ผมหลงรักสามีตัวเองซะเเล้วสิ
กลับบ้าน
นพ(ติวเตอร์)
น..นี่ฉันหรอ!?
นพ(ติวเตอร์)
ก..เกิดไรขึ้น ท..ทำไม!?
นพ(ติวเตอร์)
{ฝ..ฝันนี่ต้องเป็นฝันเเน่ๆ}
ติวเตอร์ที่ตื่นขึ้นมาอยู่ในร่างใครก็ไม่รู้
เค้าก็ทุบตีตัวเองเพื่อให้เเน่ใจว่านี่ไม่ใช่ฝัน
นพ(ติวเตอร์)
โอ้ย?! ก็เจ็บอยู่นี่น่า..หรือว่า..
นพ(ติวเตอร์)
นี่ไม่ใช้ฝันอย่างงั้นหรอ..
นพ(ติวเตอร์)
อา..ไม่หรอกนี่ต้องเป็นฝันอย่างเเน่นอน
นพ(ติวเตอร์)
กลับไปนอนดีกว่าตื่นมาอีกทีก็น่าจะเป็นเหมือนเดิม
ขณะที่ติวเตอร์กำลังจะกลับไปนอนที่เตียง
....
อ้าว พี่นพตื่นเเล้วหรอ
....
เดี๋ยวผมไปเรียกหมอมาก่อนนะครับ
หมอ
ไม่มีอาการอะไรที่น่าเป็นห่วงเเล้วล่ะครับ
หมอ
ยังไงตอนนี้คุณก็หมั่นออกกำลังกายนะครับ
หมอ
เพราะร่างกายไม่ได้ขยับมานาน
นพ(ติวเตอร์)
หมายความว่ายังไงครับ?
หมอ
ครับ ยังไงหมอจะให้อยู่รพ.ก่อน1คืนนะครับ
นพ(ติวเตอร์)
[นี่มันเกิดอะไรขึ้น เนี้ย..]พึมพำ
....
เป็นอะไรรึป่าวครับพี่นพ
สวัสดี(น้องพระเอก)
เอ๊ะ..พี่นพจำสวัสดีไม่ได้หรอครับ
นพ(ติวเตอร์)
-.-{จำได้เเล้วฉันจะถามมั้ยล่ะ อยากตอบไปแบบนี้จริงๆเล๊ย}
สวัสดี(น้องพระเอก)
ผมชื่อ'สวัสดี'เป็นน้องคู่หมั้นคุณ
สวัสดี(น้องพระเอก)
นี่พี่นพจำอะไรไม่ได้เลยหรอครับ
นพ(ติวเตอร์)
อื้อ..{ฉันไม่ใช่พี่นพนายซะหน่อย}
สวัสดี(น้องพระเอก)
เอาเถอะ ยังไงพี่ก็เพิ่งจะฟื้น พี่พักผ่อนก่อนเถอะนะ
สวัสดี(น้องพระเอก)
เดี๋ยวผมจะโทรบอกทางบ้านพี่ให้
สวัสดี(น้องพระเอก)
ส่วนเรื่องความจำเสื่อมผมจะไปคุยกับคุณหมออีกที
นพ(ติวเตอร์)
{นี่ฉันฝันเป็นตุเป็นตะขนาดนี้เลยหรอเนี้ย}
หมอ
ดูเหมือนจะไม่มีอาการผิดปกติเเล้วนะครับ
หมอ
เดี๋ยววันนี้กลับบ้านได้เลย
นพ(ติวเตอร์)
{เเม่งเอ้ย!!!ไม่ให้ฝัน }
นพ(ติวเตอร์)
{นี่มันผ่านมาวันนึงเเล้วนะ!! ชิบหายเเหละ}
สวัสดี(น้องพระเอก)
พี่นพ พร้อมกลับบ้านรึยังครับ
นพ(ติวเตอร์)
อื้อ{ไม่พร้อมก็ต้องพร้อมว่ะ}
สวัสดี(น้องพระเอก)
ผมคุยกับหมอเรื่องความจำเสื่อมเเล้วนะครับ
สวัสดี(น้องพระเอก)
หมอบอกว่า
สวัสดี(น้องพระเอก)
อาจจะเป็นเพราะความเครียด ก็เลยทำให้ความจำเสื่อมหายไปส่วนนึง
นพ(ติวเตอร์)
{ไม่น่าใช่ส่วนนึงนะ}
สวัสดี(น้องพระเอก)
เเต่ก็มี%สูงนะครับ ที่ความจำจะกลับมา
นพ(ติวเตอร์)
{คิดถึงเเม่จัง...}
นพ(ติวเตอร์)
{จริงสิ เรายังไม่รู้เลยว่าทำไมเจ้าของร่างถึงต้องเข้ารพ.}
นพ(ติวเตอร์)
นี่ถามไรหน่อยสิ
นพ(ติวเตอร์)
ทำไมฉันถึงต้องเข้ารพ.หรอ
นพ(ติวเตอร์)
เกิดอุบัติเหตุหรอ
สวัสดี(น้องพระเอก)
เอ่อ เรื่องนั้นไม่ต้องรู้ดีกว่านะครับ
สวัสดี(น้องพระเอก)
การเข้ารพ.มันไม่ใช่เรื่องดีอยู่เเล้ว
สวัสดี(น้องพระเอก)
เฉพาะฉะนั้นลืมๆไปเถอะครับ
นพ(ติวเตอร์)
{อย่างนี้ก็ยิ่งคาใจน่ะสิ}
สวัสดี(น้องพระเอก)
เอาล่ะครับ ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าได้เเล้ว พี่สันติรออยู่
สวัสดี:นี่พี่จะถึงเมื่อไรเนี้ย📞
นพ(ติวเตอร์)
{ที่นี่เหมือนกับโลกของเราไม่มีผิด}
นพ(ติวเตอร์)
{เเต่ที่ทำให้เปลี่ยนความคิดก็คือ...}
นพ(ติวเตอร์)
{ตั้งเเต่ฟื้นขึ้นมา ออกจากรพ.เราก็ไม่เคยเห็นผญ.อีกเลย}
สวัสดี(น้องพระเอก)
พี่นพครับ อีกสักพักพี่สันติก็จะมาเเล้วล่ะครับ
สวัสดี(น้องพระเอก)
นั่นไงพูดถึงก็มาพอดีเลย
มีผู้ชายร่างสูงหน้าตาดีก้าวขาลงจากรถสุดหรู เเล้วเดินตรงมายังทั้งสองคน
สวัสดี(น้องพระเอก)
พี่สันติ!!
นพ(ติวเตอร์)
{ชื่อเห่ยชะมัด}
นพ(ติวเตอร์)
บอกผมหรอครับ?
นพ(ติวเตอร์)
อุ้ย!?ครับๆ{โหดเเท้}
มีชายดูมีอายุกับชายหนุ่มหน้าตาดี
เเละคนใช้ภายในบ้าน พากันออกมาต้อนรับนพ ที่เพิ่งออกมาจากรพ.มา
นพ(ติวเตอร์)
{นพเป็นลูกของมหาเศรษฐีนี่เอง}
นพ(ติวเตอร์)
{ต้องเเสดงกิริยามารยาทให้สมกับเป็นลูกคุณหนูซะเเล้ว}
นพ(ติวเตอร์)
สวัสดีครับคุณพ่อ😊😊
ทุกคนที่อยู่บริเวณนั้นต่างพากันอึ้งกับสิ่งที่นพพูดออกมา
อากิตติ์(น้องพ่อนพ)
555อาไม่ใช่พ่อหนูนะ
นพ(ติวเตอร์)
อ้าว!?😳😳{เขินเลยเเฮะ}
อากิตติ์(น้องพ่อนพ)
ชั่งเถอะๆเข้าบ้านก่อนดีกว่าเนอะ
นพ(ติวเตอร์)
{โห ยังกะในหนังเเหนะ}
นพ(ติวเตอร์)
{เเต่ฉากเเบบนี้ส่วนมากจะเห็นได้เฉพาะนางเอกพระเอกเเค่นั้นเเหละ}
นพ(ติวเตอร์)
{งั้นเราก็เป็นพระเอกสินะ}
นพ(ติวเตอร์)
{ส่วนหมอนี้ก็คงเป็นตัวร้ายสินะ}
อากิตติ์(น้องพ่อนพ)
นั่งๆพวกอาได้ยินข่าวเเล้วนะ
อากิตติ์(น้องพ่อนพ)
เรื่องความทรงจำของหนูนพ
อากิตติ์(น้องพ่อนพ)
อาเสียใจด้วยจริงๆนะ
ฉัตร(ลูกอากิตติ์)
หึ ความจำเสื่อมจริงๆรึป่าวก็ไม่รู้
อากิตติ์(น้องพ่อนพ)
ฉัตร!!
สวัสดี(น้องพระเอก)
ความจำเสื่อมจริงๆครับผมถามคุณหมอมาเเล้ว
อากิตติ์(น้องพ่อนพ)
อื้มๆอย่างนี้คงต้องเลื่อนงานเเต่งไปก่อน
นพ(ติวเตอร์)
ใครจะเเต่งงานหรอครับ?
อากิตติ์(น้องพ่อนพ)
อ้าว สวัสดีไม่ได้บอกหรอ
สวัสดี(น้องพระเอก)
อ้อ ลืมเลย
สวัสดี(น้องพระเอก)
พี่นพนี่คือพี่สัตติพี่ชายผม เเละเป็นคู่หมั้นพี่นพด้วยเช่นกัน
นพ(ติวเตอร์)
!!!?{ผู้ชายเนี้ยนะ}
อากิตติ์(น้องพ่อนพ)
ความจริงเเล้วนพกับสันติจะต้องเเต่งงานกันเดือนหน้า
อากิตติ์(น้องพ่อนพ)
เเต่ดูจากสถานการณ์เเล้วคงต้องเลื่อนออกไปก่อน
อากิตติ์(น้องพ่อนพ)
เพราะนพก็เพิ่งจะสูญเสียความทรงจำไป
อากิตติ์(น้องพ่อนพ)
อาไม่อยากให้นพต้องรู้สึกอึดอัด
นพ(ติวเตอร์)
{อะไรว่ะเนี้ย!!?}
สันติ
เอ่อ..คุณน้าครับ พอดีผมมีงานที่ต้องกลับไปเคลียร์ให้เสร็จน่ะครับ
สันติ
พวกเราขอตัวก่อนะครับ
หลังจากที่สันติเเละสวัสดีกลับไป
นพ(ติวเตอร์)
คุณอาครับเเล้ว..พ่อกับเเม่ผมอยู่ไหนหรอครับ
ฉัตร(ลูกอากิตติ์)
พ่อเเม่เเกน่ะเค้าเเยกทางกัน เเล้วเเม่เเกไม่อยากได้เเก
ฉัตร(ลูกอากิตติ์)
ก็เลยเอามาให้พ่อเเกเลี้ยง
ฉัตร(ลูกอากิตติ์)
เเต่พ่อเเกก็ดันเกิดอุบัติเหตุซะก่อน
ฉัตร(ลูกอากิตติ์)
พ่อฉันก็เลยต้องรับเเกมาเลี้ยงเเทน
นพ(ติวเตอร์)
{นพเป็นเด็กกำพร้าพ่อเเม่ตั้งเเต่เด็กเลยหรอเนี้ย}
อากิตติ์(น้องพ่อนพ)
เอาเถอะ ยังไงเรื่องมันก็ผ่านมานานเเล้ว
อากิตติ์(น้องพ่อนพ)
พานพไปดูห้องตัวเองหน่อย
ฮาร์ท(พ่อบ้าน)
ครับ เชิญทางนี้เลยครับคุณนพ
Comments
เจนจิรา แก้วใส
ไม่มีได้ไงคาวมจำเสื่อมนะ
2022-05-30
0
นารีรัตน์'น
อัพอีกน่ะค่ะ
2020-06-13
6