
26 —โกหก—
27 —สงสัย—
28 —ช อ บ—
29 —ตึงเครียดอยู่ดีๆ—
30 —แปลกๆ(?)—
31 —ย้ายห้อง—
32 —พูดมาก—
33 —MNT:)—
34 —แฟนEND—
เลือกตอน

อัพเดทถึงตอนที่ 34

1
—พบเจอฆาตกรตัวเป็นๆ—
2
—ภารกิจแรกตามหาขวดเลือด—
3
—คนที่สำคัญที่สุด—
4
—เสียงปริศนา—
5
—ออกโรงช่วยเพื่อน—
6
—run run run—
7
—ภารกิจที่2กุหลาบห้าสี—
8
—กุหลาบสีม่วง—
9
—กุหลาบสีเขียว—
10
—กุหลาบสีน้ำเงิน—
11
—กุหลาบสีแดง—
12
—กุหลาบสีขาว—
13
—ภารกิจที่3หาฉันให้เจอ—
14
—คนนำวางแผน—
15
—เริ่มภารกิจตามหา—
16
—เจอกับดัก—
17
—ยาพิษ—
18
—ห้องลับ—
19
—หาตัวเจอแล้ว—
20
—ภารกิจที่4หลุมพรางเสี่ยงตาย—
21
—อิจฉา—
22
—ปัญหาของฆาตกร—
23
—เกือบตาย—
24
—โมโหหิว—
25
—ภารกิจที่5ตัวตนของใคร—
26
—โกหก—
27
—สงสัย—
28
—ช อ บ—
29
—ตึงเครียดอยู่ดีๆ—
30
—แปลกๆ(?)—
31
—ย้ายห้อง—
32
—พูดมาก—
33
—MNT:)—
34
—แฟนEND—

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!